verslag over 19 maart 2012

Het was een uitstekende beslissing om me gister aan te melden voor de 'observatie beurt' tijdens de yoga les van vandaag. Iedereen was jaloers op mij dat ik lekker op een matje aan de zijkant kon gaan zitten opserveren. Zelfs de mannen van onze groep zaten vast van de spierpijn. En die kerels zijn 28 (Samurai), 29 (Popeye), 32 (Muscle Ball) en 33 jaar (jezus), dus aardig in de bloei van hun leven.
Op maandagen mogen er geen mensen van buitenaf de les bijwonen en Kamal maakte het allemaal nog een beetje zwaarder ook en ging door tot 11 uur ipv half 11.
Iedereen kroop terug naar de ashram, ik moet toegeven dat ik me eigenlijk best redelijk voelde en huppelde er vrolijk achteraan.

Sinds vandaag begint het weer opeens ook een omslag te maken. Het is 's avonds niet koud meer, en overdag ruim 30 graden. Ik voel me helemaal opknappen. Iedereen zeuren over de fans die aanmoeten, maar gelukkig wil Kamal daar niets van weten.

Ik besloot de middagles bij te gaan wonen, het was eigenlijk mijn beurt niet maar ik vreesde dat er weinig vrijwilligers zouden zijn na het afbeulen van de 8.30 uur les.
Mmm... dat was niet helemaal een goede beslissing. Machu Picchu gaf de les. Zij is een Francaise, 28 jaar, niet de jongste maar wel de knapste. Ze heeft het grappige accent in haar Engels zoals alle Fransen. Muscle Ball en Samurai kwamen ook allebei opdraven. Bling Bling en ik verdenken die 2 mannen er allebei van een oogje te hebben op Machu Picchu. Maar op wie Machu Picchu een oogje heeft, is nog niet helemaal duidelijk. Haha. Ze houdt ze allebei goed aan het lijntje en geeft ze evenveel aandacht.
Maar goed, ondanks dat Machu Picchu in Peru al yogales heeft gegeven, was daar nu weinig van te merken. Haar leuke accent werd helemaal verpest door het lijzige iiiiinnnnnhhaaaaaalle.... and eeeeexxxxxhhaaaaaaaalllle..... bij elke beweging die we moesten maken. Daarbij vergat ze te tellen waardoor we de poses 3 keer zolang moesten vast houden als gebruikelijk. Dat is niet zo erg, maar het maakt het erg saai en langdradig.
Ze maakte ook nog andere fouten, zoals de volgorde, die vrij strikt vast ligt in ashtanga, door elkaar te husselen, poses weg te laten die juist een tegenbalans geven aan de vorige, en wat meer schoonheidsfoutjes.
Ze kreeg het voor elkaar alle energie die ik die ochtend uitgespaard had, in 1 uurtje helemaal leeg te zuigen.

Maar goed, daar leren we allemaal van (hoe het niet moet), al vrees ik dat de boys daar allemaal blind voor zijn.

We zaten allemaal nog meer te slapen als anders tijdens filosofie en iedereen sleepte zich naar de laatste yoga les van de dag.
We hoopten allemaal op iets 'praterigs' maar waarschijnlijk voelde kamal onze stemming en liet ons 'yogales geven' oefenen. Dus 3 groepjes, 3 'teachers' en de rest moest als 'student' er weer aan geloven.
De volle 2 uur.

Daarna nog een half uur evalueren en daarna had Kamal een 'verrassing'; we zouden allemaal uit eten gaan. Het nadeel van deze verrassing was dat hij een restaurant koos dat het meest ver weg en heuveltje op lag van alle restaurants hier, maar niemand had fut hierover in discussie te gaan.
Het was een gezellig avondje, maar om half 9 viel ik bijna van mijn kussentje af en ik smeerde hem als eerste - ik had een goede smoes; moest mijn yoga les van de volgende dag nog voorbereiden...

ziekenboeg;
Baby, Bling Bling (ik zit haar te plagen dat ze net Kortjakje is; constant ziek behalve tijdens de praktijk lessen)
Gelukkig heeft Bling Bling weer een paar eieren weten te scoren in het restaurant en is ze ervan overtuigd dat het morgen weer beter gaat.

.