3 maanden geleden kwamen Sylvie, mijn Canadese yogamaatje, Noreen, mijn Singaporese vriendin en ik op het idee onze yogaleraar Kamal uit Rishikesh uit te nodigen in Singapore. We mailden hem of hij een workshop wilde geven, en hij mailde al vrij snel terug dat hij in januari nog wel een weekje over had.
Dus zijn we eerst op zoek gegaan naar een locatie. De grote yoga centra wilden geen ruimte beschikbaar stellen en andere yoga centra vonden we niet geschikt (geen douche, te ver, te klein, er was steeds wel iets). Toen kwamen we op het idee de Hollandse club te benaderen, en daar konden we een ruimte huren.
Het nadeel was wel dat we niet via een groot yoga centrum konden adverteren, maar we gingen ronselen onder onze yoga vriendinnen en we kregen toch een acceptabel aantal cursisten bij elkaar. Het voordeel was nu dat er alleen maar 'bekenden' van ons mee deden en het niet overvol ging worden.
Ik had Peter gevraagd het weekend vrij te houden en Sylvie ontwierp een mooie poster.
Nou - en toen was het zover. Het bleek dat Peter niet alleen dit hele weekend moest werken, maar dat hij ook nog in Indonesie zou zitten. Ach ja. Gelukkig kunnen de kinderen wel een paar uurtjes zonder mij... dacht ik!
Ik ging Kamal ophalen van het vliegveld. (Sylvie had een yoga les en Noreen werkte). Hij zou bij Sylvie slapen want die had de meeste ruimte. Toen we bij Sylvie kwamen, hebben we nog even gekletst en daarna allemaal naar bed.
Vrijdag hebben we Kamal Singapore laten zien;
en 's avonds zijn Noreen en Sylvie met hem uit eten gegaan.
Zaterdag was de 1e dag van de workshop. Lilith voelde zich niet zo lekker en besloot een paar dagen in bed te blijven. Jillis moest 's morgens naar fitness training van rugby en 's middags naar voetbal, dus die was ook aardig onder de pannen. Ik was om 6 uur opgestaan om het eten voor de hele dag voor te bereiden.
De workshop duurde van 9 - 4, ik belde af en toe naar huis; alles onder controle.
Om 4 uur snel naar huis, gekookt, gegeten, en toen weer naar de club voor de avondles.
 |
| Aneta |
 |
| Sylvie |
 |
| Noreen |
 |
| Sylvie |
Zondag hetzelfde schema; alleen zonder de avondles.
De ochtendles was bijna afgelopen, toen mijn telefoon overging (had hem vergeten uit te zetten). Het was de trainer van Jillis; of ik wilde komen want hij had zijn pink geblesseerd. Nou, ik er gelijk maar naar toe, in de hoop het even in de lunchpauze af te kunnen handelen.
Zijn pink stond inderdaad een beetje scheef en hij zag behoorlijk pips. Hij had overgegeven en omdat de paramedics hem uitgedroogd vonden hadden ze hem een infuus willen geven. Ze hadden 2 keer geprikt, 2 keer mis en Jillis was flauw gevallen (hij had hen nog gewaarschuwd dat dat zou kunnen gebeuren).
Hij kwam net weer een beetje bij toen hij mij zag, maar hij koos wel eieren voor zijn geld en dronk met moeite wat isotonische limonade om een volgende infuuspoging te voorkomen (waar ik ook geen voorstander van was trouwens).
Daarna werd de vinger gespalkt; stond een beetje raar naar buiten, ijs erop, fiets aan een paal gebonden en wij naar huis.
Jillis had die middag 3 vriendjes uitgenodigd voor een tv/game middag, hij wilde absoluut nog niet naar het ziekenhuis. We zijn eerst maar eens gaan douchen (hij in bad) en zijn lunch ging er goed in.
Toen besloten dat de jongens een paar uur mochten komen, maar niet zouden blijven eten zoals afgesproken; ik zou de middagles van 2 uurtjes nog even gaan volgen en dan zouden we om 4 uur naar het ziekenhuis gaan. (was Peter het er van een afstand niet mee eens, maar de dokter zei later dat het helemaal niet uit had gemaakt)
Zogezegd, zo gedaan.
We waren iets voor 4 uur in het ziekenhuis, gelukkig was de wachttijd 45 minuten, dat heb ik ook wel eens op 3 uur zien staan op een zondag.
Foto gemaakt, tja; gebroken dus.
Handspecialist erbij, omdat er een groeischijf bij betrokken was.
Die zag eruit als een jongetje van 18, maar hij bleek wel 'handchirurg en reconstructive microchirurg te zijn, dus vooruit, hij mocht dat vingertje wel maken van mij.
Jillis onderhand maar hopen dat hij onder volledige narcose mocht, en ik hopen dat het onder plaatselijke verdoving kon.
Gelukkig kreeg ik mijn zin.
Om 20 uur ging hij onder het mes, het zou een half uur duren.
Ik moest mee naar de ok omdat ik ter plaatse ook nog toestemming moest geven, maar toen de naalden eraan kwamen, moest ik weg.
Ik heb anderhalf uur op de gang gezeten en begon me al zorgen te maken dat ze toch narcose hadden gebruikt, maar nee, eindelijk kwam de zuster en toen mocht ik hem van 25 meter afstand even zien. (ik moest achter een rode lijn blijven staan)
Volgens haar had Jillis om mij gevraagd; dat hij me heel graag wilde zien, volgens Jillis was het het een idee van de zuster geweest.
Ok; laten we in het midden.
Gelukkig mocht ik hem ook direct mee naar huis nemen.
Dokter was erg tevreden, we kregen om 10 uur 's avonds nog alle rontgen foto's tot in de detail te zien, maar ik dacht; wegwezen, om 6 uur loopt de wekker weer af.
De volgende ochtend kwam Jillis vrij monter uit bed. Hij verheugde zich op een schooltijd zonder schrijven. Er zitten namelijk 2 ijzerdraadjes in, die er aan de zijkant uitsteken, en om nu steeds met die zijkant over het papier te moeten schuren is ondanks het stevige verband wat teveel gevraagd. (ze worden er over 4 tot 6 weken weer uitgehaald)
Inmiddels was Lilith ook nog steeds niet opgeknapt, maar ze wilde perse naar school omdat ze niet te veel wilde missen. Ze zou om 4 uur thuis komen; dan zou mijn middagles er ook weer opzitten, en konden we samen even naar de huisarts gaan, want ik begon haar te verdenken van mycoplasma (waar ik vorig jaar zo'n last van gehad had).
Bij de dokter werd een bloedtest afgenomen, snel koken, eten en terug naar de club voor de allerlaatste les.
 |
| Sylvie links vooraan en Noreen rechts |
 |
| Kamal, Sylvie en Shelley |
 |
| Shinko en Noreen |
Dinsdag nog een ochtend met Kamal naar een National Park;
waarna we nog hebben geluncht en Sylvie ging hem daarna naar het vliegveld brengen.
Ik heb de kinderen uit school gehaald; met Jillis naar de dokter voor controle, voor Lilith antibiotica opgehaald - test was inderdaad positief - en daarna koken en snel naar mijn eigen yoga les want ik geef sinds een poosje op dinsdagavond yoga les in een condominium...
PFFFF.
Wat een week!
