Carnaval in Rio de Janeiro

Zondag 11 februari vloog ik naar Rio de Janeiro. Ik had 2 weken geen lessen en Peter kwam vrij opeens 2 weken later naar Nederland; dus het was mogelijk om hem te bezoeken in Vitoria. Omdat het carnaval in Rio was, (en in heel Brazilië 5 dagen nergens wordt gewerkt), besloot Peter ook naar Rio te vliegen zodat we samen dit feest zouden kunnen meemaken.

Ik stond nog geen 5 minuten in de aankomsthal toen Peter ook uit zijn vliegtuig kwam aanlopen. Perfecte timing!

Het was 19.30 uur locale tijd (3 uur achter op Nederland) en we hadden allebei geen honger; dus maar naar het hotel gereden, en daar nog wat gelummeld tot het een goed tijdstip was om te gaan slapen.

Van de kamer hadden we prachtig uitzicht op de oceaan en het beroemde strand van Copacabana. Er klonk een aardig carnavalsgeruis, maar ohropax in en om 23 uur gaan slapen...

... om vervolgens op maandagochtend om 4 uur klaar wakker te worden. 

De bedoeling was dat Peter nog een paar uurtjes wilde werken op maandagochtend. Na ontbijt maakte ik een kleine wandeling langs de zee. Het was wel aardig warm, (33 graden), maar het water heerlijk koel. Ik begon me al moe te voelen dus om 11 uur terug naar bed om wat slaap in te halen. Om 13 uur was Peter klaar, en had ik nog niet in slaap kunnen vallen maar wel lekker gelegen met mijn ogen dicht. Het was op straat weer aardig rumoerig. Er zouden om 14 en 16 uur nog wat kleine festiviteiten langs de Copacabana zijn, dus op een terras bij de buren gelunched. Behalve vlees is het eten niks bijzonders hier in Brazilië. Aardappels, rijst en bonen zijn 'groente'. 

Ik ontdekte palmharten/tomaten salade en Peter nam biefstuk voor 2 personen en daar heb ik toen wat van meegegeten. 

Daarna een wandeling gemaakt samen over de stoep naast strand, op zoek naar de festiviteiten. 

Verkleed zijn hier houdt voor jongens een kort ballerina rokje in. Van dat tule. Als ze het echt bont willen maken doen ze nog een paar gazen vleugels op hun blote rug. 

Meisjes lopen met Mickey mouse-, konijnen- of tijgeroren. Soms een plastic bloemenslinger en wat glitters op lijf. 

Overal doen groepjes jongens salto-series en iedereen probeert wat te verkopen. En dan af en toe houdt een busje met keiharde muziek halt en is het feest. 

Het strand was inmiddels afgeladen met parasols en strandstoelen. Het lokte niet om tussen de parasols naar waterlijn te wroeten. Omdat we geen echte festiviteiten ontdekten, doken we maar ergens een terrasje op voor vers kokosnootwater (heerlijk!!) en sleepten ons toen terug. Althans- ik. Ik voel me zeldzaam brak. Te weinig geslapen.

Om 17 uur ging ik nog even proberen om wat te slapen. Ik lag heerlijk, niet geslapen maar stapte wat beter uit bed. 

Nog even wat gegeten op terras bij buren en toen was het tijd om met de hotelshuttle naar de Sambadrome te gaan. 

De Sambadrome is een stadium speciaal gebouwd voor parades (en een enkele sportwedstrijd en popconcert). Het is in 1984 gebouwd en biedt plaats aan 90.000 toeschouwers. De lengte is ongeveer 700 meter, tribunes aan weerszijde en elke anderhalf uur loopt er een sambaschool doorheen. 

Je ziet wel eens foto’s van zo’n praalwagen en gevederde blote dames maar ik had er niet echt een voorstelling van. 

Peter had vrij op het laatst nog kaartjes kunnen kopen. 

Die waren er van 15 euro (staanplaatsen heel hoog en ver) tot overdekte loges (niet eens prive) van 800 euro. De kaartjes van 2300 euro (met diner, dat dan weer wel) waren al niet meer te krijgen. Hij had gekozen voor zitplaatsen aan eind van de parade voor 150 euro. De man van de shuttle bus van hotel naar de sambadrome vond het slechte plaatsen waar je niks zag, de deelnemers aan de parade zouden moe zijn na een uur dansen in de straat met hun zware kostuums en de wagens zouden op het laatst snel het stadium verlaten om afgetuigd te worden om de parade niet te stoppen. 

Maar we wilden allebei geen duurdere kaartjes kopen en besloten maar eerst te zien waar we zaten. 

We reden in file in het shuttle busje naar het stadion. We werden er vlak bij afgezet en we vonden zonder moeite de ingang van onze zitplaatsen. 

De eerste school was net begonnen. 

Het bleek dat we prima plaatsen hadden. Het waren weliswaar klapstoeltjes, maar met heel veel beenruimte waar iedereen genoeg plek had om langs te lopen en mee te dansen. De muziek had wel een toontje zachter gekund, maar het was een onverwachts groots feest en zeer leuk om mee te maken. De parade bestond uit praalwagens en tussen elke praalwagen 2 of 3 series van 100-200 man die hetzelfde kostuum droegen in het thema van de wagen die volgde. 

Zo waren er octopussen en kwallen die een zeebewoners praalwagen vooraf gingen, Indianen die voor een wildwest/bizon in de sneeuw praalwagen of spoken die het zeilschip van de pirates of the caribean vooraf gingen;

Kwallen die de 'onder-water' wagen vooraf gingen.

kwallen die de onderwaterwereld-wagen vooraf gingen

  

Wild-west taferelen met sneeuwkanon. Zelfs de bizons dansten mee.

New York met vrijheidsbeeld en heel verrassend achter op de wagen de beroemde scene van  hoogwerkers.

Wat spinnen nou te maken hadden met Portugese molens en -zeevaarders is me niet duidelijk geworden, maar het zag er wel leuk uit!

Spoken voor de wagen van de 'Pirates of the Caribbean'; een hoop stokken in de lucht te houden!! 

De blauwe figuren onder de boot deinden constant omhoog en omlaag; leuke imitatie van golven!

dit vonden we de mooiste! De vogel leek te vliegen boven de praalwagen.

Een goede indruk van het enorme stadium. (Wij stonden ongeveer links, bij dat groene t shirt aan de punt van de linker vleugel).

Goed te zien dat je voor je stoel veel ruimte had om heen en weer te lopen. In het midden links en rechts de overdekte loges.

Sommige wagens moesten door mankracht geduwd worden, sommige hadden een dieselmotor die je goed kon ruiken. 

De fotos doen het feest niet goed uitkomen. Ik kende ook die foto’s van prachtige veren carnaval dames. Maar het is de combinatie van al die kleuren, al die mensen en de muziek...

De mensen dansten door tot de laatste meters en bij de meeste praalwagens moesten er hoogwerkers aan te pas komen om de mensen eraf te halen;

Toevallig bleken de zondag- en maandagavond/nacht de beste scholen mee te doen. Van 4 dagen parades worden de 5 beste praalwagens woensdag bekend gemaakt en die mogen op zaterdag na carnaval nog een extra loopje maken. Het is serieuze business hier!

De mensen op de tribune waren bijna net zo leuk om naar te kijken als de parade. Ze dansten onophoudelijk tot de laatste wagen van de eerste school het stadium verliet. Daarna was er ongeveer 20 minuten pauze: kon je plassen en bier kopen en hoefde je niks te missen. 

Groepen vrienden hadden vaak hetzelfde t shirt aan en bescheiden versierde diademen in het haar. 

De meesten waren in gewone kleren en hadden alleen een vrolijk accentje. 

Naast ons zat een bejaard minstens 75+ echtpaar. 

Zij liep met een stok. Als ze wilde zitten ging eerst hij met moeite zitten (je moet door je knieën om die zitting omlaag te houden en hij hield dan voor haar het zittinkje omlaag. 

Zodra ik dat door had ging ik als eerste zitten, hield haar zitting omlaag zodat zij kon gaan zitten en dan deed zij het voor hem. We konden geen woord communiceren maar het liep gesmeerd. 

Naast Peter stond een eikel die Peters beenruimte voor zijn ingewikkelde danspasjes nodig had. Ik stond eerst naast hem en werd er helemaal gek van. Dus Peter en ik geruild, Peter zich lang en breed maken en toen hebben we geen last meer van dat ventje gehad. 

Na elke school was er de mogelijkheid om met de bus terug te gaan. Na 2 lange parades keken we elkaar aan (praten was nauwelijks mogelijk want de muziek bleef ook in de pauzes onverhinderd door stampen) en maakten we dat we weg kwamen. 

Het was een fantastische ervaring maar meer dan genoeg. De parades zouden het ook zonder ons wel tot 7 uur s morgens uithouden!

Voor 2 uur waren we thuis. De leuke ervaring had mijn brakkigheid ook laten verdwijnen en Peter dronk nog even een biertje en daarna gingen we slapen....

Ik werd helaas weer erg vroeg wakker maar voelde me stukken beter dan gister. 

Na het ontbijt besloten we een lange wandeling te maken langs de kustlijn. 

Het was erg bewolkt en een stuk beter uit te houden dan gister. Na anderhalf uur waren we terug bij af, dronken een kokosnoot leeg, gingen douchen en inpakken en toen lunchen bij de buren en naar het vliegveld; de vakantie is voorbij; op naar het werk van Peter en mijn scriptie!

En nu is het woensdag en zijn we in het appartement van Peter. Mijn yoga was vanmorgen erg matig maar het begin is er weer. En dan de rest van de dag braaf aan de scriptie voor orthomoleculaire therapie. Ik ben van plan 2 keer per dag (vroeg en laat) een half uurtje te wandelen langs de oceaan. Ik trek mijn bikini aan, stop sleutel en beetje geld in mijn beha, en verlaat het appartement op blote voeten. Ik hoef alleen een kleine straat over te steken en je kunt zelfs geen teenslippers op strand laten liggen. En het geld is om bij thuiskomst een koude kokosnoot te kopen. Yummie!

                                                                                                            .