Het werkt als volgt;
Het spel moet je spelen met precies 8 deelnemers. Iemand is de gastvrouw en behalve dat die voor de maaltijd zorgt, moet zij de rollen verdelen en de uitnodigingen versturen. De gastvrouw verdeelt min of meer lukraak de rollen, en weet hierdoor niet wie zij de rol als moordenaar in de schoenen schuift. Het spel heeft een thema, dit keer speelde het spel zich af in een oud Engels landhuis in 1936. De secretaresse van de eigenaar van dit landhuis nodigde 7 vrienden (plus zichzelf) uit voor een diner, en tijdens dit diner bleek de eigenaar op verdachte wijze te zijn verdronken in zijn eigen zwembad. De spelers kunnen verkleed komen in hun rol, maar dat is niet noodzakelijk.
Het spel begint ermee dat bij aanvang van het diner een bandje wordt afgespeeld, waarbij een detective meedeelt wie er is vermoord en dat de moordenaar zich onder de gasten moet bevinden.
Elke gast heeft naast zijn bord een boekje liggen, waarin aanwijzingen staan over zijn eigen rol maar ook toespelingen over verdacht gedrag van andere gasten.
van links naar rechts;
Peter had de rol van arts en vriend van het slachtoffer, hij bleek royaal met zware slaapmiddelen te strooien. (hij had een stethoscoop om zijn nek en een bloederig schort om)
Jillis was financieel strateeg, neef van het slachtoffer, die hij afperstte uit eigenbelang.
Gwen was een beroemd schrijfster, die al een moord op haar geweten bleek te hebben.
Ruud was jurist, bastaard zoon van het slachtoffer, en fanatiek golfer, had lopen rommelen met het testament.
Tjalke was de vrouw van Jillis, een rijke erfgename; haar moeder was de overleden vrouw van het slachtoffer, van wie men dacht dat hij zijn vrouw had vermoord. Zij wilde wraak.
Siewe was de 2e bastaardzoon van het slachtoffer, een student archeologie en fervent bergbeklimmer, uit op de erfenis en wilde die niet delen met zijn halfbroer.
Lilith was een succesvolle actrice, wiens carriere was begonnen in het porno genre. Zij wilde hier vanaf, maar het slachtoffer financieerde haar films en wilde dat zij hiermee door ging.Ik was de secretaresse van het slachtoffer, en als fanatiek voorvechtster van de vrouwenrechten, haatte ik het hoe hij vrouwen behandelde.
Kortom; we hadden allemaal een zeer goede reden om het slachtoffer om zeep te brengen.
Ik had een soortgelijk spel al een paar keer gespeeld, en we waren benieuwd of de kinderen het er goed van zouden afbrengen. Het is af en toe aardig ingewikkeld, maar ze bleken allemaal zeer fanatiek en bereid tot het oplossen van de moordzaak.
Aan het eind van het spel wist eigenlijk niemand met zekerheid wie nu de moordenaar was, en bijna iedereen verdacht iemand anders van de moord.
Uiteindelijk maakte de moordenaar zichzelf bekend (hij had kort voor het eind de zekerheid gekregen dat hij de dader was, via zijn handleiding). Hier zit hij;
Het was Siewe, in de rol van de 2e bastaardzoon, en het was ongelovelijk hoe goed hij zijn rol tot het einde toe wist uit te spelen!! Op Peter na had hij iedereen om de tuin geleid.
