6 dagen Mayr kuur in Munnekeburen (Friesland).

Zaterdag, 18 mei 2019

Vorig jaar had ik tijdens de darmtherapie-opleiding les gehad van dr. Nina Weis, één van de twee Mayr-artsen in Nederland. Ik was al een paar jaar geïntrigeerd door de Mayr-kuur.

"De Oostenrijkse arts Franz Mayr (1875-1965) ontwikkelde deze methode; een totale diagnose en therapie. Door nauwkeurig lichamelijk onderzoek worden al aanwezige, maar nog niet bewust ervaren ziektes opgespoord en krijgt de Mayr-arts inzicht in de stofwisseling en het biologische verouderingsproces. Zo ontstaat een beeld over de reële gezondheidstoestand van de patiënt. Op basis van deze kennis adviseert de Mayr-arts een gezondere voedings- en levenswijze door een aan de constitutie aangepaste Mayr-kuur. 

De behandeling volgens Mayr bestaat aan de ene kant uit een intensieve dieetmaatregel. De patiënt krijgt laag calorische voeding en bij een interne kuur onder intensieve begeleiding mogelijk een paar dagen helemaal geen voedsel (= water vasten). Het voedsel tijdens de kuur bestaat uit licht verteerbare voeding, die afhankelijk van de verteringscapaciteit of eventuele voedselovergevoeligheden individueel wordt aangepast. Aan de andere kant bestaat de Mayr-kuur uit het principe van het intensief opnieuw leren kauwen, proeven en inspeekselen van het voedsel, zodat de maag en darm ontlast worden en de voedingsbestanddelen zo optimaal mogelijk worden opgenomen. Daarnaast is ontgifting en ontslakking met bitterzout en eventueel klysma's en colon-hydrotherapie een belangrijk onderdeel van het therapeutisch doel. Deze maatregelen werken ontlastend en regenererend op bloed, lichaamssappen, cellen en weefsels. Het behandelingsresultaat wordt ondersteund door buikmassages, die de Mayr-arts bij voorkeur dagelijks uitvoert. Daarmee waakt de arts van zeer nabij over de therapeutische vooruitgang van de patiënt en het genezingsproces van de spijsvertering. Met de Mayr-therapie wordt op bijzondere wijze het zelfgenezende vermogen van het organisme geactiveerd."

De meeste kuren kun je volgen in Oostenrijk. Na de lesdag vorig jaar kwam ik er achter dat de enige 2 Nederlandse Mayr-artsen, Nina en Margriet, 2 keer per jaar een kuur in Munnekeburen, Friesland, organiseren. Deze week had ik geen lesdagen, dus ik meldde me in december aan, en nodigde een paar vriendinnen uit om ook te komen. Tot mijn plezierige verrassing reageerden in 1e instantie 4 vriendinnen enthousiast, maar er bleven uiteindelijk nog 2 vriendinnen over die ook boekten en we deden allemaal een intake gesprek bij Nina.

A

We kregen alle drie verschillende opdrachten voor de voorbereidingsweek thuis. En vandaag was het zover; we gingen op pad. Marja, een maatje uit mijn darmtherapie klas, reed met mij mee en vriendin Saskia reed op eigen gelegenheid.

Om 12 uur 's morgens kwamen we aan. We kregen alledrie een mooie kamer met badkamer, en na een beetje uitpakken konden we al aan de lunch. De lunch bestond vandaag uit een gepureerde groentesoep. Hier mocht je naar wens nog wat herbamare zout in doen, een beetje olijfolie en een rijstwafel of boekweit wafel bij eten. Die wafels daar haalden we eigenlijk onze kritische orthomoleculair geschoolde neusjes voor op (Saskia had de opleiding die ik vorig jaar gedaan had, al 15 jaar geleden gevolgd). Maar de soep was aardig en met de olie ook nog een beetje vullend. 

Hierna kwam het voorstelrondje. Er waren 11 deelnemers en 5 begeleiders, waarvan 2 artsen, Nina en Margriet. De groep had een verrassend hoog 'therapeuten' gehalte, van diverse scholingen, maar er waren ook een juriste, een zakenvrouw en een IT'er.

Mijn eerste indruk van de groep was zeer positief. 

Na het voorstelrondje begon het programma. Ik was als eerste aan de beurt voor een gesprek en buikmassage bij Nina. Nina besloot uit zichzelf dat ik wat extra hapjes kreeg omdat ze niet wilde dat ik veel gewicht ging verliezen. Was ik het helemaal mee eens (maar het 'extra eten' stelde nauwelijks iets voor in de praktijk).

Daarna besloten Saskia en ik een wandeling te maken. Het was een prachtig wandelpaadje, hier en daar een verdwaald huis, en de tuinen langs het pad waren allemaal keurig aangelegd en verzorgd. Tja... wat moet je hier anders doen ;-)

We zagen ontzettend veel (water)vogels, en een vogeluitkijkhut. We liepen klein uurtje en toen waren we terug op honk; ik moest nog uitpakken en we wilden de avond'thee' niet missen. Benieuwd wat we nu konden verwachten bij dat woord...

Nou; dit dus;

(En voor alle duidelijkheid; die bloemetjes in het midden zijn niet eetbaar!)

Gelukkig kwam ik in aanmerking voor het extra hapje, dat bestond uit een bakje soep overgebleven van de middag.

Na de avondthee hield Nina nog een praatje over de Mayr-kuur, en daarna hadden we nog een les ademtherapie/ontspanning. Het was een aardige les maar ik had al door dat als je iets wilt skippen in het programma, het deze les zou zijn.

Daarna heb ik nog kans gezien om me tot 22 uur wakker te houden, want zo best is mijn slaap soms niet.

Zondag, 19 mei

Inderdaad... ik werd om half 4 wakker. Klaar wakker. Ik heb een uurtje liggen lezen en toen kwam ik erachter dat een vriendin op weg was naar het politiebureau in Amsterdam om haar dochter daar op te vissen. Dus ik me snel aangekleed omdat de kamers hier gehorig zijn en ik moeilijk om 5 uur kon gaan zitten bellen. 

Buiten was het heerlijk. Alle vogels zongen volop, er hing een prachtige nevel over de Weerribben die Munnekeburen omgeven. 

We hebben tot ze bij het politiebureau kwam lekker bijgekletst en daarna heb ik nog tot 7 uur doorgelopen.

Ik was precies terug voor de ochtendtractatie; een groot glas bitterzout. 

Hierna stond er ochtendgymnastiek op het grasveld va 20 minuten en een ochtendwandeling van 20 minuten  op het programma, maar ik besloot dat ik mijn portie ruim gehad had, en ging naar mijn badkamer voor droogborstelen en wisseldouches.

Om 8 uur kregen we ons ontbijt; een bakje boekweit of havermout op waterbasis, dat je kon opleuken met een scheutje olijfolie, zout of kaneel. Hierbij een klein glaasje havermelk of geitenyoghurt, en mijn extraatje; een kwart avocado. Thuis stop ik een avocado in mijn holle kies.

Dit ontbijt (ik nam 2 porties boekweit) werd je geacht in stilte te nuttigen en ook niet te lezen, omdat je dan je volle aandacht bij het kauwen kunt houden. 

Over elke theelepel werd je geacht 50 keer te kauwen. Kortom; voor je boekweit voor de helft op was, was het al steenkoud. En het hele ontbijt kostte bijna een uur. Maar hier tijd genoeg...

Na het ontbijt stond een les hydrotherapie voor de halve groep (we zijn hier met 11 deelnemers) op het programma. (De andere helft kreeg een consult bij de dokter). Verschillende vormen van hydrotherapie werden uitgelegd, zoals; temperatuur oplopend voetenbad, wisselvoetbad, wissel onderarmbad, een 3/4 bad, lumbaal begieting en wissel knie begieting. Iedereen mocht een soort bad uitproberen en je kreeg uitleg waar het goed voor was en hoe je het thuis kunt uitvoeren.

Daarna kreeg je een kopje verse groente bouillon (groente er dus uitgezeefd).

En toen dat op was werd je geacht in je bed te gaan liggen en kwam er een therapeut langs voor een leverpakking. Eerst wordt er een warme natte doek op je leverstreek gelegd, hier gaat een warme kruik op en vervolgens wordt je ingebakend met een flanellen doek. Het was heerlijk en ik viel bijna direct in slaap. Gelukkig had ik voor de zekerheid een wekker gezet; stel je voor dat je de lunch zou missen!

De lunch was min of meer hetzelfde als het ontbijt.

Na de lunch maakte ik een wandeling en daarna werd ik verwacht voor een sessie bij de ademhalingstherapeute. Ik stelde me er helemaal niks van voor maar het was zeer interessant. Een prettige vrouw ook.

Hierna was er nog precies genoeg tijd voor een bezoek aan de sauna. De sauna is vrij klein en in bedrijf tussen 15 en 18 uur, en het verbaasde me een beetje dat ik hem helemaal voor mezelf had. Toen ik uit de sauna kwam, bleek dat ik de ontspanningsoefeningen-les gemist had. Daarom was het zo rustig geweest. Nou - ik was ook heerlijk ontspannen.

Mijn extraatje bij de avondthee was een kopje van de groente bouillon, nou, dat was ook niet veel maar beter dan niks en vreemd genoeg had ik niet zo'n honger...

De gebruikelijke les van de arts was interessant dus ik vergat eigenlijk dat ik geen eten had gehad; de honger kwam om 21.30 uur toen ik in bed lag maar toen ben ik lekker gaan slapen.

Maandag, 20 mei 

Het begon een beetje vervelend te worden maar ik werd weer om 4 uur klaar wakker. Dus ben er weer om half 6 uitgegaan en heb wederom een prachtige ochtendwandeling gemaakt;

Halverwege belde Saskia mij, die ook vroeg wakker was, en we liepen naar elkaar toe en vervolgens via een bijzonder kerkhofje (onderste foto boven) terug naar huis. Marja was net bezig met de ochtendgymnastiek (linker vrouw op foto);

Ik vind het heerlijk om zonder de groep te lopen; tempo ligt volgens Saskia vrij laag en het rondje beslaat nauwelijks 20 minuten. Bovendien heb ik dan meer 'badkamertijd'.

's Morgens had ik een artsenconsult. Je krijgt dan een heerlijke buikmassage en het bleek dat ik in anderhalve dag al anderhalve kilo kwijt was, en ik liep ook niet over van de gebruikelijke energie. Dus besloot de arts dat ik nog wat meer moest hebben.
Er is een meneer die hier 4 dagen op watervasten staat, en die voelt zich prima. Kan me dat nauwelijks voorstellen maar die meneer heeft ook aardig wat reserves.

Eigenlijk vloog de ochtend om; bouillonnetje, lekker bijkletsen in de zon, en toen was het al weer tijd voor de leverpakking. Ik had besloten wakker te blijven zodat ik misschien 's nachts wat beter zou slapen (hielp niet), en ik lag wel heerlijk te doezelen.
Daarna weer de lunch, en ik kreeg er 2 gekookte wortels bij en een roosje broccoli.

Na de lunch hadden we een vrije middag, en Marja, Saskia en ik besloten naar Lemmer te rijden om daar te wandelen en wat boodschapjes voor de keuken te doen bij Ekoplaza. Een andere deelneemster, die toevallig bij ons aan tafel zat, nodigde ik ook uit en ze wilde heel graag mee. Ze bekende dat ze bij zichzelf zat te overleggen of ze zou kunnen vragen of ze ook met ons mee mocht; ik had blijkbaar die vibraties opgevangen.
Ze heette Jellie en het is een erg leuke dame. Er zitten totaal geen irritante individuen in de groep; toch wel een unicum.

Lemmer was erg leuk. We maakten een wandeltocht langs het IJsselmeer en liepen terug via het gezellige centrum (links Saskia, rechts Marja);

We deden de boodschappen voor de keuken en daarna gingen we naar huis.

Ik besloot dit keer bewust de ontspanningsoefeningen te missen want ik hoorde dat er lachtherapie op het programma stond. Als ik ergens niet om kan lachen is het dat wel. Maar het bleek te zijn omgezet in een soort Tai Chi. Ik kon het prima zien vanuit mijn kamer maar ik was lekker aan mijn blog aan het werken en ik vond het wel prima zo. 's Avonds werd ik voor het spijbelen bestraft want toen ik 1 foto wilde verwijderen uit het blog, was opeens de halve tekst weg en geen 'edit undo delete' knop die verlichting bracht...

Ik heb nog een poosje met Lilith aan de telefoon gehangen (na de 'avondthee' en het artsenpraatje) en daarna was het al bedtijd.


Dinsdag, 21 mei

Ik werd voor de verandering om 4.30 uur wakker (was echter om 22.30 uur gaan slapen ipv 22 uur dus per saldo niet veel wijzer geworden) en ik besloot maar weer om 5.30 uur te gaan wandelen. Ik zag een vos op denk ik 150 meter voor me het natuurwandelpad oversteken!
Peter was natuurlijk al wakker in Dubai en die heeft me door het eerste stukje van de wandeling gepraat. Daarna kreeg ik een berichtje dat Saskia ook buiten liep en we liepen elkaar weer tegemoet en het laatste stuk samen op.

Uitzicht vanaf het natuurwandelpad op 'onze' logeerboerderij.

Het ontbijt is elke dag hetzelfde; het is niet zo van belang WAT je eet maar je moet leren kauwen en met aandacht voelen wanneer je genoeg hebt. Zelfs 3 keer per dag boekweit komt tot verbazing mijn neus nog niet eens al te erg uit. 

Na het ontbijt was een deel van de groep ingedeeld voor een kookles in de keuken. Groentebouillon maken. Ik voelde me zo slap dat ik lekker in een hoekje foto's heb staan maken hoe andere groepsleden de boel in mootjes hakten;

Op zich niet zo spectaculair hoe je groentebouillon maakt maar toch weer wat van opgestoken, mn over tuinkruiden die je kunt gebruiken en waar ze voor dienden.

Na de leverpakking en de lunch kreeg ik genoeg opleving om nog een rondje te wandelen. Volgens de artsen kun je beter niet TE veel activiteiten ontplooien maar zoveel mogelijk rusten maar ja... als ik een greintje energie heb dat moet dat ook weer op. Ik heb denk ik nog veel te leren.
Maar ik heb nu een natuurpad dwars door de Weerribben gelopen. Saskia dacht steeds dat dat pad eindigde aan een waterpartij maar nee; daar was een mooi bruggetje dat redding bood.

Na de wandeling kreeg ik een heerlijke massage, toen nog de sauna in geweest, de 'avondthee' gegeten en naar een heel erg saaie lezing over ademtherapie moeten luisteren. Op een gegeven moment hield ik het echt niet meer vol, ben naar de toilet gegaan en niet meer teruggekomen.

En nu ben ik ook weer bij met mijn blog. Ik ga de binnenkant van mijn oogleden bestuderen.



Woensdag, 22 mei

Werd weer om 4.30 uur wakker dus maar weer om 6 uur zwerven door de Weerribben. Bovendien elke dag om 12 uur die leverpakking dus dan pak ik er nog dik een uur slaap bij.
We hadden naast het gebruikelijke programma 's middags een paar uur vrij. Saskia wilde 20 km gaan lopen (die gaat volgende week de 11 stedentocht lopen hier in Friesland; 210 km in 5 dagen), maar Marja en ik hadden geen puf om haar (gedeeltelijk) te vergezellen.
Dus wij besloten naar Sneek te gaan. 
Sneek bleek een stuk groter dan Lemmer, en hoewel er meer winkels waren, vonden we allebei Lemmer leuker. Maar Sneek heeft een mooie waterpoort;

Ik ben Friesland heel erg gaan waarderen. Vooral dit gebied rond de Weerribben. Wat een vogels overal. De ooievaars zitten echt overal. De buurman vertelde aan Saskia dat hij de vele nesten die de mensen in hun tuin of op hun dak maken, niet kan waarderen. Ooievaars zijn een ramp voor de vogelstand.
Hij heeft een nest met 3 uilen waar hij erg trots op is. Ze zijn net aan het uitvliegen. 's Avonds met zonsondergang zitten ze gezellig met z'n drietjes op ons dak. Ze schijnen flink te keer te kunnen gaan 's nachts. Gelukkig nog niet gehoord.

foto gemaakt door groepsgenoot

Donderdag, 23 mei

De laatste dag was aangebroken! Saskia was ook heel vroeg wakker dus we hebben samen een flinke wandeling gemaakt. Zij had gister nog een klein stukje gedaan wat ik nog niet ontdekt had dus dat kwam goed uit;

Ze was duidelijk niet zo fit; moest ook 2 keer een pitstop in de bosjes maken, maar haar 'normale' tempo is een beetje aanpoten voor mij dus dat kwam voor mij goed uit. 

's Morgens onze laatste buikmassage en consult, waar we te horen kregen hoe we de komende weken moesten gaan afbouwen van dit strenge regiem en opbouwen naar een darm-vriendelijk eetpatroon.
Ik kan flink last hebben van obstipatie en Nina denkt omdat ik zulke enorm porties eet, dat mijn dikke darm is uitgerekt en minder functioneel geworden is. Maar ze was er van overtuigd dat dit reversibel is dus ik ga haar wijze raad proberen op te volgen. 

Na de leverpakking werden we allemaal gewekt met een prachtig bel-orkestje (blijkt elke morgen zo te gaan maar dat had ik dus altijd gemist). We gingen hoopvol naar beneden want we hadden al iets opgevangen over een feestmaal.
Nou; dat was ook zo;

Marja en Saskia

Niet te geloven maar ik miste mijn boekweit!!!

Maar we hebben allemaal gesmuld!

's Middags stonden er nog wat kleine afrondingen op het programma, maar ik wilde heel graag naar mijn vriendin Cathy in Havelte; zo vaak kom ik daar ook niet. Het was heel fijn om haar weer te zien.

Ik miste hierdoor wel de groepsfoto;

Van links naar rechts, bovenste rij beginnen;

therapeut Eva, Yasmin, Sharda, dr. Nina, Rob, Jellie, dr Margriet, Angele, Marja, therapeut Liesbeth, Annelie, therapeut Paul, Johannes, Saskia en Pascal.

Het was een heel fijne groep met 5 fantastische begeleiders.

's Avonds nog een afrondingspraatje en daarna relaxen met klankschalen; iedereen vond het prachtig maar ik ben afgetaaid; even inpakken en naar bed.

Vrijdag, 24 mei

Ik liep weer voor zessen mijn allerlaatste rondje door de Weerribben. Peter in Dubai was wakker dus tijdens de wandeling met hem gekletst. (Saskia sliep uit).

Ik besloot een paar foto's te maken van alle nesten ooievaars waar je hier over struikelt;

vrij groot kuiken rechts

kleine kuikens

Ik kwam precies op tijd terug bij de boerderij toen de groep aan het ochtendwandelingetje begon en ik voelde me fit genoeg om nog wat verder te lopen.

Daarna nog een laatste kommetje boekweit. Saskia en ik schrokken op van maar liefst een halve avocado (zij kreeg ook steeds meer 'extraatjes' - maar ze heeft het wel voor elkaar gekregen de week door te komen met alleen thee als diner). 

Iedereen die dat wilde kreeg ook een zachtgekookt eitje.

We mochten ook gepureerde groentesoep, of dat mee nemen voor onderweg. 

Daarna afscheid nemen van iedereen en om 10 uur zaten Marja en ik in de auto. Het was een bijzondere ervaring.

NAAR HUIS!!