6 juni vloog Jillis naar Nederland. Omdat de kans zo groot was dat hij ingeloot zou worden (in de loop van juni werd duidelijk dat er 89 studenten zich hadden ingeschreven voor fiscaal recht in Leiden, voor 85 plekken) besloten we een start te maken met het zoeken van een kamer in Leiden. Hij wilde dit zelf doen, zonder hulp en advies, dus ik liet hem even aanmodderen.
Hij schreef zich braaf in bij een paar websites, werd uitgenodigd voor een visitatie, (tegelijk met 17 andere studenten dus dat lukte niet de eerste keer), hij ging met een makelaar een kamer bekijken die hij niks vond... en verder eigenlijk niks. Na 3 weken dit met lede ogen en kromme tenen te hebben aangezien besloot ik me er toch eens mee te bemoeien. Hij had al 2 keer voor de etalage van een 'kamer bemiddelaar' gestaan en hij was het er mee eens dat ik mee mocht en binnen ging informeren naar een kamer die in de etalage hing. Toen ik eindelijk de auto geparkeerd had, bleek dat deze bemiddelaar alleen op afspraak werkte... ik was 'not amused' want hij had dus al 2 keer voor de etalage gestaan maar het kleine bordje bij de ingang niet gezien.
Ik besloot eens op zoek te gaan of er nog meer van dit soort kantoortjes waren. We kwamen en 2 tegen... de eerste had helemaal niks en de 2e had een aardige advertentie in de etalage, maar die bleek allang weg toen wij binnen informatie gingen vragen. Ook zij hadden niks anders en ze raadde ons aan ons in te schrijven en terwijl Jillis daarmee bezig was ging de telefoon. Het bleek dat ze op dat moment een kamer binnen kregen die beschikbaar kwam voor 1 jaar per 1 augustus. Omdat we erbij stonden, spraken we af dat zodra ze de sleutel had, ze ons zou bellen voor een afspraak.
Een paar dagen later was het zover, we waren de eerste kijker en allebei hadden we een zeer goed gevoel over de kamer. Het meisje die er woonde ging een jaar in het buitenland studeren, ze liet alle meubels staan (was ook niet veel soeps) maar de kamer was 23 m2, had een eigen keukenblok, keek uit op de singel, lag hartje centrum (om de hoek van de Haarlemmerstraat) en een AH schuin aan de overkant. Een douche delen met 3 huisgenoten en een wc met een andere jongen. Een fiets kon in de hal, er was een gemeenschappelijke wasmachine en een terrasje van 3 bij 3. We kwamen al 2 (van de 6) huisgenoten tegen die erg aardig overkwamen. Kortom; we besloten de lotingsgok te wagen en namen de kamer.
In Utrecht was hij in elk geval zeker van een plekje fiscaal recht, echter die hadden als eis dat ondanks hij een IB diploma had met als vak 'Nederlands als moedertaal', hij toch een Nederlands examen moest gaan maken. 24 juni ging hij zonder enige voorbereiding naar het examen, en tot onze grote trots (en verrassing) slaagde hij in 1 keer. Jillis denkt en droomt in het Engels, en hoewel hij accentloos Nederlands spreekt, rammelt zijn spelling, is zijn woordenschat niet zo groot en hij vertaalt soms (te) letterlijk uit het Engels.
We waren erg opgelucht; want mocht de loting slecht uitpakken in Leiden, kon hij dus in Utrecht beginnen.
6 juli kreeg Jillis de bevestiging dat hij voor zijn IB diploma geslaagd is. Omdat wij al in Nederland zaten, zou de school een gewaarmerkte kopie van het diploma opsturen naar stichting Duo in Nederland, zodat hij met de loting op 15 juli mee kon doen.
De uitslag van de loting was op 19 juli en toen we belden voor de uitslag, bleek dat Jillis niet met de loting had meegedaan! Zijn diploma was nog steeds niet gearriveerd in Nederland. En noch een email, noch een paswoord en link naar de website waar je de uitslag op kon vinden, was voldoende geweest om mee te doen.
Maar DUO verzekerde ons dat hij nog net zoveel kans in de lotingsronde had, want eind juli en half augustus was er nog eentje.
Peter, die nog in Jakarta zat, heeft toen contact gezocht met school om nog een gewaarmerkte kopie te krijgen. Omdat de school dicht was wegens vakantie ging hier een paar dagen overheen en zat Peter inmiddels in het vliegtuig naar Nederland. Maar op een gegeven moment had de chauffeur toch het papiertje, wat de secretaresse met de DHL naar ons toestuurde. Maandag 25 juli hadden we de brief in handen; en we belden DUO waar we het konden bezorgen want de loting zou 25 en 26 juli zijn.
Nou, dat zagen we te simpel. Het moest per post opgestuurd worden; en zelfs al zouden we het direct aangetekend versturen, was de postkamer zo vol dat ook deze loting wel niet zou lukken. GRRRR.
Maar we mochten de 29e juli even bellen of het misschien toch gelukt was.
NIET DUS.
Maar... ze hadden het inmiddels wel ontvangen, en over 2 weken zou hij in de laatste lotingsronde dus zeker mee doen.
We liepen echter tegen 2 deadlines aan; er moest 1 augustus getekend worden voor de kamer in Leiden en Utrecht vroeg of hij nu wel of niet daar kwam studeren.
We kregen na veel aandringen de afdeling loting aan de telefoon; we wilden wel eens weten hoeveel studenten er nog over waren voor hoeveel plaatsen. Jillis had al gehoord dat tijdens de 1e lotingsronde er niemand was afgevallen... hoezo maakte je dan evenveel kans bij de 3e?
Nou, en toen bleek dat er nog maar 85 aanmeldingen waren voor de 85 plaatsen... en als ze het diploma van Jillis beoordeeld hadden (hij voldeed gewoon aan de eisen) zou er dus een plekje voor hem zijn!!
Utrecht afgezegd, papieren voor de kamer getekend op 2 augustus, sleutels gekregen...
en 3 augustus...
WOONDE JILLIS OP KAMERS.
