Blog Archive

Followers

Monday, May 30, 2016

Pancha Karma

Begin maart heb ik een virale longontsteking opgelopen. eind maart waren mijn longen weer schoon maar ik knapte niet echt op. Bleef last houden van moeheid; de ene week ging het beter en daarna ging het weer slechter. Ik heb de 5 series Suits in een week bekeken en de kuil in mijn bank veerde nauwelijks terug in model. Ik ben een paar keer naar Singapore gegaan, maar dat gaf alleen tijdelijk verlichting.
Begin mei heeft de huisarts allerlei bloedonderzoeken gedaan, die duidden op een virale infectie, mycoplasma en een overwerkte lever. 

In maart las ik voor het eerst iets over Pancha Karma (PK). Ik geloof heilig in detoxen en was in Jakarta al redelijk succesvol begonnen met 4 daagse detox cursussen te geven. PK fascineerde me direct. Het is een vijfvoudige Ayurvedische reinigingskuur. Het bestaat uit diverse behandelmethoden, die als nut hebben het lichaam te ontdoen van moeilijk afbreekbare afvalstoffen. Er wordt gebruik gemaakt van speciale olien en kruiden. Het is erg belangrijk dat de ayurvedische arts die het proces begeleidt, veel ervaring heeft.
Ayurveda ziet het lichaam als een eenheid van samenwerkende principes (Vata, Pitta en Kapha). Leef je niet volgens jouw aanleg, dan worden de levens-energien gestagneerd en word je ziek.
Het doel van een PK kuur is in lichamelijk opzicht een beter functioneren en in geestelijk opzicht meer helderheid. Het afweersysteem van het lichaam verbetert.
Het voordeel van PK tov andere detoxprogramma's is dat PK naast de reiniging ook een regulerende werking heeft in lichaam EN geest. En het reinigt niet alleen je darm maar ook al je tissues in het lichaam. Research heeft bewezen dat je ongeveer 50% van je opgeslagen gifstoffen kwijt raakt.
Pancha betekent '5', Karma betekent 'activiteit'. PK volgt 5 methoden om het lichaam te reinigen. De belangrijkste onderdelen zijn; oliemassage, medicinaal zweten, darm (en eventueel voorhoofdholten) reiniging en dieet.

De voorbereidende fase bestaat uit een inname van ghee, gedurende 6 dagen, op nuchtere maag, in toenemende hoeveelheid. In de ghee zitten kruiden die voor jouw lichaam geschikt zijn, en de voornaamste reden van de ghee is het aantrekken van toxines die in het lichaam zijn opgeslagen. De rest van de dag eet je lichtverteerbaar eten, Voornamelijk kitcheri en soep. Voor en/of na maaltijden moet je kruiden nemen die de arts voor jou heeft voorgeschreven, en dr Sujarta bepaald ook welke behandelmethodes voor jou geschikt zijn;
- Abhyanga; een massage met warme kruidenolie
- Pizichil; een speciaal sproeiapparaat die warme kruidenolie over het lichaam sprenkelt
- Shirodhara; warme medicinale olie wordt op voorhoofd gesprenkeld
- Swedana; een stoombehandeling mbv stoom en kruiden
- Vamana; braaktechnieken voor mensen met ernstige slijmvorming in de borstholte
- Virechan; met laxerende kruiden de dunne en dikke darm reinigen
- Basti; dmv klysma's wordt er vloeistof in de dikke darm gebracht voor een reinigende of voedende werking.
- Elakili; warme kruidenzakjes worden op het lichaam gebracht
- Ubtan; een scrub met kruiden
- Theta healing

Toen ik me in PK ging verdiepen, besloot ik dat ik graag eens een behandeling wilde ondergaan. Ik zocht op internet en vond een kliniek in Bali met goede recensies. Toevallig ontmoette ik in dezelfde week dat ik die kliniek mailde voor meer informatie, Tarien, een yogalerares, die daar al een paar keer voor een gewone detox geweest was. Tijdens onze 1e ontmoeting besloten we dat we samen een PK wilden doen daar, en we kwamen overeen dat we 29 mei zouden gaan.
Toen mijn beste vriendin in Jakarta, Dagmar, van onze plannen hoorde, was ze gelijk zo enthousiast dat ze mee wilde. En... haar man Rupert wilde haar wel vergezellen voor een 7 daagse sap-detox. Dus met ons vieren boekten we een verblijf. Helaas moest Tarien toch afhaken door omstandigheden.

Zondag 29 mei vloog ik naar Denpasar. Ik wilde nog heel graag een Ganesha beeld hebben die met de verhuizing van Jillis mee naar Nederland zou kunnen. Dus een taxi vanaf het vliegveld met een omweg langs een paar beelden winkels laten rijden. Binnen een half uur had ik een mooi exemplaar, met een pedestal, gekocht en omdat de vracht naar Jakarta net zo duur was voor 2 beelden als 1, kocht ik er maar gelijk 2. (Wie wil er ook eentje in de tuin?!)


maar zonder de gouden en witte verf



























Daarna ging ik naar Ubud, naar de ayuvedische kliniek olv dr Sujarta. Kliniek Amrtasiddhi. Dagmar en Rupert kwamen een paar uur later aan en we hebben nog even lekker kunnen eten (wel de pre detox restricties in acht genomen). Bali heeft zo ontzettend veel organische, veganistische, macrobiotische en vegetarische restaurants. Het is gewoon niet eerlijk dat er niet eentje te vinden is in Jakarta!
Weer terug in de kliniek (we verbleven in het naastgelegen hotel) gingen we gelijk naar bed. Om 6 uur zou de wekker aflopen! 

Tot mijn verrassing werd ik van de wekker wakker!! Dat gebeurt me niet vaak.
Even een snelle douche - koud water - en door de prachtige tuin naar Amrtasiddhi gelopen;






Ik wist alleen maar dat ik om 6.30 in het restaurant verwacht werd, om 7 uur in de yoga ruimte, en om 10 uur bij dr Sujarta die met mij het programma zou bespreken.
Om half 7 zat Dagmar ook al in het restaurant; Rupert bleef nog even liggen.
We kregen allebei een borrelglaasje ghee (geklaarde boter) in vloeibare vorm. Boter!! Als kind al kon ik nooit met mijn vinger uit de botervloot blijven en dat is eigenlijk nog steeds zo. Dus echt; ik smikkelde ervan. Terwijl lotgenoten soms kokhalzend het glaasje naar binnen werkten. Gedurende 5 dagen verdubbeld elke dag de hoeveelheid. (kom maar op!!)
We kregen er een kopje kruidenthee bij, en daarna was het al tijd voor de yoga les. 

De docent was Frank, een Duitser van mijn leeftijd, die echt hele erg slome yoga gaf. Maar ik ken mezelf; over 2 dagen kan ik niet meer uit mijn ogen kijken van slapheid dus prima!! Maar vandaag moest ik mezelf geweld aan doen om braaf alle slome dingen na te doen. Gelukkig was het een sympathieke man die soms ook nog wat zinnigs te zeggen had dus de les was niet ondraaglijk.
Anderhalf uur later ging ik me even opfrissen in mijn kamer - koude douche was nu wel lekker - en daarna naar de dokter. Ik was erg opgelucht dat ze er totaal geen probleem in zag mij de 12 dagen te laten doen. Tarien had meegemaakt dat ze mensen had geadviseerd eerst maar eens te gaan detoxen. Sterker nog; ze raadde me zelfs aan om als het mogelijk was, 21 dagen te blijven; dat is de volledige PK kuur.
Ik zei dat ik het even aan zou zien hoe het ging en dat ik het ook met Peter moest bespreken.
Verder bekeek ze mijn tong, voelde mijn pols, en vroeg me het hemd van het lijf. Daarna bepaalde ze welke kruiden ik voor of na elke maaltijd moest gebruiken, en welke olie en kruiden de therapeuten moesten gaan gebruiken voor mij. De kruiden die ik moet slikken zijn vooral tegen virussen, immuunsysteem en lever versterkend en hormoon 'opkrikkers'.

Het bleek dat behalve de ghee op nuchtere maag, ik de komende week zoveel kitcheri mag eten als ik wil. Kitcheri is een dikke brij van rijst, lentils, groente en kruiden. Je krijgt er nog een aparte chutney bij en... het smaakte heerlijk!
's Avonds krijg je een bord (of 2) soep, en als je honger hebt mag je nog een portie kitcheri om 8 uur.
Rupert, die het met sappen moest doen, keek met lede ogen toe naar al het eten wat wij naar binnen lepelden, en besloot dat hij de volgende dag ook ging overstappen op PK. 

Om 14 uur stonden er een paar behandelingen op mijn programma.
De eerste was Abhyanga. Met sesamolie werd mijn hele lijf heerlijk gemasseerd. (de achterliggende reden is weer dat je huid de olie opneemt en dit helpt weer de afvalstoffen op te nemen).
Daarna volgde Ubtan; een scrub van kruiden en gemalen rijst. Dat was een droge bedoeling en het kleefde aan de olie. 
Gevolgd door Shirodhara; 25 minuten lang werd er in een 8-vorm warme medicinale  kokosolie op mijn voorhoofd gegoten. Ik mocht gerust in slaap vallen! Nou - het enige waar ik aan kon denken waren mijn oren die volliepen, ik kreeg honger van het lekkere kokosluchtje en last van mijn plakkerige lijf. Na een kwartier gaf ik de 'strijd' op. En sukkelde ik toch een beetje weg. Maar ik was blij toen het op hield!




Daarna mocht ik douchen en haren wassen en met een goed gevoel liep ik naar het restaurant voor een tussendoortje; een nieuw bordje kitcheri. (Ben benieuwd hoe lang ik hier nog blij mee ben).
Dagmar verscheen; ze had een knallende koppijn en was vreselijk misselijk. Ze is naar bed gegaan en ik heb haar de rest van de dag niet meer gezien! Dit is een normale reactie. Maar vaak gebeurd het niet op de 1e dag. Ik denk dat ik alleen maar diep lamlendig word vanaf dag 3. Maar met al dat eten wat ik naar binnen kan werken hoop ik dat het mee valt. Al vrees ik het ergste; alle medecursisten krijgen vroeg of laat een ontgiftingsreactie.

Na de kitcheri ben ik op mijn bed even gaan rusten met een maskertje van kruiden, korrels en citroen. Mijn hele gezicht zag rood maar gelukkig kon ik het er na een uurtje allemaal afwassen.
Daarna was het tijd voor soep en een kletspraatje met lotgenoten; 


Dagmar, Sabine, Helen, Wijbie, Anthonie, Keith and Rupert

Pierre, Rupert, Keith, ik, Anthonie, Sabine and Helen





































Om 18.45 een meditatie les van een uur. Meditatie is niet mijn sterkste kant, en zeker geen uur, maar ik heb het helemaal uitgezeten.
Daarna op mijn kamer nog een portie kitcheri gegeten, mijn laatste kruiden ingenomen en naar bed. Wekker om 6 uur!

Dag 2.
Na een goede nachtrust ging ik om 6.30 de deur uit voor mijn dubbele portie ghee. (4 eetlepels vandaag).
Dagmar had nog steeds wat hoofdpijn, had 10 uur geslapen en het overgeven was gestopt. Maar op advies van de arts geen ghee voor haar vandaag.
Om 7 uur naar de yoga les. Frank was naar de Duitse ambassade en de yoga les werd gegeven door een jong Indiaas meisje. (ze bleek later afgestudeerd arts te zijn!). Vond de les niet veel soeps. Rommelig en slapjes. Maar ook nu het voor elkaar gekregen braaf mee te doen en me niet te ergeren.
Om 10 uur mijn eerste portie kitcheri gegeten van dag 2.
Daarna even met het shuttle busje Ubud in; langs de ATM machine en wat winkels bekeken. Het hotel ligt vlak bij het toeristische 'Monkey forest' en naar huis gelopen. Was precies op tijd voor het 'Open forum'; een vraag en antwoord uurtje. Frank zat in de file dus eerst nog maar een portie kitcheri gegeten.
Hij kwam een half uurtje later, en sommige mensen zijn slap of moe van slapeloze nachten of andere detox reacties, dus de meesten lagen languit op een yoga mat. Het begon wel interessant en daarna verzandde hij in blabla verhalen (geen idee waar het over ging), en ik ging er ook maar eens bij liggen en sloot even mijn ogen...
Om wakker te schrikken van een vraag aan mijn buurvrouw. De les was bijna voorbij. Kwam goed uit want ik trek dit soort lessen maar matig.

Om 3 uur nog een portie kitcheri gegeten (je mag eten vragen als je honger hebt). Om 4 uur waren mijn behandelingen; weer een massage, daarna Elakili (de warme kruidenzakjes die je rug 'stempelen', weer die Shirodara (kon ik beter waarderen dan de vorige dag) en ik kreeg een scrub mee van bonenpasta voor onder de douche.

Daarna was het al bijna 6 uur; tijd voor de soep. Groente soep in een goede bouillon. Ik mocht 2 borden maar helaas was de kitcheri op dus heb 's avonds een beetje honger gehad. Ben lekker gaan lezen op mijn kamer, om 22 uur licht uit en werd helaas om 4 uur wakker.

Dag 3.

Een spannend boek uitgelezen om 4 uur 's morgens en een bad genomen (douche heeft alleen koud water en dat vind ik niet lekker 's morgens vroeg). 
Daarna mijn 6 eetlepels ghee naar binnen gesmikkeld en Frank deed gelukkig de yoga les weer, ga er al aan wennen want ashtanga is niet helemaal meer aan mij besteed.
Alhoewel ik me veel beter voel dan tijdens een sap-vasten.

Na de yogales had ik een afspraak met dr Sujarta voor een theta healing. Dit was een bijzondere ervaring. Door allerlei technieken helpt ze je om niet-gewenst gedrag of emoties los te laten.

Afwachten of het werkt, haha!

Na een portie kitcheri mijn dagelijkse wandeling gemaakt; de rijstvelden laat ik even voor wat ze zijn zolang er nog winkelstraten zijn die moeten worden afgevinkt.

Uurtje per dag. Langer mag je niet wandelen.
Daarna weer een portie kitcheri en even een tukje gedaan. Het wordt afgeraden om langer dan een kwartiertje te slapen overdag, nou, is prima te doen.
Even liggen lezen en daarna weer een bordje kitcheri. Het komt mijn neus nog niet uit.
De behandelingen bestonden vandaag uit een massage en Shirodara. Ik word die shirodara een beetje zat maar lig het braaf uit. Schijnt oa goed te zijn tegen een monkey-mind dus dat kan ik wel gebruiken.
Om 4 uur een olie massage en de shirodhara. Die Shirodhara was toch al niet mijn favoriete behandeling maar vandaag kon ik erg moeilijk stilliggen en rustig blijven. Ik was blij dat die 25 minuten erop zaten, en ik onder de douche kon; olie uit mijn haar wassen en de bonenpasta op mijn lichaam smeren.
Om 6 uur soep, om 7 uur meditatie les (iedereen wilde a/c aan; ik zat te bevriezen dus ben lekker na 40 minuten opgestapt. Goed excuus)
Mijn kruiden masker genomen, wat gelezen, blog bijgewerkt en dan lekker slapen.

Dag 4.
Heerlijk geslapen en vol energie op naar mijn 8 lepels ghee en de kruidenthee.
Daarna de yogales, en ik ben wat langer gebleven om ademhalingsoefeningen en meditatie te doen. (half uurtje; niks overdrijven hier).
Ik had nog geen honger dus besloot nu het nog koel was maar even een wandelingetje te maken. Daarna kreeg ik een voetreflex massage, en kreeg ik honger dus mijn 1e portie kitcheri gegeten. Ik eet zo'n 4 of 5 bordjes elke dag; af en toe is er heerlijke chutney bij op basis van geraspte kokosnoot. Het staat me nog steeds niet tegen alleen baal ik een beetje als de chutney op is.
Na het late ontbijt moest ik van kamer ruilen. De nieuwe kamer was veel groter en wat luxer, maar met grote kieren in de deurposten en een airco die rammelt aan alle kanten. Helaas was het geen optie in die kleinere kamer te blijven.


'kleine' kamer

Nieuwe huisje

Daarna was het tijd voor het ayuvedische praatje gehouden door een van de artsen hier. Was erg interessant en daarna een bordje kitcheri en een siesta. Toen weer een olie massage en een Shirodhara. Ik zag erg tegen de Shirodhara op, maar tot mijn grote verrassing sukkelde ik in slaap en werd na 23 minuten wakker.
Om 6 uur soep, en geen meditatie les, dus ik vroeg aan de groep of iemand zin had om te wandelen. De meesten keken me aan of ik niet goed bij mijn hoofd was maar er wilden er 2 wel mee, nadat ze achterdochtig hadden geĆÆnformeerd hoe lange wandeling ik in mijn hoofd had. Ik zei dat ik zou omkeren als er iemand moe zou zijn. Ze hadden geen idee hoe ze naar de stad moesten lopen dus waren ze ook blij dat ik het 'geheime weggetje' langs Monkey Forest liet zien.
Het was erg fijn om met z'n 3-en te wandelen, en na een uur gingen we even iets drinken. Ik had vanaf vandaag toestemming om ook 1 of 2 glazen kokoswater te drinken; thuis mijn favoriete drankje na een yogales. 
Daarna zouden we een taxi terug nemen maar we besloten terug te lopen. Het was een heerlijk koele avond. Beetje te veel gewandeld misschien. Hou me morgen wel wat rustiger. Het nadeel is van te veel activiteiten dat je dan de ghee gebruikt voor energie en niet voor het opruimwerk. (dat is het idee erachter tenminste...)

Dag 5.
10 eetlepels ghee gingen erin als koek. Zou er nog wel meer op hebben gekund. Iedereen is vol verbazing en afgunst ook wel, haha.
Weer die slome yoga, pranayama, en toen ik klaar was besloot ik deze komende 2 dagen heel rustig te gaan doen. Dus eerst een praatje gemaakt met 2 aardige 'meisjes' uit de groep. Ik had de een horen zeggen tegen Frank dat ze geen vaste yogaleraar had omdat ze zoveel moest reizen voor haar werk. Ik vroeg haar wat voor werk ze deed. 
Ze bleek muziek voorstellingen te geven.
Ik kreeg een visioen van klassieke muziek, en vroeg haar welk instrument ze speelde.
Ze zong en speelde gitaar.
Gitaar! Hoe groot was haar groep dan?
6 man.
En kon ze haar brood ermee verdienen? 
Ze vertelde dat ze regelmatig in Paradiso opgetreden had.
Paradiso! Ze was Australische. Dus ik vroeg of ze soms beroemd was. Paradiso... ik weet niks van muziek maar ben niet helemaal gek.
Bescheiden schouder ophalen.
Ik vroeg naar de naam van haar band. Angus en Julia Stone. Had ik nog nooit van gehoord, maar op you tube even geluisterd en klinkt heel aardig. 

Tegen 11 uur kreeg ik honger en ging mijn eerste portie kitcheri er weer in. Om 12 uur was er een ayurvedische kookles;


Monique de kok maakt een fantastische dosha

Hier had ik me wel voor opgegeven; dacht dat het een marteling zou zijn om de lunch na de les te moeten afslaan, maar dat viel reuze mee. Ik mocht een werkelijk verrukkelijke dosha eten, heel klein beetje mungbean sauce, klein beetje groene bonen met kokos, en natuurlijk kitcheri en chutney. Die chutney is hier heerlijk en nu kan ik die ook zelf maken!
Ik zat er de rest van de middag vol van;


in de grote kom zit kitcheri 

Even een dutje gedaan, wat gerommeld, gekletst met Dagmar, toen de massage (de Shirodhara stond vandaag niet op het menu), het avondsoepje, de avond meditatie en nu op mijn kamer nog wat lezen in een boek over PK en mijn blog bijgewerkt.
Morgen de laatste dag van Purvakarma; de voorbereidende periode.


Dag 6.

12 lepels ghee op mijn nuchtere maag; zelfs ik moest nu toegeven dat dit toch wel veel was, maar ik kreeg het nog steeds goed weg.
Frank, de yogaleraar, werkt niet in het weekend en er kwam een Indonesische jongen met 10 hele lange vingernagels, compleet in het oranje. Het was meer een clowntje dan een yoga leraar, maar de yoga heb ik hier toch een beetje opgegeven. Ik onderga het lijdzaam. 

Ik heb tot 12 uur vol gezeten van die ghee (je mag eten als je hongergevoel hebt). Ik ben veel op mijn kamer geweest vandaag, hou me erg rustig, schijnt voor morgen beter te zijn. Ik heb 2 keer een portie kitcherig gegeten, en een half portie na de avond soep. (ik eet er meestal 5; die ghee vulde goed)
Vandaag heb ik ook besloten dat ik de volledige kuur wil doen; dwz dat je hier 21 dagen blijft ipv de 12 die ik geboekt had. Ik voel me echt opknappen hier, en een beetje zonde nu ik (bijna) het ergste achter de rug heb, om het dan half af te breken. Natuurlijk, 12 dagen is beter dan niks, maar ik hoor veel verhalen over bijzondere dingen die hier gebeuren. Natuurlijk gaan er geen lammen lopen en blinden weer zien, maar om een voorbeeld te noemen; er zit hier een man, Keith, 60 jaar, heeft al anderhalf jaar een bacterie die niemand er uit krijgt. Hij komt uit Australie, is vrij rijk, en heeft zelfs in Amerika bij een beroemde professor gelopen. Hij slaapt al anderhalf jaar nauwelijks, kan bijna niks eten, en ziet eruit als een vaatdoek. Een paar dagen geleden, hij zat op dag 9, zei hij nog dat hij er niet meer in geloofde dat dit wel zou werken. 2 dagen later kwam hij stralend naar het ontbijt; 8 uur geslapen. (hij slaapt al die tijd nooit langer dan 2, maximaal 3 uur per nacht als hij erg uitgeput is). Nu zit hij op dag 14. Hij is al 2 kilo aangekomen, en voelt zich herboren. Hij is nog wel voorzichtig optimistisch, maar deze vooruitgang heeft hij nog nooit meegemaakt.
Nou kan ik mijn klachten niet met de zijne vergelijken, maar ik geloof dat het voor mij ook beter is om de volledige kuur te doen. Dus overleg met Peter gehad, hij gelooft er niet in en vindt ook dat het een onhandige tijd is ivm verhuizing van Jillis naar Nederland, maar hij vond het goed dat ik hier langer blijf. 

Er stond vandaag maar 1 behandeling op mijn schema; een zweetbad. Je mag in een soort houten doos zitten, met een uitsparing voor je hoofd, en dan gaan ze het flink warm stoken. Het is de bedoeling dat je het er 10 - 15 minuten uit houdt. Ik hou van de sauna, en kan goed tegen de hitte, maar dit vond ik afschuwelijk. Al na een halve minuut voelde ik me een levende kreeft in een pan soep. Het zweet gutste van mijn lijf en na een hele poos (!) vroeg ik aan de therapeut hoe lang ik het al had volgehouden. Ik dacht; vast al bijna klaar. 7 minuten. ZEVEN minuten pas!! Ik vroeg haar of ze even bij me bleef staan en ik ging allerlei stompzinnige dingen over haar leven aan haar vragen zodat ik gewoon afleiding had, maar na 10 minuten MOEST IK ER UIT!! Geen houden meer aan. Pfff... zelden zo opgelucht geweest toen ik ergens uit kon.
Mocht lekker douchen (geen koud water!) en kreeg een groot glas kokoswater. Lauw. Dat dan weer wel, maar het was toch heerlijk.

Toen was het al avond soep tijd. Ik had geen honger, maar de avond duurt nog lang dus ik at anderhalf bord pompoensoep op.
Het is nu bijna half 10. Ga zo naar bed. Morgen de grote schoonmaak!


Dag 7. (geen leesvoer voor zwakke magen)

Ik sliep slecht in en was al om half 5 wakker. Dus ben om 6.15 naar de yoga ruimte gegaan om zelf een half uurtje wat te rekken. HEEL RUSTIG. We konden nl niet naar de dagelijkse yogales want om 7 uur werden Dagmar en ik verwacht bij onze therapeut. Eerst kregen we 2 capsules voor darmwerking. Daarna weer olie over je lichaam en weer het stoombad  in. Ze hadden gezegd dat het 's morgens wat makkelijker is dan eind van de middag omdat je lichaamstemperatuur lager is.
Tot mijn stomme verbazing kon ik blijven zitten tot de stoom afsloeg na 21 minuten. De dokter kwam nog even langs dus dat leidde ook flink af en daarna vroeg ik alle vragen aan mijn therapeut die ik had bedacht. Maar het was eigenlijk meer voor de gezelligheid dan dat het nodig was.
Na het stoombad mocht ik onder de douche maar geen shampoo en zeep gebruiken.
Ik kreeg een heel kruidig drankje. Ik proefde kaneel en kruidnagel en heel veel vreemde smaken. Ik kreeg het goed weg.
Daarna werd ik naar mijn kamer gestuurd met een thermosfles gemberthee en kruiden. Ik moest die fles leeg drinken maar pas na mijn 1e stoelgang beginnen.
Na een goed uur begon het te werken en 4 uur later was ik al 13 keer geweest. Het is voornamelijk water met wat vezels en drap. 10 is het minimum maar het record van de groep staat op 30.

Bijna elk uur kwam de therapeut mij controleren en om 12 uur kreeg ik zelfs een liter kokoswater! Wat heb ik toch een geluk dat ik veel dingen lust.
Om 1 uur was het ergste voorbij. Nou ja, het was niet echt erg. Geen krampje gehad. Ik stond in contact met Dagmar via whats app en zij had het over 'weeenstorm'. Kon ik me gelukkig helemaal niks bij voorstellen.
Om half 2 kreeg ik rode rijst soep; het klinkt zoals het smaakt. Naar niks.
Om half 4 nog een portie gehaald. Kon inmiddels weer naar het restaurant en was blij weer onder de mensen te zijn.
Om 6 uur kwam Dagmar niet opdagen voor het avondeten (voor ons nog een portie van die soep) en Rupert zei dat de krampen weer terug waren gekomen en dat de dokter bij haar was. Ik kreeg een fles kokoswater mee voor de avond, aangevuld met elektrolyten. Ik heb er 2 uur over gedaan. Smaakte goed en hielp ook tegen de honger.
Dagmar gaat inmiddels een aanval op het record doen; haar teller staat op 28.


Dag 8
Dagmar heeft gelukkig een prima nacht gehad, en hoewel ze nog wat slapjes was, voelde ze zich prima en geen krampen meer.
We zijn nu allebei in het 2e deel van het programma. Opbouw en herstel. 
Het eten gaat de komende 2 weken steeds lekkerder worden (was vandaag nog een beetje slapjes maar wel lekker), en er staan de meest vreemde klysma's op het 2e deel van het programma; met olie, melk en een soort blubber. Bijna alle klysma's zijn niet gebaseerd op het verwijderen van toxines maar op het voeden en 'verwennen' van (delen) van de dikke darm.
Informatie hierover -en tips- worden door de deelnemers bij voorkeur aan tafel uitgewisseld; dan zit je allemaal bij elkaar en iedereen zit (of komt nog) in het zelfde schuitje. Bijna elke dag komen er nieuwe mensen aan en gaan er mensen naar huis. Je kan op elke dag van de week beginnen met je programma en de keus is tussen PK -minstens 8 dagen tot 21+ dagen, en een sapkuur van 3 tot 7+ dagen.
Mijn hoogtepunt vandaag was de lunch (boontjes met kokos) en die waren zo lekker dat ik de kitcheri -die hardnekkig weer opdook- maar voor lief nam. En ik kreeg een fijne gezichtsbehandeling met natuurlijke producten, en tijdens het intrekken van het masker werden mijn voeten gemasseerd.
Mijn dieptepunt vandaag waren 2 lekkages na de 60 ml olie klysma - had ik niet zien aankomen. Wist ik veel dat olie stiekum je billen kan uitlopen...


Dag 10

Het leven sukkelt hier voort.
Vandaag het maar eens hebben over mijn lotgenoten. De oude meute maakt langzaam plaats voor 'vers bloed'. Ik heb veel contact met Brad, een Australiƫr. Een aparte man. Opgevoed door een hippie-moeder. Leeft van de wind. Heeft 2 kinderen die hij tot hun 12e zelf thuis les heeft gegeven. Dat thuis was half Australie door trekkend. Toen de kinderen in de puberteit kwamen wilde de oudste toch graag naar school en zijn ze in hun oude dorp (ergens onder Sydney) in een strandhuis getrokken. Geen tv, internet en verwarming. Ramen en deuren staan zomer en winter open, en het gezin surft elke dag in de oceaan. Niemand wast hun haren. Niemand gaat sowieso onder de douche. Ik herinner me uit mijn eigen surf tijd hoe blij ik altijd werd van een douche. Hij houdt van zout op zijn huid en zand in zijn bed.
Hij loopt op veel te grote klipflops en hij zei dat hij er heel erg aan moet wennen. Hij heeft al jaren geen schoenen gedragen.
Ik heb gevraagd waar hij dan van leeft en hij zei dat je geld van de overheid krijgt om je kinderen 'homeschool' te bieden. Daar hebben ze van geleefd. En een tijdje heeft hij kleren verkocht op hippie markten. Daarna durfde ik ook nog te vragen waar hij het geld dan vandaan heeft gehaald om hier heen te komen. Dat had hij gespaard. Een beetje onduidelijk van welk inkomen dan maar goed. Hij vertelde dat hij ziekte van Crohn had. Een zeer ernstige darmaandoening. Hij kan het meestal zonder farmacie onder controle houden. Heeft 3 jaar alleen geleefd van fruit. En om onduidelijke redenen kreeg hij een terug val. Weer aan de pillen. Toen een paleodieet (had zelden vlees gegeten maar is het toen gaan doen). Ging ook een paar jaar goed. Toen weer een terugval. En nu heeft hij de pillen weer afgebouwd en probeert hij dit. 
Zijn oudste dochter is 16 en heeft hem verteld dat ze wil gaan roken, drinken en 'slikken'. Hij maakt zich er wat zorgen om. Hij, die alles heeft uitgeprobeerd wat er maar mogelijk was, geeft toe helemaal niks te snappen van de huidige drugscultuur. Pilletjes zijn goedkoop, overal verkrijgbaar en je hebt geen idee wat je nou slikt. Hij zegt dat hij het ongelofelijk vind dat zelfs hij hier geen grip op heeft, en geeft toe dat het gebruik beangstigende vormen aan neemt in Australie. 
Een bijzondere man en heel fascinerende levens filosofien, maar ik zou niet met hem willen ruilen. Dit is de eerste keer dat hij gescheiden is van zijn vrouw en dochters en hij heeft het er moeilijk mee. Geen idee of hij een computer of telefoon heeft. Dat wordt mijn volgende vraag.

Dag 12.
Vandaag zat het er op voor Rupert en Dagmar. Ik had dus eigenlijk ook vandaag naar huis gegaan als ik geen verlenging had genomen.

Dagmar

Ik heb er inmiddels een beetje gemengde gevoelens over. Had toch ook wel graag naar huis gegaan maar ik denk nog steeds dat ik er goed aan doe om nog te blijven.

Gister had ik weer een nieuwe behandeling. De Pizikil. 2 therapeuten gieten warme olie over je lichaam en met 4 handen wordt die olie over je lichaam verdeeld en gemasseerd. Constant blijven ze gieten.
Ze gebruiken 3 liter olie, die steeds opgevangen, weer verwarmd en weer gegoten wordt. Je ligt op een houden bed met opstaande randjes, het hoofdeinde staat iets omhoog en bij je voeten zit een gat waar de olie door loopt en opgevangen wordt.
Ze zijn 45 minuten constant bezig; aan het eind voel je je een stuk waygu vlees rijp voor de braadpan.
In de olie zitten ook weer kruiden die voor iedereen anders zijn.
De bedoeling van deze behandeling is dat de medicinale olie door diepe huidlagen dringen; zelfs toxines uit gewrichten kunnen afgevoerd worden waardoor de mobiliteit van de gewrichten vergroot wordt. Ook is het heilzaam bij spierspasmes en degeneratieve spierziektes.
Na de behandeling gaat de olie in een vat voor de volgende dag; na 3 keer wordt de olie doorverkocht als smeerolie voor brommers.
Een gewone massage is lekkerder maar dit is wel een aparte ervaring. 

Vandaag hadden we weer een kookles. Dagmar kon hem nog net meemaken voor ze naar het vliegveld zou moeten. Maar helaas was het resultaat niet zo heel erg lekker als de week ervoor. Maar weer erg leerzaam en het ging er goed in.


Brad zit rechts

Na de lunch heb ik Dagmar en Rupert uitgezwaaid en gelukkig wilde Wijmie even naar een supermarkt dus liep ik gezellig mee. Wijmie is een Nederlandse verpleegkundige, mijn leeftijd, en ik kan het uitstekend met haar vinden. We zijn al een paar keer samen gaan wandelen. We hadden niet heel veel tijd, want het is zaak om uiterlijk kwart voor 6 terug te zijn voor het diner; om 6 uur kan je voor het laatst een bestelling voor je avondeten plaatsen en om half 7 gaan de 4 of 5 kokkinnen naar huis. (Er zijn op het moment denk ik 15 tot 20 gasten).
Na het eten was er weer een meditatie les, maar Wijmie en ik besloten dat we veel meer zin hadden om te gaan wandelen dan uren op een matje te gaan zitten om aan niks proberen te denken. We werden direct 'gestraft' voor onze spijbelactie want we verdwaalden en waren pas om kwart over 9 thuis. 

Dag 20.
De laatste week van mijn verblijf vond ik eigenlijk het zwaarst. Het 'nieuwe' was er af, Dagmar was naar huis en maandag was Wijmie ook naar huis gegaan.
Er kwamen nog steeds elke dag nieuwe mensen (en gingen er ook weer mensen weg) maar ik merkte dat ik zelf geen zin meer had in een nieuw maatje te zoeken, en ook was de 'nieuwe lichting' verrassend jong.
Ik had me voor deze week afgemeld van de yoga en meditatie lessen. En ben begonnen met mijn eigen asthanga routine. Begonnen met 50% van mijn normale les, en zit nu op 80%.  De meditatie lessen 3 keer per week waren te lang voor mij en ook het tijdstip (na het diner) beviel slecht. Ik ben overgestapt op elke dag een kwartiertje voor het eten.
Dan had ik na het eten ook de tijd voor een avondwandeling. Dan was de zon onder en was het aangenaam. Vaak liep er iemand mee en dronken we een kokosnoot onderweg.

Elke dag had ik nog behandelingen.
Die wisselden per dag. Nog een paar keer een kleine olie klysma (om de darmen te verzorgen). 
Shirodhara tot de laatste dag. Zucht. Dat olie gieten over je voorhoofd. Ik kan niet zeggen dat ik er veel profijt van heb gehad (rustiger worden). Maar kwaad kan het niet en misschien heeft het 'onbewust' gewerkt. Ik heb me er maar aan over gegeven, en vaak lukte het me een beetje in slaap te soezen.
Pizychil (overgoten worden met liters warme olie) vond ik ook niet echt een pretje door de houten plank waar je op moest liggen. Het werd er wel lekker ingewreven maar ik kan een massage beter waarderen.
De laatste 3 dagen stonden die gelukkig weer op het programma. Naast de Shirodhara en de massage kwam er die laatste dagen 'Navara' bij. Rode rijst wordt gekookt in kruiden, en daarna in een doek gedaan en dicht gebonden. Daarna wordt hij nog 2 keer in medicinale melk gekookt. De laatste keer kort voor het gebruikt wordt. In elke hand neemt de therapeut een zakje, en knijpt die uit boven je lichaam. Het is flink warm en een plakkig mengsel van rijstsap en melk. Vervolgens gaat ze je hele lichaam met die plakkige zooi insmeren. Het is eerst erg heet en daarna krijg je het heel koud. Alsof er opeens een airco aan staat. Dat is het effect van dat vocht. Heel vreemd. Daarna wordt het er zo goed en zo kwaad afgeveegd met een katoenen doek en word je met sesam olie ingesmeerd.
Dit schijnt je immuunsysteem te verbeteren, en is ook goed voor arthritis, energieverlies, gewrichtsklachten, verlammingen en spieraandoeningen. Het is ook goed voor de huid.
Ik moet zeggen dat ik erg dankbaar ben dat ik daarna onder de douche kan om de olie uit mijn haar (van de Shirodhara) en het stijfsel van de Navara af te spoelen.

Het eten de laatste week was bijna elke dag heerlijk. Je mocht zoveel eten als je wilde. Vooral de tweede week at ik heel veel. Soms 3 porties. Er was geen weegschaal maar ik vermoedde dat ik de eerste week een paar kilo was afgevallen. Je moest luisteren naar je lichaam. Het viel me op dat vooral dames met overgewicht steeds minder honger kregen. De 3e week had ik vaak voldoende aan dubbele porties. 


Op verzoek kreeg ik vaak bruine rijst. Het eten bestond 's morgens vaak uit dosha's (pannenkoeken gemaakt van een wisselende combinatie van rijst/dahl/kokos). Of tofu met groente. Een keer kregen we een soort gefermenteerde poffertjes. Die waren heel lekker.
Fruit kreeg je alleen als de dokter het goed vond (hangt af van je constitutie). Meestal makkelijk verteerbaar zoals mango, papaya en dragonfruit. Ik kreeg gelukkig elke dag een portie. 
Het enige waar ik hier last van had was mijn stoelgang. Maar goed. Morgen kan ik weer aan de lijnzaad. 

Gister had ik het afrondingsgesprek met dokter Sidjarta. Ik voel me erg goed, maar hoe goed zal pas thuis blijken als ik weer in het 'normale' leven sta. Mijn constitutie - ik ben een pitta/vatha persoon (55-45%) en dat is meer in balans gekomen.
Ze gaf nog dieet regels voor de komende weken. Het is natuurlijk het beste als je blijft eten volgens je constitutie maar dat is wel heel lastig.
Ook raadde ze me aan mijn activiteiten langzaam op te bouwen...


Ik zal het proberen.






































Saturday, May 21, 2016

International Baccalaureate Graduation

Ook Jillis heeft inmiddels zijn middelbare school afgesloten. Het was weer een zware bevalling ;-)
Een en ander gaat zeer beduidend anders dan op welke middelbare school in Nederland. Maar ook wat anders dan Tanglin in Singapore.

Het begon met het prom in maart. De school organiseert een bal, meisjes in het lang, jongens strak in het pak. Het wordt in een balzaal van een duur hotel georganiseerd, en de BSJ (British School Jakarta) heeft er voor gekozen dit prom open te stellen voor de laatste 3 klassen.
Kwam Jillis niet eens zo slecht uit want zijn vriendin Charlotte zit een klas lager.



Na de paasvakantie waren er nog 3 weken school. In tegenstelling tot Tanglin kiest de BSJ er niet voor de studenten studieverlof te geven. (Alle moeders zeer dankbaar!)


Ook het voetbal team speelde de hele maand april nog door; vaak zowel op zaterdag als op zondag. De finale de week voor de eerste tentamens. Na een heel seizoen winst verloren ze de wedstrijd;

Jillis bovenste rij 2e van links

Op de laatste schooldag werd er een '2014-2016' boom geplant, zoals al jaren het gebruik is. Ook bood year 13 de school een bank aan, waar iedereen hun handtekening aan de onderkant op mocht zetten.


Jillis en beste vriend James



Dit jaar was het voor het eerst op BSJ dat de eindexamen studenten een gown (toga) en mortarboard (baret) droegen op hun laatste schooldag en graduation. Op de laatste schooldag liepen ze door de hele school, toegejuicht door alle kinderen. Helaas mochten de ouders hier niet naar komen kijken, en het filmpje wat ik er van heb kan niet op mijn blog. Het is zeer ontroerend. (Een leraar, die zelf een kind had in dit jaar, had de opname gemaakt en doorgestuurd, met wat foto's erbij)





Hierna volgden 3 volle weken met examens. Jillis had geluk; zijn examenvakken vielen allemaal in de eerste 2 weken.
In zijn eerste vrije week heeft hij zijn uren eerlijk weten te verdelen tussen zijn bed en zijn computerspelletjes. 
Zucht.
Op de laatste vrijdag, hij had er dus al een hele week opzitten, ging hij naar school om zijn boeken in te leveren en daarna kwam hij met zijn beste vrienden hier aan het zwembad pizza eten. Niks van te voren gezegd, dus helaas had ik niks kunnen regelen, maar dat hebben ze zelf gedaan. JONGENS!!

Op zaterdagavond, 21 mei, was de graduation party in het Sheraton. De vader van Peter, bijna 85, was er speciaal voor over gekomen! 
De avond was tot in de puntjes verzorgd en gepland. Een borreltje vooraf, daarna ging de zaal open en mochten de ouders aan de ronde tafels plaats nemen die rond de lange studenten tafels stonden opgesteld.
Toen de ouders zaten, kwamen de studenten in vol ornaat binnen. Ze liepen een rondje om de tafels en aangezien ze per klas en op alfabetische volgorde liepen, konden ze allemaal keurig op hun eigen stoel plaatsnemen.




Jillis rechts
























De tafels van de studenten zagen er zeer feestelijk uit. Ze kregen een knuffel met mortarboard en school t-shirt, een cupcake met mortarboard, een kaart waarop alle ouders een persoonlijke bijdrage hadden gezet, een jaarboek met foto's en verhalen van beste vrienden, en een ingelijste klassenfoto.

Ik zat naast mijn beste vriendin van de 'schoolmoeders'; de Japanse Kazu. En aan de andere kant naast mij zat mijn schoonvader;



Kazu met haar man en 3 dochters;



De eerste speech begon.
De tweede.
Een musicaal intermezzo.
De derde speech.
Een musical intermezzo.
Daarna het uitreiken van de certificaten; een bewijs dat ze op de BSJ hun IB hadden gedaan. De uitslagen zijn pas 6 juli bekend, maar ivm lange vakanties wil niemand daar op wachten. Het waren 85 studenten, met 18 nationaliteiten. Niemand verwacht te zijn gezakt. De BSJ is een top IB school met een erg hoog examen gemiddelde. Ik verdenk ze er stiekum van dat ze in de loop der jaren de 'minder begaafde' leerlingen 'natuurlijk laten afvloeien'.
Maar het is toch een spannende tijd, want voor veel studenten hangt het totaal cijfer af of ze naar de universiteit van hun keus mogen.
Een voor een werden de studenten het podium op geroepen. Ze kregen een hand van de directeur, het certificaat en van die overdracht werd een officiĆ«le foto gemaakt. Gedurende dit moment werd op grote schermen 2 foto's van de student vertoond. Ik was nieuwsgierig wat Jillis had ingeleverd. De meeste foto albums liggen in Nederland in de opslag. Maar dit was zijn bijdrage;




Daarna volgde de zoveelste speech met muzikaal intermezzo en toen mochten we EINDELIJK naar het buffet; een Indische rijsttafel en een enorme taart;



We hadden het toetje nauwelijks achter onze kiezen, of de zoveelste speech stak van wal. Zucht. Hier had niemand meer op gerekend. 
EN TOEN NOG EEN!!
EN NOG EEN!!!!
En weer een musicaal stukje...

En toen was er eindelijk tijd om even op de foto te gaan met ons kind (die het vertikte zijn pet goed op zijn hoofd te zetten; er was nog een afterparty ook en zijn haar is niet zo simpel als dat van al die meisjes - die uuuuren bij de kapper hadden gezeten...)




Jillis zwaaide even naar zijn moeder, haha!







Volgende week gaan de meesten op vakantie naar Bali. 
En daarna gaan Jillis en ik naar Nederland; Peter volgt in juli.
Jillis wil fiscaal recht gaan studeren. Leiden is zijn eerste keus, maar daar is dit jaar een loting. (25% te veel kandidaten dus een aardige kans). En anders wordt het dezelfde studie in Utrecht. 
Weer een hoofdstuk afgesloten!!
Een leeg nest volgend jaar.....





                                                                                      .





About Me

My photo
Voorschoten, Netherlands
Ik ben dit blog in mei 2008 begonnen als vervanging van de nieuwsbrieven die ik regelmatig naar familie en vrienden opstuurde. Ik ben getrouwd met Peter, die voor een Nederlandse baggermaatschappij werkt, en we hebben 2 kinderen, Lilith (23 jaar) en Jillis (20 jaar). Sinds augustus wonen wij in Dubai en in Voorschoten. De kinderen studeren allebei in Nederland; Lilith IBA in Rotterdam en Jillis fiscaal recht in Leiden. Behalve in Nederland heb ik ook 4 jaar in Davos (Zwitserland), 3 jaar in Karratha en Geelong (Australie), 2,5 jaar in Janabiyah (Bahrein), 8 jaar in Singapore en 2 jaar in Jakarta (Indonesie) gewoond. Peter woont sinds een jaar meestal alleen in het buitenland; eerst een jaar Vitoria, Braziliƫ en nu in Dubai. Ik ben begonnen met diverse studies in de alternatieve gezondheidszorg. In mijn blogs schrijf ik over de belevenissen van ons gezin, over onze avontuurlijke vakanties en wat er verder nog in onze levens speelt.