Dit is een foto van vorig jaar met Lilith en mijn moeder.
Mijn moeder is al jaren een hartpatiënte, slikt braaf haar pillen en verder doet of laat ze er eigenlijk niks voor.
Nu kreeg ze 10 dagen geleden opeens veel last van haar hart. Ben 3 keer met haar naar het ziekenhuis geweest, en ik maakte me veel zorgen. Zij veel minder. Er is een tijd van komen en een tijd van gaan en daar ziet ze niet tegen op.
Ik heb heel erg getwijfeld of ik wel naar Dubai zou gaan, maar het was ook nodig voor mijn officiële inschrijving als inwoner van de Verenigde Emiraten.
En nu ben ik hier. Op Palm Jumeirah in de flat van Peter. En mama... voelt zich IETS beter. We bekijken het per dag. In 6,5 uur kan ik thuis zijn.
Ongeveer rond 2004 heeft van Oord het palmeiland Palm Jumeirah in Dubai opgeleverd. Inmiddels is het volgebouwd met huizen, appartementen, hotels, winkelcentra en een waterpark. Het doel is om meer mensen 'woonruimte aan het water' te verschaffen, want in principe is Dubai nog niet volgebouwd. Om de palmboom heen ligt een cirkel die 'the Crescent' wordt genoemd. Het doel van the Crescent is de palmboom te beschermen van invloeden van de Persische golf.
Ik schat dat het project ruim 3 km lang is en misschien iets breder.
Peter heeft een flat op de stam van de palmboom, ter hoogte van de blauwe cirkel op de kaart. Met een prachtig uitzicht over zwembad, strand, de Perzische Golf en Burj al Arab; het enorme hotel in de vorm van een zeil van een schip (uitstekende punt links van het midden);
De flat van Peter is nr 10 van min of meer dezelfde flatgebouwen die over de stam van het palmeiland verspreid zijn. Peters flat ligt op de 7e etage; net boven de top van de linkse (samengebonden) bladeren van de 4 palmbomen;
Achter het 9 hoge flatgebouw is een enorme mall in aanbouw. Het lijkt pal achter de flat te staan maar in werkelijkheid ligt er wel 100 meter tussen. Dus dat wordt binnenkort een mall op loopafstand.
's Nachts om 1 uur was ik aangekomen in de flat; om 9 uur werd ik opgehaald door een aardige Indiër, die voor van Oord werkte, om een start te maken met de vereisten voor toekomstige inwoners.
Als eerste een medische test; een bloedtest op HIV en een röntgenfoto van mijn longen. Ik ben niet dol op onnodige röntgenfoto's, zeker niet omdat ik een bewijs heb dat ik ooit ingeënt ben tegen tuberculose (waar het hen om ging).
Hierna moest ik nog in een ijskoude wachtkamer 1 tot 2 uur wachten op mijn beurt voor vingerprint afdrukken te nemen. Er zat totaal geen systeem in en toen ik na 50 minuten bibberen het zat werd en eens polshoogte ging nemen, mocht ik opeens direct bij een meisje dat haar nagels aan het doen was en met tegenzin weer aan de slag ging.
Toen was het voorbij en rond 12 uur was ik terug bij de flat.
Onder de flat zijn een supermarkt, tandarts en slagerij (alles wat Peter nodig heeft op loopafstand). Het supermarktje was klein maar tot mijn verrassing waren er verse Thaise kokosnoten en ik kocht er gelijk eentje, die ik open hakte en op mijn balkon in de zon leegdronk en daarna het vlees er uit ging schrapen. HEERLIJK!
(de verse kokosnoten van Albert Heijn zijn echt bedorven oude minkukels)
Tegen 15 uur besloot ik de stam maar eens te gaan verkennen richting de grote supermarkt Spinneys.
Ik had al gehoord dat er een monorail over de stam en de 'bladeren' van het palmeiland loopt, tot aan het luxe Atlantis hotel. Maar ik heb ook gehoord dat een retour ritje duur is (ongeveer 9 Euro) en dat hij (nog) geen aansluiting heeft op de rest van het metrosysteem van Dubai.
Eerst liep ik een stukje langs de zee, en daarna stak ik dwars over naar het wandelpad dat over het midden van de stam loopt. Op de foto onder zie je een stukje van de monorail, hieronder liggen waterpartijtjes, fonteinen en een winkelgallerij vol winkeltjes en restaurantjes;
Ook loopt er in het midden van de stam een rood hardlooppad met dempende bodem, in een langwerpige cirkel, 2600 meter lang, en de palmbomen ernaast geven veel schaduw;
Het is indrukwekkend aangelegd allemaal. En het aangename klimaat van een decemberdag in Dubai (tussen de 22 en 25 graden, dag en nacht) met een verkoelend briesje maakte de wandeling erg plezierig.
Weer thuis ging ik koken en toen kwam Peter al weer thuis.
Mijn 1e dag in Dubai viel zeker niet tegen!!
Maandag, 17 december 2018.
Vandaag werd ik pas om 6.45 uur wakker. Heerlijk. Peter was al naar kantoor en ik had hem zowaar nauwelijks gehoord. Ik bleef nog een uurtje lezen in bed en toen maar eens mijn yoga mat uitgerold in de huiskamer.
Daarna heb ik gedouched, ontbijt gemaakt (met papaya, passievrucht en weer een verse kokosnoot; mijn favoriete ontbijt combinatie in de tropen), en op internet even zitten zoeken waar mijn yogavriendin uit Rishikesh, die hier woont, les geeft. Ze is verbonden aan een hele grote yogaschool en ik heb een email gestuurd of ze er nog les geeft. Daarna eens uitgevogeld waar ik naar toe zou gaan vandaag.
Ik heb mijn horloge laten vallen en er zit een irritante barst in het glas. Aangezien alle horlogewinkels in 'Mall of the Emirates' zitten, besloot ik daar maar eens heen te gaan. Ik liep de 1.5 km naar het begin van de stam van de palmboom; hier gaan 2 wegen en de monorail naar het vaste land via 3 bruggen.
Ik liep over het rode pad en toen ik aan de voet van Palm Jumeirah uit kwam was het niet erg duidelijk of ik mijn weg te voet zou kunnen voortzetten. Er liep een expat dame en ik vroeg haar of ze het wist. Wel - ze woonde al 6 jaar in de flat naast het onze maar op dat vreemde idee was ze nog nooit gekomen; ze had eigenlijk geen idee. Ze vroeg me of ik in haar auto wilde stappen; dan kon ze me wel even over de brug rijden en dan konden we het gelijk zien. Zo gezegd zo gedaan. Ze kwam uit Brazilië en we hadden direct een klik. Er liep inderdaad een voetpad langs de brug... die echter na 3/4 deel opeens op hield!
Met de auto waren we ZO aan de overkant en ik bedankte haar voor de moeite.
Nog geen 100 meter verder zag ik het metro station. Verheugd liep ik er naar toe, maar het bleek om een kleine oranje lijn te gaan. Ik moest 6 haltes terug om de connectie met de rode lijn te krijgen die een halte bij de Mall of the Emirates had. De oranje lijn was gloednieuw, prachtig en zo'n beetje de TRAAGSTE metro ter wereld. Zelfs als er niemand in of uit wilde stappen stond hij nog 2 minuten stil in het station en hij reed ook met de snelheid van een zieke slak.
Na een eeuwigheid waren we er, en de rode metrolijn, met wie ik nog 4 halte mee moest, was een degelijke metro met flink de gang erin. Er was nog een aparte sectie voor vrouwen. Daar kwam ik pas achter toen ik uitstapte. (Ik heb Peter even daarvoor gewaarschuwd voor het onwaarschijnlijke geval hij eens de metro neemt).
Precies 1 uur en 20 minuten nadat ik van huis was gegaan had ik met openbaar vervoer, een lift en de benenwagen mijn eindbestemming bereikt. De hele reis was ongeveer 10 km en had me E 0.75 gekost.
De mall was enorm. Meer dan 1000 winkels, 100 restaurants, een paar sjieke hotels, een enorme bioscoop, een indoor entertainment centrum en de grootste indoor ski helling ter wereld. De mall is geopend in september 2005.
Ik kon mijn horlogezaak vrij snel vinden, en na een prijsopgave te hebben ontvangen keek ik eens op de kaart wat ik nog meer zou kunnen doen. Ah - er was ook THE ONE. Mijn favoriete (en enige) meubelzaak van Bahrein! Hij was nog net zo leuk als 10 jaar geleden. Mijn oog viel op prachtige donkergrijze onregelmatig gevormde borden met een rode rand. Het enige was me tegen hield was dat ze niet in de vaatwasmachine konden... maar ik denk er toch over na...
Daarna langs mijn favoriete keukenzaak in Singapore; Crate and Barrel. Die was hier ook!
Mijn dag kon niet meer stuk, maar ook hier kans gezien om met lege handen weg te lopen.
Toen nog een kijkje in de foodcourt maar daar was ik snel klaar mee. Allemaal fastfood varianten.
Hierna nog even de Carrefour in. Nou, in Jakarta en zelfs in Singapore is de Carrefour absoluut niet de supermarkt van mijn dromen, maar hier was het andere koek! Een prachtige winkel en omdat de weg naar huis wellicht nog lang was beperkte ik de schade tot 2 kleine tasjes. Er waren net zulke kruidenbergen als in de supermarkten in Bahrein. Heerlijk!! (Maar verder doet Dubai me meer aan Singapore dan aan Bahrein denken.)
Tevreden liep ik via een enorme kerstboom (verder in de winkels heel weinig kerstversiering aangetroffen; arme Duitsers in Dubai!) naar de metro.
Ik nam dit keer 2 haltes en daarna stapte ik ter hoogte van Palm Jumeirah op de taxi. Die omweg met de oranje lijn geloofde ik wel en ik moest het laatste stuk toch met de taxi. (de terugweg ging 3 keer sneller en kostte E 4.75 (taxi en metro) dus daar val je geen buil aan).
Thuis ging ik lamb shanks bereiden. Ik had gister in Spinneys biologische pootjes gevonden maar gister te laat thuis gekomen om die nog gaar te krijgen. Ze horen uren in de oven maar onze oven is groot en geeft totaal geen indicatie van temperatuur aan. Dus dan maar in de pan met die dingen, met een beetje groente, ui en knoflook en ik moet zeggen; het waren heerlijke pootjes. En nu probeer ik van het bot nog bouillon te trekken. Kijken of dat ook nog werkt.
Morgen maar eens een studie boek open; daar heb ik nog niet eens tijd voor gehad.
Dinsdag, 18 december.
Vandaag erg laat wakker (ging er ook laat in; leef nog op Nederlandse tijdzone. Als ik dit vol houdt dan heb ik er 31 december plezier van, haha!)
Dik uur yoga in de huiskamer, douchen, uitgebreid appen met Lilith, en tegen de tijd dat ik met ontbijt op het balkon ging zitten, was het al 12 uur. Was zelfs in bikini maar net vol te houden. Smoorde bijna weg.
Zoals een vriendin appte; 'It's a dirty job but someone's gotta do it!'
Voor vandaag had ik bedacht dat ik maar eens ging wandelen langs zee en zou zien hoe ver ik zou kunnen lopen.
Richting het noorden liep ik me binnen een kwartier vast. Kwam langs een jachthaven met privé jachten, sommige hadden de afmeting van een klein cruise schip. Maat houden ho maar.
Toen ik niet verder kon (nog wel langs de weg maar dat is hier wel een dingetje in bikini) ben ik omgekeerd, en toen richting het vasteland gelopen. Het zand is keihard. De Duitsers die hier wonen zit het niet mee; gister geen kerstversiering en nu is het zand te hard voor hun kuilen. Ik denk dat je niet verder komt dan 20 cm. Verder is het zand wel mooi wit maar veel irritante schelpjes aan de vloedlijn. Had van Oord wel eens beter kunnen afwerken.
Maar het was heerlijk lopen.
Toen ik weer bij het eind kwam liep ik vast op een zwembad van een appartement, wat omgeven was door rotsen aan de zee kant, dus via strand is het ook niet mogelijk de brug naar het vasteland goed te bereiken.
Ik ben ruim anderhalf uur met deze exercitie bezig geweest. En had dus wel een lunch verdiend!
Na de lunch wat administratie afgehandeld en daarna maar weer eens naar de supermarkt. Nog 2 x 20 minuten lopen en een uur zoeken. Dat is altijd het nadeel van een nieuwe supermarkt.
Ik moet toegeven; ben nu wel moe!!
Woensdag, 19 december
Vannacht is Jillis aangekomen. Die heb ik om 11.30 uur maar eens uit bed geroepen.
Verder niet veel te melden vandaag. Heb gestudeerd in de hoop dat het Jillis een hint gaf, maar het heeft niet veel geholpen.
Absoluut dieptepuntje van de dag; 2 biologische rode kolen gevonden. Op de kassabon pas gezien wat ze kostten. E 15,-.
M'n vader zou hebben gezegd; daar heb je met eten geen last van. Zo is het. Het favoriete maaltje van Lilith heb ik al in huis. Die komt vrijdag.
Donderdag, 20 december
Vanmorgen maar eens voor de afwisseling naar de gym. Prachtig uitzicht op zee. Maar ja... het blijft een gym. SAAI.
Hierna een paar uur achter de studieboeken en daarna had ik het plan om eens naar het noorden te lopen, kijken hoe ver ik daar zou komen. (Ik ga maar allerlei dingen verzinnen die Lilith en Jillis niet leuk vinden om te doen.)
Nou, dat ging wonderbaarlijk goed. Er loopt een 6 baansweg tussen de palmtakken van Palm Jumeirah, en daar zijn ook nog huizen langs gebouwd met een kleine weg, waar je wel kunt lopen;
Het uitzicht op een straat temidden van één van de palmbladeren vanaf het begin;
Een hele stille straat (streng bewaakt met slagbomen) met links en rechts aardige optrekjes, die met hun achtertuin aan strand grenzen;
Na de 3e arm was er een stoplicht om de 6 baansweg over te steken. Ik besloot de rest voor een andere dag te bewaren - niet alle attracties in 1 keer afraffelen ;-) en bovendien wilde ik nog naar de supermarkt.
De zebra's zijn ideaal voor voetgangers; je drukt op het knopje en dan krijgen auto's gelijk oranje/rood. Uitzicht tijdens het oversteken (ik denk op hotel Atlantis op de crescent), en de overgeprijsde monorail kwam er ook net aan;
Aan de andere kant van de weg liep ik terug naar de stam van de palmboom. Ik probeerde een paar keer op het strand aan deze kant te komen maar dat was onmogelijk. Wel uitzicht op de achtertuinen;
Het strand aan deze kant langs de stam is trouwens niet zo breed.
Ik was eigenlijk blij dat ik weer op het rode voetpad kwam, dat tussen de flatgebouwen in lag. Even geen auto's!
Het was nog een kwartier naar supermarkt Spinneys en daarna nog 20 minuten met volle bepakking naar huis. Ik was weer 2 uur zoet!
Vrijdag, 21 december
Het weekend valt in het midden oosten op vrijdag en zaterdag, dus Peter was vrij vandaag.
Toen we rond 12 uur allemaal ontbeten, gedouched en ik m'n yoga had gedaan, kwamen we op het idee om de laatste kerstkadootjes te gaan kopen. Jillis wilde ook mee dus op naar de mall. In de hoop dat de arabieren nog tot diep in de middag in de moskee zouden zitten.
Nou - niet dus. Jillis wilde een leesboek, Peter een nieuwe broek en colbertje, Jillis een simkaart, toen wilde de jongens even naar Starbucks en besloot ik dat ik alvast de supermarkt in ging. Nou, daar kon je je kont niet keren dus ik was het snel zat. Heel snel.
De jongens waren opgelucht dat ze niet de supermarkt in hoefden met mij, dus liepen we lekker naar de auto en naar huis.
Thuis de jongens samen de gym in, ik de keuken in en 's avonds met z'n 3-en de finale van Expeditie Robinson op 'uitzending gemist' gekeken.
En rond middernacht landt Lilith!
Zondag, 23 december
Peter ging vandaag weer aan het werk en Lilith en ik besloten om samen naar het 'oude' centrum van Dubai te gaan. We lieten ons met een taxi afzetten in Al-Fahidi. We liepen eerst door de wijk van Bastakia, die eind 19e eeuw onderdak bood aan Persische handelaren. De wijk ligt aan de oever van Dubai Creek. De gebouwen zijn als nieuw gerestaureerd, inclusief de 'scheuren in de muren'. Windtorens met karakteristieke stokken aan de buitenkant zorgden voor verkoeling in de zomerse hitte.
Nu zitten hier en daar wat toeristenwinkels;
 |
Ze hadden beter hun energie kunnen stoppen in een beetje afwisseling in hun handeltjes. Sieraden, veel souvenirs, heeel veel cashmier sjalen, kruiden, en flesjes gekleurd zand.
Het was aan ons niet besteed en we liepen flink door.
Uiteindelijk zagen we een plek waar we op een abri-bootje konden stappen naar de overkant. Ik ben ongeveer 15 jaar geleden met mijn vader een keer naar Dubai (en Oman) gegaan, en ik herinnerde me van toen dat de prijs voor een enkele reis 1 Dirham is (ongeveer 25 cent) was. Tot mijn verrassing was het nog steeds een kwartje (en dat is daarmee zo'n beetje het enige wat goedkoop is hier).
Er wonen al 4000 jaar mensen langs de Dubai Creek. Voornamelijk vissers en later ook parelduikers.
Behalve de abri's zie je ook veel Dhow's varen; meeste om toeristen rond te loodsen, maar sommigen varen zelfs naar India en Zuid-Afrika.
We voeren in ongeveer 7 minuten naar de overkant;
Hier was zo'n beetje dezelfde markt, (een beetje meer goud winkels) met dezelfde irritante verkopers.
Dus we liepen naar de volgende abri halte en voeren toen terug.
Hierna gingen we ergens aan de waterkant lunchen. En daarna liepen we via Fort al-Fahidi naar de metro. In het fort zit een museum, maar we hadden allebei geen zin met dit heerlijke weer in een museum te zitten. Dus liepen we naar de metro en om 15.30 uur kwamen we langs de Emirates Mall, en kwamen we op het onzalige idee om hier nog een uurtje te lopen.Lilith werd dolgelukkig van al haar favoriete winkels maar om half 6 gingen we al richting de taxi standplaats... waar een rij stond van 1.5 tot 2 uur. Ik belde Peter op, om te vragen of zijn kantoor soms in de buurt was. Dat was niet het geval maar als we 3 haltes met de metro zouden gaan, kwam hij langs een metro station op weg naar huis. Dat deden we en we stonden nog geen minuut buiten, toen hij kwam aanrijden. Als we het zo getimed zouden hebben had het niet mooier uit kunnen komen!
Maandag, 24 december
Vandaag zouden Jillis en Lilith naar het waterpark gaan samen, maar Jillis had zo'n last van zijn oren dat ze dat nog maar even hebben uitgesteld.
Ik had nog goede herinneringen aan een vrij toeristisch stukje Dubai waar gezellige winkels rond wat waterpartijen zijn aangelegd. Peter zei toen dat het 'the Walk' heette, toevallig om de hoek bij Palm Jumeirah. Jillis wilde ook wel even mee (die studeert hier voor examens in januari maar het zijn er dit jaar maar 2 dus hij is wat relaxter.
We lieten ons ergens midden op de Walk afzetten. De Walk is een grote boulevard met aan weerszijde torenhoge wolkenkrabbers. De leuke lage winkeltjes waren nergens meer te bekennen; het was 1.7 km restaurants. Maar je kon er wel lekker lopen en de uitzichten waren ook best aardig;
Omdat we geen enkele winkel tegenkwamen, en het in de verste verte niet leek op wat ik in mijn herinnering had, zijn we maar naar de Marina Mall gegaan en hebben daar nog onze laatste kerstkadootjes bij elkaar gesprokkeld.
Ik heb even een appje gestuurd naar 2 expat-vriendinnen of ze nog iets wisten wat er aan mijn beschrijving voldeed. Ze waren unaniem; dat moest Souk Madinat zijn! Nou, nog een keertje iets te doen dan maar!
Vrij bij tijds gingen we naar huis, ik begin al een beetje Mall-moe te worden en Peter zou vroeg thuis komen ivm kerstavond.
Toevallig zit er beneden in het appartement ook een huisarts, dus Jillis en ik zijn maar even langs gegaan voor zijn oren. Gelukkig alleen een dikke prop oorsmeer. Dus druppels mee en als het niet beter wordt over 3 dagen oren uit laten spuiten.
Kerstavond zijn we thuis gebleven in het een beetje erg kale appartement van Peter. De keuken is ook alleen met het hoognodige uitgerust dus daar kan ik behalve biefstukken niks aparts in maken.
Na het eten hebben we kadootjes uitgepakt en toen 'Bankier van het verzet' op Apple-tv gekeken. (ik ben het laatste half uur afgehaakt want ik voelde dat het niet gezellig ging aflopen en ik was bang dat ik anders er wakker van ga liggen; ga dan liggen bedenken wat hij beter wel of niet had kunnen doen... zucht!)
Dinsdag 25 december
Nou, al om 8 uur aan ons kerstontbijt in de vrij(on)gezellige flat van Peter. We hadden om 9 uur een toertje geboekt met een jeep door de woestijn. De jeeps van van Oord waren besproken en Peter wilde eerst maar eens die woestijn bekijken voor hij er met een gehuurde jeep in ging rond crossen.
We hadden het ontbijt maar net achter de kiezen of we werden al opgehaald. De volgende 2 foto's zijn genomen vanachter het glas. Het was niet eens zo makkelijk want je moest je regelmatig goed vasthouden en soms was er geen zicht door het zand wat om de auto hoog opwaaide. Ze pakken zorgvuldig alle hoge hobbels;
 |
| zoek de 2 kamelen |
Ik had van te voren al een gevoel van; 'dit heb ik al eens gedaan en ik vond het niet leuk', maar Peter, met wie ik eens naar Dubai was geweest voor een van Oord feestje, wist zeker van niet.
Toen we reden wist ik het opeens; dat was met mijn vader! Ik ben 15 jaar geleden 1 keer alleen met hem op vakantie gegaan (de vriendin waar ik mee zou gaan kon op het laatste moment niet mee); naar Dubai en Oman.
Maar het was dus inderdaad helemaal niet leuk!
Gelukkig stopten we voor een foto momentje;
En hierna konden we kiezen uit 2 opties;
Mij trok beiden helemaal niet (ik word dus echt OUD). Maar de rest van mijn gezin ging voor de quads;
En daar gingen ze; achter een gids aan;
Ik stond een beetje in die toch warme woestijn om me heen te drentelen, tot er een mannetje met een sandboard naar me toe kwam. Of ik dat soms wilde.
JAAAAAA!!
(dat oud worden valt dus gelukkig nog mee, haha!)
Naar boven lopen was wel pittig maar naar beneden zoevend op mijn blote voeten op het boardje... dat was echt geweldig!!
Het was in Souk Madinat en we hadden de keus tussen buiten eten (aan een kabbelend watertje met uitzicht op de van kleur veranderende Burj Al Arab, of binnen. Buiten was het 17 graden maar binnen ook niet veel beter (airco) dus maar buiten gaan zitten met een trui over m'n kerstjurkje.
Ik moet toegeven; ik heb HEERLIJK gegeten! Een leuk voorgerecht met lekkere dingen om te delen, dikke (wagyu) biefstuk, goddelijk brood, en zelfs een toetje. De groente gingen er nauwelijks in maar dat doe ik de rest van het jaar wel.
 |
| door de souk naar 'the Meat Company" |
 |
| met op de achtergrond Burj al Arab |
 |
| de Burj Al Arab |
Het was een heerlijke kerstdag.
(en de enige; de volgende dag ging Peter weer aan het werk en vloog Lilith naar een oud klasgenootje in Bahrein)
Donderdag, 27 december.
Vandaag had ik een lunch afspraak met Jatta. Met de Finse Jatta deelde ik bijna 7 jaar geleden een kamer in Rishikesh tijdens mijn ashtanga yoga opleiding. Een hele maand met een vreemde vrouw een kamer gedeeld zonder ook maar 1 minpuntje...
We hadden een beetje het contact verloren, maar 3 jaar geleden werkte ze nog bij Nokia in Dubai, dus ik mailde haar een beetje op goed geluk...
BINGO! Ze woonde nog steeds hier (op nog geen 3 km van ons appartement!) en is inmiddels full time ashtanga yoga lerares.
We ontmoetten elkaar in Organic foods & cafe. De eerste 5 minuten waren een beetje onwennig, in mijn herinnering was ze veel uitbundiger, maar daarna was het weer BINGO en we hebben 4 uur zitten bijpraten!!
En morgen ga ik samen met haar naar haar yoga shala, en maandag ga ik bij haar een les volgen in een andere yoga studio. Ik verheug me er heel erg op!!
Vrijdag, 28 december
Vanmorgen om half 9 was ik in de MysoreDubai Shala voor een LED class ashtanga yoga. De eigenaars zijn een jong Engels stel, beiden geautoriseerd KPJAYI level 2 yoga leraren. (ter vergelijking; er lopen daar geen van in Nederland rond, slechts 1 iemand is level 1 (= lager) geautoriseerd en die geeft les in Limburg.
Het was een fijne les en omdat ze samen les geven, net begonnen zijn dus het nog niet druk is, krijg je dus wel waar voor je geld. Helaas reizen ze 29 december af naar Mysore voor hun eigen lessen, 2 maanden lang. Maar er komt een andere man les geven, David, die ook regelmatig op de shala in Singapore invalt als die eigenaar naar Mysore gaat.
Het mooie was bovendien dat de shala op 4 km van ons huis ligt, op de 42e etage van een wolkenkrabber met uitzicht op palm Jumeirah;
Je ziet hier op de crescent goed liggen, en met een beetje fantasie haal je ook de palmbladeren er uit. De stam is het rechte volgebouwde stukje land rechts op de foto. Ons appartement ligt aan de andere kant, ter hoogte van de uitstekende toren (Nakheel mall).
Het is een fijne plek en ik denk dat ik hier komende week nog vaker een lesje ga volgen...
Overdag zijn Peter en Jillis nog een dagje gaan golfen en 's avonds kwam Lilith weer terug van het bezoek aan vrienden in Bahrein.
Zaterdag, 29 december
Vandaag wilden we een dagje naar Abu Dhabi. Abu Dhabi is 1 van de 7 emiraten die samen het land 'De Verenigde Arabische Emiraten' vormt. Hier is Dubai er dus ook 1 van. Abu Dhabi grenst aan Dubai, en ligt een uurtje rijden verderop langs de kust. Jillis wilde niet mee, die bleef liever thuis studeren voor zijn examens begin januari.
De 3 top attracties van Abu Dhabi zijn de Sjeik Zayed-moskee, het Louvre en Ferrari world. Omdat ik verwachtte dat het beroemde 'Louvre Abu Dhabi' het drukst bezocht zou worden, bezochten we dat eerst.
Het witte museum ziet er aan de buitenkant een beetje als een bunker uit, omgeven door water. Het heeft een apart metalen dak, dat ontworpen is om natuurlijk licht te laten reflecteren in het museum;
Het heeft een vaste kunst collectie, aangevuld met exposities. Nu was er een expeditie over Arabische kunst, in februari komen er Hollandse meesters te hangen.
Het duurste schilderij ter wereld (Salvator Mundi van Leonardo da Vinci) is onlangs gekocht voor ruim 400 miljoen dollar, en komt hier te hangen.
Eigenlijk is de collectie een soort van 'allegaartje' van kunst.
Hele oude vazen, een mummie, Griekse beelden, gouden munten, Franse wandkleden, schilderijen, Japanse kamerschermen, oude landkaarten, er is heel veel en de hoeveelheid is overweldigend.
 |
| borstbeeld van Alexander de Grote |
Op de binnenplaats van het museum kun je de reflecties van het dak bewonderen.
Het was erg mooi maar ook wel ERG VEEL!
We aten een kleine lunch in het restaurant en daarna gingen we naar de moskee. Peter heeft totaal niks met moskeeën maar Lilith en ik wilden 'm graag zien. De Sjeik Zayid-moskee is de grootste moskee van de Verenigde Emiraten en behoort tot de 10 grootste ter wereld. Hij is vernoemd naar Sjeik Zayid bin Sultan al Nuhayyan, de grondlegger en 1e president van de Verenigde Arabische Emiraten, die er ook begraven ligt.
De moskee werd geopend in 2007. Hij is voor bezoekers open van 9 - 22 uur, elke dag behalve tijdens het gebed op vrijdagochtend.
De moskee biedt plaats aan 40.000 moskeegangers. De grootste gebedsruimte biedt plaats aan 9000 mensen, en er zijn aparte ruimtes voor vrouwen.
De 4 minaretten op elke hoek van de moskee zijn 107 meter hoog, en er zijn 82 koepels die zowel de buitentuin als het hoofdgebouw bedekken. De moskee herbergt het grootste tapijt ter wereld (5627 m2) en ook de grootste kroonluchter met een diameter van 10 meter en een hoogte van 15 meter.
Er zijn enorme ondergrondse parkeerplaatsen, en na enig zoeken vonden we een plekje en liepen naar binnen.
Daar zag Peter een rij waar hij niet vrolijk van werd, maar we waren er nu en er zat wel beweging in de rij dus sloten we maar aan.
Aan het eind van de rij moesten we een vragenlijstje invullen op een Ipad, en daarna mochten we doorlopen naar een volgende ruimte... met een volgende rij;
En daarna naar een volgende ruimte... met een volgende rij;
En daarna naar een volgende ruimte... met een volgende rij;
Alles bij elkaar hebben we iets meer dan een uur in de rijen gestaan. (Peter met kromme tenen).
Lilith en ik hadden ons goed voorbereid om te voorkomen dat we zo'n lang gewaad aan moesten (lange broek en trui met lange mouwen) maar we waren een sjaaltje vergeten en toen moesten we er toch aan geloven; daar was die laatste rij oponthoud voor. Mannen met t shirts mochten gewoon doorlopen maar wij moesten een jurk aan omdat we geen sjaaltje hadden.
Het liep nog eens vreselijk onhandig ook, en zweterig trilenka helpt ook niet echt. De jurk was achterlijk lang en smal. En we moesten nog een eind lopen tot ons einddoel. Gelukkig waren er allemaal lopende banden (!!!) in de moskee.
Eindelijk kwamen we buiten;
Onze soepjurken; zodra de kapuchon op moest zag zelfs mijn fruitige dochter er verlept uit, dus hoe dat er uit ziet moeten jullie maar even zelf verzinnen.
adat we door de middelste poort liepen, konden we eerst de met zuilen omgeven waterspiegels konden bewonderen;
Hierna kwamen we op een enorme binnenplaats, het grootste marmermozaïek ter wereld lag werkelijk verblindend te schitteren in het zonnetje;
Toen we dachten dat we die rijen allemaal gehad hadden, bleek er nog een rij van dik een kwartier te staan om een blik te mogen werpen in de grootste gebedsruimte.
En toen waren wij EINDELIJK aan de beurt om een blik te werpen in een met (half)edelstenen, kostbare tapijten en wanstaltige kroonluchters versierde gebedsruimte;
We waren alledrie blij dat we eindelijk weer in de auto zaten.
Gouden tip als jullie ooit in Abu Dhabi zijn; de moskee bezoeken op een doordeweekse dag tussen 9 en 10 uur! En lange broek, lange mouwen, sjaal en goede wandelschoenen aantrekken.
Het liep inmiddels tegen half 4 en het was dus te laat om nog naar Ferrari world te gaan. Dus die bewaren we maar voor een volgende keer. (En hoewel ik dol op pretparken ben, staat deze zo'n beetje onderaan mijn pretparken bucket-list).
's Avonds had Jillis natuurlijk WEL tijd om mee uit eten te gaan... het werd een lekker Japans restaurant naast onze achterdeur, met uitzicht op zee;
Zondag, 30 december
Vandaag besloten Lilith en ik de souk Madinat eens te verkennen. Zonder mannen op sleeptouw.
Overdag zag het er heel anders uit dan toen we er kerstavond hadden gegeten;
Maar helaas bleken de winkeltjes erg tegen te vallen nu we alle tijd hadden om er eens rond te kijken. Dus we waren al weer heel snel op weg naar huis.
Maandag, 31 december
Ik werd irritant vroeg wakker (half 6) en ik besloot uit armoe maar gelijk naar yoga te gaan. Had ik dat maar gehad.
Hoewel de yogales erg leuk was en prima ging, kwam ik afgedraaid thuis aan en ben gelijk naar bed gegaan en na een tukje besloten dat ik er voorlopig niet uit kwam. Studeren gaat prima met een hoop kussens in je bed.
Om 3 uur was Peter al thuis (ivm oudjaarsdag een kort werkdagje) en die besloot nog even een tukje te doen voor we weg zouden gaan dus heb ik zijn goede voorbeeld ook nog maar gevolgd.
Om 18 uur zijn we gaan douchen en omkleden en om 8 uur zijn we op weg gegaan naar Anton, een collega van Peter die ook 3 kinderen thuis hadden in de leeftijd van de onze. Ze hadden nog 2 families uitgenodigd en we gingen eerst bbq-en in hun tuin. Dat was erg gezellig en ik vond de vrouw van Anton, Nelleke, een heel leuk mens.
Iets na 23 uur kwam het plan op tafel om even naar strand te gaan. Eerlijk gezegd zag ik daar het nut niet zo van in (zat heerlijk in een stoel met m'n luie kont) maar het was nog geen kilometer lopen dus vooruit maar.
Op het strand bleken we een prachtig uitzicht te hebben op de Burj al Arab, en ook op de 3 plaatsen aan de kust van Dubai waar vuurwerk werd afgestoken. Dit land pakt het slimmer aan dan Nederland; gewoon geen prive vuurwerk partijtjes.
Daarbij kwamen er dus 3 shows, waar zelfs Singapore nog wat van kan leren!!!
Nelleke heeft prachtige foto's gemaakt, met haar toestemming in dit blog;
Om 1 uur waren we terug bij 'af', gingen er nog een paar flessen champagne open en 1 keer raden wie ons gezelschap hierna naar huis kon rijden.
Maar goed, die vuurdoop heb ik ook gehad. De 3 lafbekjes hielden allemaal wijselijk hun mond op mijn nogal stuntelige terugreis, maar je moet ogen in je achterhoofd hebben hier in Dubai.
Om half 3 lagen we in bed, weg te dreunen van een feestje bij de buren en op straat, maar we waren alle vier dwars af dus niemand heeft er lang last van gehad.
Dinsdag, 1 januari
Ja... en wie was er toen voor 7 uur al weer klaar wakker???
En wie stond er toen binnen een uur maar in een (hele erge rustige) yogastudio op haar matje????
Het tempo zat er niet echt in (Peter denkt dat dat er nooit in zit) maar toch ging het heel aardig en ik had geen haast.
Toen ik weer thuis kwam was de eerste (Peter) net z'n bedje uit. De rest van de dag was niemand in voor ook maar enige activiteit. Oorzaak; slaapgebrek (ik), drank (de kinderen) en drank en een beginnend griepje (Peter).
's Avonds heeft Lilith gekookt; pokébowls. Sushi rijst met zalm, avocado, komkommer en mango. Met een dressing en sesamzaadjes. We vonden het allemaal erg lekker.
Woensdag, 2 januari
Vandaag gingen Lilith en ik naar de grootste mall in Dubai. Deze heeft geen skibaan maar wel een waterval, een souk in de mall, een schaatsbaan en een aquarium;
De leukste winkel vond ik een enorme snoepwinkel;
 |
| zuurstokken rollen |
We hebben geluncht bij Wakamama, en Lilith heeft zeer succesvol kleding inkopen gedaan voor haar nieuwe stage plek bij EY.
Het enige nadeel van die mall zijn de afstanden. Zelfs de hal naar de wc is heeeeel lang.
Maar ook hier ontbraken de lopende banden niet en je kan zelfs een electrische (golfkar idee) taxi huren. Waar je heel prettig je aankopen in kan laten liggen als je de volgende winkel in gaat.
Maar wij gewone stervelingen zijn met gemak aan onze 10.000 stappen gekomen vandaag.
De hoogste wolkenkrabber ter wereld staat naast de Dubai mall. De Burj Khalifa, omgeven door een enorm kunstmatig meer;
De Burj Khalifa is het hoogste gebouw ter wereld; 829.8 meter hoog. (Ze zijn hier in Dubai al bezig met een nog hoger gebouw)
De wolkenkrabber heeft 57 liften en 8 roltrappen.
Toeristen kunnen tot de 124e verdieping het uitzicht komen bewonderen. Je moet dit 2 dagen van te voren bespreken en als het heiïg is heb je pech. Zelfs met reserveringen kunnen de wachttijden makkelijk oplopen tot 2 uur. Alles bij elkaar heb ik niet het verlangen om hier naar boven te gaan. Zeker omdat het gebouw 163 verdiepingen telt, dus dan ben je nog niet echt 'boven' geweest.
Dus hier maar wat plaatjes van internet op het uitzicht van deze bizarre stad in de woestijn;
Vrijdag, 5 januari
Op onze allerlaatste avond in Dubai wilde Peter nog graag naar Hunters, een ander goed vlees restaurant in Dubai.
Al bij binnenkomst kon je hun vitrine bewonderen;
De homp vlees middenvoor is een Tomahawk steak, die is voor 4 personen. Ze waren ook niet te beroerd om hem met z'n 3-en te delen maar ik eet af en toe vlees dus dit was mijn biefstuk voor 2019.
Ik moet zeggen; na 3 weken keek ik er heel erg naar uit weer naar huis te gaan!
