Het blijven Chinezen...

Zolang ik niet in een auto zit, vind ik Singaporese Chinezen een prima volk om tussen te leven. Maar soms blijf ik me verbazen over hen.

Zo ook deze week weer.
Zondagochtend om 6 uur ging mijn mobieltje. Het was Lilith, die naar ZOUK-OUT was geweest, een jaarlijks popevenement. (vraag me niet welke artiesten erop traden, er ging geen enkel belletje rinkelen toen ze het rijtje op dreunde)
Voor deze ene keer hoefde ze niet op een bepaalde tijd thuis te zijn, want het was een enorme happening van 8 uur 's avonds tot 8 uur de volgende ochtend. Het was op het strand van Sentosa, een klein recreatie eiland in het zuiden. Ze ging met een paar vrienden uit haar klas, dus vooruit maar. 
Ik had haar aangeboden dat ze mocht bellen wanneer ze naar huis wilde, want ik verwachtte al dat het een probleem zou worden om een taxi te krijgen. Maar ik had wel als voorwaarde gesteld dat ik om 7.30 uur zelf naar mijn yogales zou gaan - en Peter zat in Jakarta dit weekend.
Ik was om 6 uur al wakker toen ze belde, en rolde gelijk uit mijn bed de auto in.
Ze was nog met het gratis shuttlebusje van Sentosa af kunnen komen, maar stond nu bij een grote mall in een enorme rij te wachten op een taxi.

Lilith stapte dankbaar in, en ik kreeg een beetje medelijden met al die feestgangers die zo braaf in een rijtje op niet-aanwezige taxies stonden te wachten. (Lilith vertelde dat in 45 minuten de rij geen cm opgeschoven was)
Dus ik deed mijn raampje open en vroeg luid wie er een lift wilde in de richting van 6th Avenue. 
Niemand reageerde en ik kreeg stomverbaasde blikken.
Dus ik zei nog een keer dat ik plek had voor 3 personen richting 6th Avenue.
Nou, toen kwam er 1 reactie (van een blanke knul), die wantrouwend vroeg of ik een taxi was. (Ik reed in de grote zwarte Toyota van Peter)
Ik legde uit dat ik geen taxi was, dat die er nauwelijks waren op dit tijdstip van de ochtend, en dat ik 3 mensen een gratis lift wilde aanbieden.
De jongen moest totaal de andere kant op, dus pech voor hem. Hij begon me een beetje te vertrouwen, want hij bood me zelfs geld aan, maar ik zei dat ik geen geld hoefde, alleen 3 mensen wilde helpen.

Nou - denk maar niet dat er IEMAND in stapte - en zo eng zien Lilith en ik er niet uit, toch?
Ze zijn het gewoon niet gewend, die Chinezen, dat iemand hen wil helpen en daar geen geld voor wil hebben.

Lilith, die last van plaats vervangende schaamte had over zo'n gekke moeder die een lift gaat aanbieden, was opgelucht dat er niemand mee wilde.
Ze was klaar wakker, had het super leuk gehad, en vertelde honderd uit. Haar vriendengroepje had inmiddels ook vervoer geregeld maar die moesten de andere kant op.
Ze vertelde dat ze niemand had gezien die dronken was geworden. Het was gewoon een groot feest, er werd heel veel water en cola gedronken, en het bleek allemaal perfect georganiseerd. Dat moet je die Chinezen ook nageven; ik denk dat ze op dit soort evenementen de drankprijzen, die hier al fors aan de maat zijn, dusdanig extra verhogen dat iedereen noodgedwongen iets anders drinkt.


Het volgende voorval gebeurde gister.
2 jaar geleden zijn we binnen Singapore verhuisd omdat we de eigenaar van ons huis helemaal spuugzat waren. Na de verhuizing hebben we niet alleen een leuker huis gekregen, maar ook de meest aardige en bereidwillige (Singaporese) eigenaar.
Onze tuin rond het huis is niet groot, maar erg groen en mooi, met een grote vijver vol koikarpers en 2 bananenbomen in de achtertuin.
De enige doorn in mijn oog is een enorm hoge boom. Het is naaldboom met 20 cm lange dennennaalden die het hele jaar door in enorme hoeveelheden op de trampoline en in de vijver vallen.
Op een dag besloot ik eens een visje op te gooien bij Mr. Goh of hij erg aan die boom gehecht was of dat we hem niet mochten kappen.
Mr. Goh reageerde gelijk enthousiast; hij had er zelf ook al een paar keer over nagedacht, en hij ging gelijk toestemming vragen (die hij kreeg) en we kwamen overeen dat we ieder de helft van de kapprijs zouden betalen.
Gister was het zover. 
Mr. Goh kwam zelf ook even een kijkje nemen, en we maakten een praatje. Toen bekende hij, dat hij dit huis in 2001 gekocht had, en al die tijd die boom had willen kappen. MAAR; de tuinman had hem verteld dat deze boomsoort een 'lucky tree' was. Mr. Goh kon dat alleen maar beamen, want sinds hij het huis had gekocht was de prijs van het huis verdrievoudigd, en die jaren die hij er zelf in had gewoond, waren erg succesvol geweest voor zijn hele familie. 
MAAR; nu WIJ er woonden, buitenlanders die toch niet in dit soort fabeltjes geloofden, besloot hij dat hij het er maar op moest wagen met die boom.
Daar gaat hij;

Tja... en nu houden wij ons hart maar vast.

21-12-12 is ook nog niet voorbij tenslotte....



.

Elite modeling competition Singapore 2012

Toen even na de zomer de herfstvakantie in het vizier kwam, vroeg ik mijn gezin wie er zin had mee te gaan naar Taiwan. Het was snel duidelijk; niemand. Peter kon geen vrij nemen, Jillis wilde wat hij altijd wil tegenwoordig (helemaal niks) en Lilith wilde perse mee doen met de Elite modellen wedstrijd Singapore 2012. Ze had hem vorig jaar ook al gemist omdat ik ze toen mee genomen had naar Korea, dus dit jaar wilde ze HEEL GRAAG thuis blijven. Nou, vooruit dan maar. 

Op de eerste zaterdag van de herfstvakantie vroeg ik hoe het nu zat met die modellenwedstrijd. Ja, die was vorig weekend al begonnen, en dit weekend kon het ook nog, maar ze wist niet meer zo zeker of ze mee wilde doen. Ze wilde liever een contract bij Elite en geen wedstrijd. GRRR. Toen gingen mijn haren toch even een stukje overeind staan. In mijn simpele beleving is een contract makkelijker te krijgen als je eerst eens mee doet aan die wedstrijd. Nou, dat zag ze toch ook wel in, dus ze ging even opzoeken hoe het nu precies zat. 

De wedstrijd bleek in Vivo city (een grote mall) te zijn, en moeder moest mee om ter plaatse met een handtekening toestemming te geven. Het was inmiddels al zaterdagmiddag, nou, dan wil je nog niet dood gevonden worden in een Singaporese shoppingmall, maar vooruit. Ik mee.

Er bleek geen lange wachtrij te zijn, dus ik besloot even te wachten, zodat Lilith ook weer mee naar huis kon rijden. Ze moest formulieren invullen, die ik moest tekenen, en daarna ging ze onder de meetlat. 1.75 m. Toch weer 1 cm. erbij vergeleken vorig jaar;

Daarna werd ze opgemaakt, haren een beetje gekamd, en toen was ze klaar voor de foto. Voor haar waren 2 meisjes van haar school aan de beurt, die ook hun moeder mee hadden. De meiden bleven maar op de loper oefenen en dralen, tot er uiteindelijk een paar foto's gemaakt werden. Moeders ging achter de fotograaf ook nog staan fotograferen. Vreselijk genant. Ook omdat het hele tafereel grote overeenkomsten vertoonde met de 2 stiefzusjes en stiefmoeder van Assepoester.

Eindelijk was Lilith aan de beurt, die gelukkig in een paar minuten klaar was;

  

(voor alle duidelijkheid; deze foto is ook door Elite gemaakt)

Daarna bleef ze nog even met de fotograaf staan praten. Ik had het inmiddels wel gezien, en snapte niet waarom ze niet opschoot. Toen ze eindelijk naar mij toe kwam, zei ze dat ze gehoord had dat ze al in de halve finale zat, en ze was gevraagd of ze over een uurtje mee wilde naar een promotie evenement in een hotel. Nou, het was toch vakantie, dus ze had al ja gezegd 'en ik kon wel gaan'.
Oke.
Ik haar na een paar uurtjes een sms sturen, of het niet vreselijk saai was, dat evenement.
Nou... NEE! Ze zat met een paar fotografen en een paar andere meisjes in een rode cabrio, rijdend door Singapore, op weg naar het gloednieuwe W hotel op Sentosa, iedereen keek en het was heel gaaf.

In het W hotel kregen alle modellen-in-spe een jurk aan, makeup werd bijgewerkt, ze kregen veertjes op hun wimpers geplakt en ze zijn uren zoet geweest met glimlachen op een party. Er waren 15 meisjes en het bleek dat al deze meisjes al in de halve finale zouden zitten.

                       


     











De halve finale was de zaterdag erop. In totaal kregen 48 meisjes en 22 jongens een uitnodiging; en hier zouden 12 meisjes en 6 jongens van over blijven. Het was op het dakterras van het Fullerton Bay hotel, en er zaten nog een paar meisje van haar school bij.

Ze is er de hele middag zoet geweest, voor twee keer een halve minuut op het podium;






























Het was best gezellig, ondanks het vele wachten;

Daarna vertelde ze dat het heel spannend werd toen de uitslag bekend gemaakt werd. Er werd steeds een naam afgeroepen, en Lilith vertelde dat er zoveel leuke meisjes waren, dat ze totaal niet verwachtte een kans te maken. 

En toen, na 9 Singaporese meisjes, werd Lilith als 10e op het podium geroepen;


























En daarna, als extra verrassing, een van haar beste vriendinnen, Clarissa, als 11e!!

Ze kwam pas tegen 23 uur thuis, helemaal hyper, en ze vertelde dat ze zondag gelijk al was uitgenodigd voor een brunch in het Fullerton Bay hotel. Ze zou daar diverse 'belangrijke' mensen ontmoeten. Geen idee wie die belangrijke mensen waren, ik mocht haar natuurlijk alleen maar voor de ingang afdroppen. Zelf zou ze zelfs de president van Singapore niet herkennen als ze tegen hem op zou botsen.

Het bleek ook dat de komende 2 weken ze bijna dagelijks fotoshoots zou hebben. Ze zou makeup workshops krijgen, leren lopen op een catwalk, haren zouden gedaan worden, kleding moest gepast worden, het kon allemaal niet op en... alles onder schooltijd.
Ik heb zondag eens met Wido, de moeder van Clarissa overlegd hoe we het zouden gaan aanpakken, want we waren niet echt gelukkig met de hele situatie. De dames zagen er geen enkel probleem in zoveel schoollessen te missen, maar Wido had dezelfde mening als ik; we gingen ons niet in tien bochten wringen maar wilden de school eerlijk informeren en vragen wat de mogelijkheden waren. Wido schreef een keurige brief, en maandagochtend kwam het antwoord per omgaande mail, en was heel duidelijk; GEEN.
Ze kregen geen toestemming om lessen te missen.

Ik kon school geen ongelijk geven, maar ik heb het hoofd toch opgebeld om een afspraak te maken voor de volgende dag.
Daarna om 1 uur naar school gereden om de meiden op te halen en ze toch naar hun eerste afspraken te laten gaan. Ze zouden allebei 2 lessen missen  's middags. 
In de auto de meiden verteld over de mening van school. Ik vertelde hen dat ik dacht dat school nooit zou toegeven en dat ze beter van de hele toestand af konden zien. Want school is toch wel een beetje belangrijker dan het winnen van een wedstrijd. (en stel DAT een van die meiden wint, dan is de volgende gang richting Shanghai en dat gaat een schooljaar kosten. Gelukkig heb ik geen enkele illusie dat Lilith gaat winnen. We denken allebei dat ze voor Elite-Singapore-2012 een Aziatisch meisje zoeken, want de andere meiden in de finale hebben allemaal een bruin velletje. Clarissa is Indonesisch en 'slechts' 1.70 m. dus misschien ontspringen ze allebei die dans)
Maar goed, in de auto werden de meiden steeds stiller toen ik met hen de starre houding van school besprak. Lilith wilde toch doorgaan. Clarissa wilde eigenlijk maar naar de afspraak gaan om daar te zeggen dat er ervan af zag en daarna terug naar school. Ze belde haar moeder, maar Wido is beledigd dat school haar kind geen vrij gaat geven, en ze zei tegen Clarissa dat ze maar gewoon door moest gaan tot ze de volgende dag met de juf heeft gesproken. Clarissa heeft geen vader en haar moeder heeft een drukke baan. Ik had al met Wido afgesproken dat ik het meeste taxiwerk zou doen voor de meiden, maar Wido wilde graag tijd vrij maken om mee naar school te gaan.
De eerste afspraak maandagmiddag was in een kledingwinkel op Orchard road en in overleg met de meiden ben ik mee naar binnen gegaan, om eens met Elite te gaan praten over de problemen met school. Ze vonden het zo waar een goed idee dat ik mee naar binnen ging.
Binnen kwamen langzaam aan de andere meisjes binnendruppelen. Ik moet zeggen; ik snap niet wat ze in deze meiden zien. Het zijn hele gewone meisjes. Een heeft puisten. Er loopt er eentje met een beugel. En de meeste zijn heel gewoontjes. Ik vond er niet eentje echt uitspringen;

Clarissa is het meisje op de bovenste rij, 2e van links.

Er was nog een moeder mee, een Singaporese, die duidelijk met hetzelfde euvel als ik te kampen had en opgelucht was dat er nog een andere moeder bij was. Omdat Elite er nog niet was, vroeg ik alle meiden of zij geen problemen met school hadden. Nou; toen kwamen de verhalen los. ALLEMAAL natuurlijk. Nou, dan leek het mij duidelijk. Ze moeten gewoon 1 lijn trekken. Samen. Alle Elite activiteiten zoveel mogelijk in het weekend en van 16 tot 24 uur. Slapen kunnen ze later wel weer. 
Jaaaa... dat vonden ze allemaal.
Toen de jongens van Elite binnen kwamen, besloot ik eerst even af te wachten waar de meiden mee zouden komen. Tot mijn verrassing begon Clarissa het gesprek. Ze vertelde Elite dat ze geen toestemming van school kreeg, en dat ze hun en haar tijd niet wilde verknoeien, dus dat ze zich waarschijnlijk beter NU terug kon trekken. Elite zei gelijk; 'Prima, we hebben er nog genoeg op de reservelijst staan.'
En toen vielen alle andere meiden haar bij, en zowaar; hij begon wat ongemakkelijk te kijken.
Daarna zag hij mij zitten, en vroeg ik een moeder was. Ik vertelde dat ik de moeder van Lilith was, die bij Clarissa in de klas zat, dus hetzelfde probleem als Clarissa had. Ik vroeg hem toen of er geen mogelijkheden in het schema waren. Hij keek wat bedenkelijk en ging toen naast me zitten met het schema. Hij was een vrij intimiderende, charmante Fransoos (jongere versie van Sarkozy) en samen bogen we ons over het schema. 
Ik vroeg of de meeste activiteiten niet naar de avonduren zouden kunnen.
Hij begon te strepen en te schrappen, en er bleven 2 woensdagmiddagen overeind (die hebben mijn meiden toevallig vrij dus ik ging daar direct mee akkoord), en verder 3 dagen in de 2e week. Op dinsdag komen er fotografen uit Amerika en op donderdag 6 en vrijdag 7 november zijn de uiteindelijke finale dagen.
Dat zijn dus 3 dagen ipv 10 dus een goed uitgangspunt voor de onderhandelingen met school. Ik liet de meiden met een beetje geruster hart achter en belde Wido het goede nieuws door.

Die middag hebben de meiden in die dure kledingwinkel allemaal jurken mogen passen. Lilith vertelde dat ze maar 1 jurk paste. Zij heeft duidelijk de breedste heupen (en grootste borsten en meeste billen). Ik heb goed tegen haar aan zitten praten dat ze zich niet met Aziatische meisjes moet gaan vergelijken. Zij heeft in Nederland maat 36 en als dat hier maat 40 is, wel... dan moeten ze vooral een Aziatisch model gaan kiezen. Maar ik snap dat het lastig is voor Lilith.
Gelukkig was die enige jurk nog best heel aardig en daarna kregen ze make up les.
Aan het eind van de middag gingen ze naar de grootste sponser, Volkswagen, waar er foto's van de dames in en op auto's gemaakt zouden worden.
Clarissa had erge mazzel, ze was als eerste aan de beurt en om 22 uur klaar. Lilith was als een-na-laatste en om 23 uur heb ik haar nog even aan de telefoon gehad. Het zou nog wel even duren en ze zei dat ze wel met een taxi naar huis zou komen.
Ik ben gaan slapen, en toen ik om 1.30 uur naar de wc ging, zag ik tot mijn schrik dat de lichten in de gang nog steeds brandden. Toen ik haar belde, zat ze in een taxi en zou ze  over 2 minuten thuis zijn. Ik haar opgewacht, ze zag erg witjes, maar ze was nog steeds zo dolenthousiast dat ik haar zo snel mogelijk in bed heb gewerkt na alle verhalen te hebben aangehoord. Met haar afgesproken dat ze de volgende ochtend een uurtje mocht uitslapen; ik zou haar ontbijt en lunch maken, en haar naar school brengen zodat ze op tijd zou zijn voor registratie.
Ik was inmiddels zelf klaar wakker natuurlijk... GRRR.

Inmiddels staan de foto's van de dames en de Volkswagens op internet en kan iedereen die in Singapore woont stemmen op je favoriet. Nadelig voor Lilith, die haar hele Nederlandse achterban dus niet in actie kan laten komen. Lezers in Singapore van dit blog; je kunt tot woensdag 7 november elke dag je stem uitbrengen via http://vwelitemodellook2012.com.sg/vote/6
Je kunt ook je kinderen laten stemmen, en als je je hele gezin 5 dagen laat stemmen heb je 20 keer kans op een nieuwe Volkswagen!

Dit zijn de foto's van Lilith en Clarissa; ik vind persoonlijk dat Clarissa op deze foto's de mooiste is van allemaal! Maar deze stemming heeft geen invloed op de einduitslag.
De dames kunnen geloof ik iets van vrijkaarten winnen voor de finale op 9 november, en misschien nog iets van een jurkje of zo. (zullen wel niet de jurkjes zijn die ze hier aan hebben; Lilith vertelde dat er prijskaartjes aanhingen van rond de S$ 5000,-)

Dinsdag 30 oktober hadden ze een facultatieve make up workshop, erg verleidelijk natuurlijk maar ze zijn allebei braaf naar school gegaan de hele dag.
Lilith ben ik ook maar uit school op gaan halen, die stortte natuurlijk bijna in, en haar thuis een beetje gepamperd en vroeg haar bedje in.
Op het moment dat ik het licht uit deed, vertelde ze me nog even dat ze natuurlijk wel woensdagochtend naar haar touch rugby training wilde, om haar plaats in het school team niet te verliezen. Dat betekende om half 6 de wekker, want de training is om 6.30 uur.
Ik de halve nacht om het uur wakker omdat ik bang was me te verslapen. Om 5.15 uur er maar uit gegaan, gedouched, Lilith nog even laten slapen, ontbijt en lunchdoos gemaakt en toen Lilith gewekt. En ja hoor; ze was dwars af, voelde zich niet lekker, heeft zich nog een uurtje omgedraaid en de gok genomen de rugby training ongestraft te missen...
Sta ik daar om 6 uur met alles al klaar. Nou ja... je hebt wat aan je dag.

Woensdagmiddag hebben ze allebei vrij van school om te besteden aan 'selfless service'. Clarissa geeft Engelse les aan minder bedeelden, en Lilith zou juist vandaag beginnen op de manege met het helpen bij paardrijlessen voor gehandicapten. Ze hebben zich maar even ziek gemeld daarvoor en hup... naar een make up studio in het Paragon (mall) voor workshops en foto's;

Donderdag hadden ze gelukkig helemaal niets op het programma staan, maar 's middags vertelde Lilith tussen neus en lippen door dat ze nog 'huidskleurige 8 cm hoge hakken en een huidskleurige strapless bh nodig had. En omdat dit de enige vrije middag was, zou het misschien handig zijn als we even ...
Dus toen Jillis naar voetbaltraining ging, zijn wij nog even op jacht gegaan. In een mall waar ze veel schoenenkeus hadden, toch redelijk snel geslaagd voor een paar hakken voor een paar tientjes, maar toen hadden we geen zin meer in bh's. Dus snel naar huis, gekookt, gegeten, en naar bed.

Vrijdag stond er ook niets op het programma. Jillis had 's avonds een oppasbaantje, dus wij de stad weer in voor een bh. Oeps... foutje... Orchard road op vrijdagavond om 7 uur is niet doorheen te komen. Maar uiteindelijk wel 2 bh's gevonden voor 15 euro dus wij tevreden weer naar huis.

Inmiddels is het zaterdag, 3 november. 
Peter heeft de meiden om half 9 's morgens naar het Fullerton Bay hotel gebracht, waar ze vannacht ook blijven slapen. Lilith is ZO blij dat Clarissa mee doet, zodat ze niet met een vreemd meisje de kamer hoeft te delen!

Zondagochtend tegen 12 uur bracht Clarissa's moeder ze weer thuis. Hele verhalen natuurlijk. Ze hadden het erg leuk gehad, en Wido en ik bespraken nog even hoe we de school verder zouden gaan aanpakken.

Maandag hebben ze allebei het eerste gedeelte van het Elite programma gemist, na hun laatste les op school, om 4 uur, heb ik ze naar de Volkswagen showroom gebracht waar ze de middag zoet zijn geweest met foto shoots. 
o.a. deze groepsfoto is toen gemaakt;

Om 9 uur heb ik ze weer opgehaald, ze hadden nog niet gegeten, dus snel nog wat voor haar gemaakt en daarna allemaal naar bed.

Dinsdag zijn ze het eerste uur naar school gegaan, zodat ze de registratie niet zouden mislopen. Daarna had Lilith een vrij uur, besteed aan haar huiswerk. Wido heeft de meiden toen van school gehaald en naar hun eerste afspraak gebracht. Vandaag zouden hun haren professioneel gedaan worden, en ze zouden weer in de make up gezet worden. 's Middags zouden er een paar Amerikaanse fotografen foto's maken van de meiden. Maar die middag had Lilith ook biologie, en de biologie leraar protesteert van alle leerkrachten het hardst dat Lilith zoveel lessen mist. Dus met Lilith afgesproken dat ze zou zeggen dat ze een tentamen had, en kijken of de mogelijkheid bestond dat ik ze even een uurtje zou kunnen heen en weer brengen. Die fotografen kunnen toch niet alle 12 meiden tegelijk op de foto zetten, toch?

Nou, inderdaad, ze belde op een gegeven moment dat het inderdaad geen probleem was dat ze er anderhalf uur tussen uit zou gaan, maar; ik hoefde ze niet te brengen en te halen, want een van de cabrio's van Elite zou dat wel doen.

Dus allebei de meiden vol in de make up met een uniformpje aan naar school. (school van te voren wel geinformeerd of die make up een probleem zou zijn, want daar zijn redelijk strenge voorschriften over)

Volgens Lilith ontdooide de biologie leraar helemaal dat ze zoveel moeite had gedaan naar zijn les te komen. Ze heeft van zijn goede bui gelijk gebruik gemaakt om te vragen of het donderdag ook nog echt heel nodig was om weer op en neer te komen, want dat is de dag voor de finale en erg druk. Nou, zowaar kreeg ze toestemming die les te missen.

Daarna dus snel terug naar de fotostudio en aan het eind van de middag heb ik de meiden weer opgehaald.

Woensdag begon het programma om 2 uur, dus de hele dag naar school gekund want de woensdagmiddag hebben ze geen les.

De dames om half 2 van school gehaald, Wido had nog een koffer gedropt voor Clarissa op de Hollandse club waar ik 's morgens een afspraak had.

Ze zouden 2 nachten op hotels in Sentosa slapen, en ik bracht ze om half 2 naar het gloednieuwe exclusieve W hotel op een uithoek van het 'vakantie' eiland Sentosa.

Nou, er stonden al 2 mannetjes te wachten, en zodra ik was gestopt, schoten ze toe om de autodeur voor de meiden open te doen. En wat doen de meiden? Alsof ze niets anders gewend waren, gaven ze de portiers hun handbagage, wezen uit de kofferbak de tassen aan die mee naar binnen moesten, ik kreeg nog een zwaaitje en hup... naar binnen trippelden ze, nog in schooluniform, met de portiers en hun tassen achter zich aan.

Die middag stond vooral in het teken van bikini foto's.

Het fotograferen ging door tot vrij laat in de avond. Lilith was erg onder de indruk van het W hotel. Er werden ook nog wat groepsfoto's gemaakt;



































Donderdagochtend, 8 november werden ze in de loop van de ochtend overgebracht naar het Hard Rock Hotel, ook op Sentosa, waar ze donderdagnacht blijven slapen en waar vrijdagavond, 9 november de grote finale is.
's Middags kwam ook de hoogste baas van Elite uit Frankrijk over; een oud, fragiel dametje. Ze kiest elk jaar een land uit waar ze de eindshow bij gaat wonen; dit jaar was het Singapore.
Ze mat de lengte en heupomtrek van Lilith nog een keer na. haar commentaar; je hebt een leuk gezicht, maar met deze heupen bereik je nooit de top.
Kan maar duidelijk zijn, toch?!

De hele middag werd besteed aan het oefenen van de show van vrijdagavond. De 7 jongens deden hier ook aan mee. Lilith is gekoppeld aan de enige blanke jongen die mee doet aan de competitie. Dit is een ontzettend brede knul. Mazzeltje voor Lilith; vallen haar heupen ook minder op ;-)

Donderdagavond laat kwam Peter thuis (hij moet zaterdag naar Nederland) dus ook hij mag mee naar de grote finale in 'the coliseum' van het Hard Rock Hotel. De DJ van The Black Eyed Peas is er dan ook, dus wie zou dat nu willen missen?   ik

De grote finale vond plaats op vrijdagavond, 9 november om 8 uur.
Ik heb Peter uit zijn werk opgehaald, en we zijn toen samen naar het Hard Rock Hotel gereden. Lilith had de kaartjes bij de receptie gelegd. Ze had 1 vrijkaartje en 1 kaartje met een beetje korting. Volle prijs voor een zitplaats is 50 Euro, vind ik nogal aan de prijs voor een modellen wedstrijd, maar het bleek toch wel vol te komen. Wij waren bijtijds, want ik wilde graag een beetje vooraan zitten. 
En inderdaad, het lukte vooraan te zitten, schuin achter de jury. We hielden stoelen vrij voor familie van Clarissa, die in de gebruikelijke vrijdagavond file stonden.
Om 8 uur waren WIJ er helemaal klaar voor, maar de rest blijkbaar niet. De finalisten hadden het wel gezellig met elkaar;
















Tegen 9 uur werd iedereen die op de voorste stoelen zaten vriendelijk verzocht te verkassen, maar Peter zette zijn meest onverzettelijke gezicht op en de Singaporese beveiliging durfde dit niet aan hem te gaan vragen. Ze bleken plekken vooraan nodig te hebben voor VIP's. Ja, daaaag, laat die dan om 8 uur een stoel vooraan bezet houden. Of laten ze die stoelen reserveren.
Pas tegen kwart over 9 werd iedereen verzocht nu echt te gaan zitten. Ik was er inmiddels al helemaal klaar mee, want de sfeer werd opgeluisterd door een pittige discodreun, die het converseren bijna onmogelijk maakte. 
Het was een verademing toen de muziek uit ging en een presentatrice de catwalk op kwam om iedereen welkom te heten.
Hierna kwamen alle finalisten op het toneel, eerst de 12 dames in spijkerbroek en wit Elite t shirt, toen de 7 jongens. Het was voor het eerst dat er ook een finale was met jongens, nou, wij vonden het echt niet veel voorstellen, die jongens.

Vervolgens kwamen ze om beurten in allerlei outfits het podium op. Tijdens het omkleden kwamen er wat gastsprekers en 2 keer een (vreselijk) optreden van de DJ van de Black Eyed Peas. 
Er was geen badpakken show, dat schijnt in Singapore verboden te zijn. Dus die selectie is woensdagavond al gehouden achter gesloten deuren.
Tijdens de laatste show kwamen ze allemaal in een lange avondjurk.
Lilith had helaas een monsterlijk ding getroffen, heel licht creme, kleur flatteerde haar niet, haar borsten zaten er vreemd in en ze leek door allerlei plooien totaal geen middel meer te hebben. Clarissa had iets met een zwart lijfje en groene rok, dat stond haar veel beter.














Clarissa (blauw-groene rok) draait net, Lilith (in beige) loopt als 7e.


Daarna zou de jury een kwartier overleggen, (dat duurde 45 minuten) en daarna werd eindelijk de uitslag bekend.
Het langste meisje, Lena (in rood) heeft gewonnen, en 2e en 3e waren Genevieve(in groen) en Eugena (in zwart);
















Daarna duurde het nog eeuwen voor de meiden weer in hun spijkerbroek liepen, en toen ging iedereen nog uitgebreid afscheid staan nemen.

De 'grote bazin' van Elite uit Frankrijk, de dame die gister tegen Lilith had gezegd dat haar heupen zo breed waren, kwam nog naar ons toe. Ze stelde zich aan Peter en mij voor. Ze vertelde tegen Lilith dat ze ontzettend veel in haar zag, maar dat ze dan serieus moest gaan afvallen en stoppen met het eten van 'crap'. Ze zei ook dat ze haar erg had verdedigd in de jury, maar die willen eerst zien dat ze afvalt en daarna kan ze terug komen. Ze vertelde ook dat ze haar naam had doorgespeeld aan een internationale agency, die contact met haar zullen opnemen (Inshallah).
(voor alle duidelijkheid; zelf ziet ze eruit als een klein propje, maar goed, zij hoeft zelf de catwalk ook niet meer op op haar leeftijd)

Toen we eindelijk haar bagage uit een afgesloten ruimte hadden losgepeuterd, konden we eindelijk, het liep al tegen 1 uur, naar huis.
Lilith's laatste maaltijd was haar lunch geweest, en Peter is ook nooit vies van een snack, dus zijn die twee op de terugweg nog langs de McDonald geweest. 
ZUCHT.
Maar goed, alles beter dan een dochter met anorexia, toch?!




(Er mochten geen foto's gemaakt worden tijdens de show, dus ik heel braaf mijn toestel thuis gelaten. Ondertussen IEDEREEN dus foto's maken, behalve Wido en ik. De Elite website is nog niet bijgewerkt, maar zodra ik foto's heb van de finale, plak ik die er nog tussen)

5 dagen later krijgt Lilith een smsje van Elite; Elite wil haar (en de 3 winnaars) opnemen in hun modellen bestand.

12 en 13 juli Vesuvius en Pompeii

Donderdagochtend, 12 juli verlieten we Rome en gingen op weg naar Pompeii. Ik wilde heel graag via Napels rijden, Peter had er een hard hoofd in ivm de maffia, maar hij vond het prima als Lilith en ik 1 bezienswaardigheid zouden bekijken, dan zou hij bij de auto blijven zodat hij niet leeggeroofd kon worden.

We zochten een attractie uit midden in het centrum, een kerk met een beroemd schilderij, waarbij aan deze kerk nog een kunsttentoonstelling was verbonden. Lilith had van school de opdracht 2 kunsttentoonstellingen te bezichtigen, zodat het nog een nuttig uitstapje werd ook.

Maar de uitdrukking 'Eerst Napels zien en dan sterven' kun je rustig met een korreltje zout nemen. Wij vonden het maar een vies, druk stadje.

Hierna reden we vlot door naar Pompeii, brachten de koffers in onze hotelkamers en vertrokken toen op weg naar de Vesuvius.

De Vesuvius heeft een doorsnede van 8 km en is bijna 1300 meter hoog. Je kunt een heel stuk met de auto de vulkaan op, en vanaf de parkeerplaats is het nog een paar honderd meter omhoog via een zanderig kiezelpaadje.

Het was gelukkig al wat later in de middag, en de wandeling omhoog was heel aardig. Je had prachtige uitzichten en na een minuut of 40 waren we boven;

Hier hadden we een prachtig uitzicht op de kratermond. Het was een kale bedoeling zonder de gloeiende kooltjes die ik op de Etna gezien had;

In de 20e eeuw zijn er nog 6 uitbarstingen geweest van de Vesuvius, de laatste in 1944.

De bekendste eruptie is die van augustus 79. De top van de vulkaan explodeerde en de Romeinse plaatsen Pompeii, Stabiae en Opiontis werden volledig bedolven onder as en puimsteen. Herculaneum, 7 km verderop, werd binnen 4 minuten na de explosie bedolven onder een lavastroom.

Inwoners hadden geen enkele kans, en zij die met een bootje de zee op vluchtte, werden gedood door dodelijke gassen. Ongeveer 10.000 mensen zijn destijds gedood.

Dit is het uitzicht op de Middellandse zee en Pompeii vanaf de top van de Vesuvius.

De volgende dag stonden we om 9 uur voor de ingang van Pompeii. Ze gingen precies open. Een goede zet; we hoefden het eerste uur Pompeii met erg weinig andere toeristen te delen en bovendien verwachtten we voor de ergste middaghitte het meeste gezien te hebben.

Pompeii ontstond in de 7e eeuw voor Chr. 
In 79 na Chr. werd Pompeii compleet bedekt door een 4 meter dikke laag as en brokstukken als gevolg van een uitbarsting van de Vesuvius. Hierdoor is het een van de best bewaarde Romeinse steden geworden.

De eerste overblijfselen werden aan het eind van de 16e eeuw ontdekt, en sinds de 18e eeuw worden er archeologische opgravingen verricht. Inmiddels is Pompeii voor 60% opgegraven.

Basilica, het voormalige gebouw voor handel en rechtspraak.

Een overzichtsfoto van het Forum, met de Vesuvius op de achtergrond.

Het Forum is een groot plein (32 x 142 m.) omringt door tempels en gebouwen voor handel en het stadsbestuur.

Achter de witte zuilen staat een gebouw volgepakt met urnen en een paar gipsafdrukken van slachtoffers (zittend in het midden achter de grote kom) van de vulkaan;

De archeoloog Fiorelli bedacht in 1860 het procede om gipsafgietsels van de slachtoffers te maken. Hier en daar zijn er een paar tentoongesteld.

Binnen de stadsmuren van Pompeii lagen 3 openbare badhuizen. Ze hadden een ingenieus verwarmingssysteem onder de vloer.

Er waren aparte gedeeltes voor mannen en vrouwen. Het mannengedeelte had soms ook een openluchtzwembad.

Dit is een bakkerij met maalstenen en een oven.

De meeste straten in Pompeii lopen recht toe recht aan. Ze zijn meestal tussen de 2 en 4 m. breed en geplaveid met grote blokken basalt.

De trottoirs zijn 30 cm hoger. Om de straten te kunnen oversteken zijn er op veel plaatsen stapstenen (staan we op - rechter foto). De wagens konden hier precies tussendoor omdat ze allemaal even breed waren. In de meeste straten konden de wagens elkaar niet passeren en was er eenrichtingsverkeer.

Er waren veel cafetaria's. Hier verkocht men warme dranken, die werden verwarmd door een warm-waterreservoir. Ze hebben allemaal en L-vormige, met marmer ingelegde toonbank waarin zich aardewerken potten bevinden. Hier zaten droge etenswaren als vruchten, linzen en bonen in. Kruiken met wijn stonden op de grond of hingen in rekken aan de muur.

De huizen in Pompeii waren typische atrium huizen. Het atrium vormde het centrale gedeelte in het huis. Hierachter lag meestal een binnentuin, en rondom de tuin en het atrium lagen verschillende woon- en werkvertrekken. De meeste huizen hadden ook een bovenverdieping, maar daar is weinig van bewaard gebleven. De meubels, die grotendeels van hout waren, zijn ook volledig verdwenen. 

Maar de huizen waren rijk versierd met mozaieken op de vloeren en fresco's op de muren, en er zijn diverse bronzen ornamenten teruggevonden.

Het theater, gebruikt voor toneelvoorstellingen en politieke bijeenkomsten, stamt uit de 2e eeuw voor Chr.

Er was ruimte voor ongeveer 5000 personen. Achter het podium was een versierde achterwand van 3 verdiepingen hoog (nu slechts de fundering links van te zien).

Hierachter lag een soort foyer voor de toeschouwers, met zuilengangen en winkeltjes.

In de uiterste zuidoosthoek, bijna tegen de stadsmuur, ligt het Amfitheater, dat werd gebruikt voor gladiatoren gevechten en gevechten met wilde dieren. Voor zover bekend is dit het oudste stenen amfitheater uit de Romeinse oudheid. Op de bovenste foto staan we voor de ingang, onderste foto zoals het er nu binnen uit ziet.

Het is niet zoals de meeste amfitheaters met boogconstructies en beton op de grond gebouwd, maar er werd een kuil gegraven, waarin de arena kwam te liggen. De vrijgekomen grond werd er omheen geplaatst als een aarden wal, die door een steunmuur is omgeven, en waarop stenen zitplaatsen werden aangelegd.

Het amfitheater meet 135 x 104 m., en de arena 66 x 34 m.

Een wijngaard met Vesuvius op de achtergrond.

Tot slot; een mooi doorkijkje op een binnenplaats;

Na een uurtje of 4 begon het erg warm en druk te worden. Wij zijn ergens gaan lunchen, en daarna was mijn familie niet meer te bewegen om de noordkant van Pompeii nog even door te lopen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik dat niet heel erg jammer vond. 
We besloten een siesta te houden in ons hotel, en daarna nog een bezoek te brengen aan Herculaneum, het plaatsje aan zee dat ook bedolven is geweest onder het as van de Vesuvius. 
Het duurde even voor we het gevonden hadden, en vanaf de hoger gelegen weg kreeg je al een goede indruk van het dorp. Het zag er echter zo klein en onaantrekkelijk uit, na Pompeii, dat we besloten dit maar niet te bezoeken.
We gingen dus maar eens bijtijds aan het diner die avond.