feest in mijn yoga shala

Mijn yogashala bestaat 4 jaar en Yuli, de Indonesische eigenaresse en Nilesh, de Indiase leraar, vieren dat elk jaar tegelijk met Deepavali, het Indiase 'feest van het licht'. Dit Hindoestaanse feest viert niet alleen de overwinning van licht op duisernis, maar ook van kennis over onwetendheid, goed over kwaad en hoop over wanhoop. In India duurt dit feest 5 dagen en valt altijd in de herfst. Mensen maken hun huis schoon, versieren en vooral verlichten het huis zeer feestelijk en trekken de mooiste kleren aan.

Ik had al begrepen dat Nilesh het heel erg op prijs stelde als je in Indiaanse sari zou komen. Tijdens mijn bezoek in Singapore had ik in Little India een knal oranje jurk gekocht, met bijpassende broek en sjaal. Bij het zien van de foto's realiseer ik me dat ik nergens op sta; hebben jullie ook niks aan gemist want ik voelde me niet erg happy met die kleren.

Omdat Peter een paar uur voor aanvang weer was gevlogen, en ik niet eens heb OVERWOGEN om Jillis te vragen of hij zin had om mee te gaan, was ik wel heel blij dat mijn half Duitse, half Omaanse vriendin Dagmar heel graag mee wilde.

Ik had op verzoek van Nilesh een grote salade gemaakt als bijdrage aan het buffet, en een half uur te laat kwamen we aan. Het feest bleek al in volle gang; iedereen zat in de feestelijk versierde shala te luisteren naar 4 muzikanten die zeer vrolijke muziek ten gehore brachten. Achteraf hadden we nog wel 55 minuten later kunnen beginnen, want voor mij zijn 5 minuten muziek echt lang genoeg. Maar we hebben het braaf uitgezeten en de sfeer was ontzettend goed en ik keek mijn ogen uit naar alle dames die werkelijk de prachtigste sari's aan hadden;

Na dit muzikale begin werd er een prachtige video getoond van een reis naar Ladakh die Nilesh deze zomer heeft gemaakt met een aantal studenten. Dit was meer aan mij besteed en ik genoot er erg van te zien wat ik allemaal gemist had.

Hierna liep iedereen naar buiten. De tuin was prachtig versierd en verlicht en afgelopen week waren er heel veel nieuwe planten neergezet, het hek was compleet vernieuwd en zelfs diverse pilaren van het huis waren prachtig oranje geverfd.

Overal hingen glaasjes met waxine lichtjes en het was werkelijk geweldig mooi allemaal.

Het was een bijzondere avond en hoewel ik nog niet veel met mijn nieuwe yogavriendinnen gepraat heb, voel ik me ontzettend fijn in deze shala en ben ik ervan overtuigd dat ik ontzettend bof dat Nilesh in Jakarta is komen wonen!

                                                                                .

Progressive dinner op onze compound

Afgelopen zaterdag avond hebben we een progressive dinner georganiseerd op onze compound. Er wonen ongeveer 20 gezinnen, verdeeld over 12 huizen en 8 appartementen, en 10 gezinnen gaven aan op de geplande datum mee te willen en kunnen doen. (Er was eigenlijk NIEMAND die niet mee wilde doen, maar zie maar eens een datum te prikken dat iedereen kan. Maar het geeft wel aan hoe groot het enthousiasme hier is en ook de bereidheid om het met buren leuk te maken.)

10 stellen dat betekende 20 deelnemers en we besloten om 2 groepen te maken, dus een 5 gangen menu verdeeld over 10 woningen. Iedereen kreeg dus de opdracht om 1 gang te maken voor 10 gasten. Na elke gang werd er gewisseld van huis en groepssamenstelling. Welke gang jij moest verzorgen werd dmv loting bepaald, en na elke gang moest er dus precies op het juiste tijdstip gewisseld worden.

Nou, het liep allemaal gesmeerd. Iedereen had zich ontzettend uitgesloofd en behalve dat je buren ontmoette die je nog niet gezien had, kon je natuurlijk ook ongeneerd een kijkje nemen in alle huizen. Alle huizen op de compound zijn in dezelfde stijl gebouwd maar ze zijn allemaal heel anders. Het was erg leuk om de huizen van binnen te zien.

Het was nog een beetje spannend of Peter die avond wel zou kunnen maar gelukkig kwam het precies goed uit en landde hij 3 uur voor het eerste gerecht zou beginnen. Wij mochten aanschuiven in het huis van een Pakistaanse familie, die allerlei Pakistaanse hapjes had klaargemaakt;

Na 3 kwartier werden we verwacht voor een voorgerecht bij Katie, onze Amerikaanse overbuurvrouw die een garnalen salade had gemaakt.

De volgende gang, in het huis van de Engelse Liz en Miles, kregen we een tussengerecht in de vorm van een salade met chorizo en blauwe kaas;

Daarna kregen we een Indonesisch hoofdgerecht bij Zwitserse buren;

En het toetje (passievruchtentaart en champagne) bij ons;

Om half 10 werd de avond gezamelijk afgesloten met een (BYO) slaapmutsje aan het zwembad;

Iedereen was bijzonder enthousiast en de volgend datum voor een progressive dinner is al geprikt; begin februari!

Het is een ontzettend leuk concept voor wie buren beter wil leren kennen, en zeker in een stad als Jakarta is het een verademing niet met de auto erop uit te hoeven! En... het is voor niemand veel werk (behalve voor sommige dienstmeisjes...)

                                                                                .

Halloween op Atmaya recidences

Op Atmaya recidences, de compound waar ik woon, werd er een email rondgestuurd dat op zondagmiddag, 2 november, van 4 tot 5 uur kinderen langs de deuren mochten voor trick or treat, en daarna zou iedereen met wat fingerfood zich bij het zwembad verzamelen.

Peter moest weer vliegen dus die was er niet. Jillis voelt zich veel te groot voor Halloween maar voor de zekerheid nodigde hij wel Layla uit.

Toen hij door kreeg wat ik van plan was had hij vreselijk last van plaatsvervangende schaamte. Moeders horen gewoon de deur open te doen, een snoepje te geven en de deur weer te sluiten. Toen ik hem vroeg of hij zich nog de Halloween avonden in Gorinchem kon herinneren waar hele huizen werden omgebouwd tot spookkastelen, damde hij een beetje in. 

Ik besloot tot een 'tandartsen act'.

Allereerst versierde ik de ruimte voor mijn voordeur en hing ik een poster op;

Vervolgens bouwde ik mijn boeddha beeld in het halletje op tot mijn assistent en smeerde ik bloed op mijn koksjasje, deed een gebitje in en een mondkapje voor;

Zodra de kinderen aanbelden, deed ik open, duwde mijn mondkapje omlaag en vroeg ik of ze net zulke tanden wilden krijgen als ik met al dat gesnoep. 

Daarna vroeg ik ze binnen en moesten ze mijn assistente beleefd groeten. Net om de hoek van het gangetje had ik mijn 3 zits bank gezet, die een automatische beenlift heeft. Zodra ze zaten, (2 kinderen tegelijk) liet ik de beenlift omhoog gaan en moesten ze hun mondje wijd open doen. Ik stond inmiddels achter hen en zodra die mondjes open gingen, pakte ik een drilboor en liet de motor eens lekker zoemen boven hun hoofd.

Daarna mochten ze weer uit de stoel en kregen ze een snoepje.

Kinderen van de compound;

Tegen het einde besloten Jillis en Layla toch ook maar eens mee te gaan doen, en daarna gingen alle kinderen het zwembad in en de ouders gingen tevreden lekkere hapjes en drankjes eten. 

Een vader had 'droog ijs' gemaakt en onder een bowl met punch gezet. Groots effect en helemaal toen de kinderen ermee in het zwembad gingen spelen.

Ook Jillis en Layla;

Het was geen Gorcums halloween maar wel heel erg leuk (en de temperatuur een stuk aangenamer!)

.