Picky Tastebud 1 en ik waren niet aan de beurt om de middagles bij te wonen, dus besloten we met een tucktuck naar het dorpje iets hogerop de Ganges te gaan. We hadden gehoord dat daar een weeshuis was, met een restaurant waar allemaal vrijwilligers in werken.
Het was toch nog een stukje lopen want de tucktuck rijdt niet aan onze kant van de Ganges. Hier rijden alleen maar een paar bijzonder irritante motortjes met hun duim op de toeter. Het is zo klein (1 straatje langs de Ganges) dat iedereen eigenlijk alles kan lopen.
Behalve jongens tussen de 20 en 30.
Dus eerst naar de andere kant over de brug, toen nog een stukje lopen naar de tucktuck standplaats, toen een stukje met de tucktuck en daarna weer een stukje lopen. En alles gaat hier omhoog en omlaag en eigenlijk kunnen we geen stap meer verzetten sinds gister. Ik heb geen spierpijn van de wandeling over gehouden, maar de yoga kwam er niet echt soepeltjes uit vandaag.
Asokan zegt altijd dat jonge mensen de volgende dag spierpijn hebben na een nieuwe inspanning, en 45+ ers nog een dag later. Dus ik wacht eerst morgen maar af...
In elk geval, we waren blij dat we er waren. Het weeshuisje was verrassend leuk. Het zag er allemaal heel netjes uit, ze hadden een enorme moestuin, eigen koeien, eigen school, het restaurantje en dan de slaapruimtes voor kinderen en staf.
kinderen van het weeshuis aan de lunch.
Het eten was ontzettend lekker in het restaurant;
Jammer dat het zo ver weg is, want onze hele pauze ging op aan het erheen komen.
De laatste les van de dag was vreselijk. (de adjustments). We moesten allerlei dingen doen als 2 benen in je nek leggen. Nu ben ik al blij als ik 1 been voorbij mijn kruin kan krijgen, maar in mijn nek, en dan nog allebei... er zijn grenzen...
Daarna moesten we achteroverbuigingen oefenen. Pfff... dat is ook al niet mijn sterkste kant. Als we elke dag dit soort dingen moesten doen was ik nu al terug gekropen naar Singapore. Gelukkig zijn er nog best een aantal veel minder flexibele typjes in de groep. De jongste heeft een moeder die net zo oud ik als ik!
Daar troost ik mezelf dan maar mee.
Ziekenboeg;
Poppeye en Baby hebben erge buikklachten.
Yoga Eva, Bling Bling en Puppy hebben buikklachten maar kunnen nog naar de les komen.
.
De laatste les van de dag was vreselijk. (de adjustments). We moesten allerlei dingen doen als 2 benen in je nek leggen. Nu ben ik al blij als ik 1 been voorbij mijn kruin kan krijgen, maar in mijn nek, en dan nog allebei... er zijn grenzen...
Daarna moesten we achteroverbuigingen oefenen. Pfff... dat is ook al niet mijn sterkste kant. Als we elke dag dit soort dingen moesten doen was ik nu al terug gekropen naar Singapore. Gelukkig zijn er nog best een aantal veel minder flexibele typjes in de groep. De jongste heeft een moeder die net zo oud ik als ik!
Daar troost ik mezelf dan maar mee.
Ziekenboeg;
Poppeye en Baby hebben erge buikklachten.
Yoga Eva, Bling Bling en Puppy hebben buikklachten maar kunnen nog naar de les komen.
.
No comments:
Post a Comment