Blog Archive

Followers

Monday, March 12, 2012

13 maart 2012

Gister was zo'n drukke dag dat ik nergens aan toe ben gekomen. Hier dus maar een verslagje van de 12e, en dat ga ik nu voortaan steeds doen. Het is ook niet meer te overzien wanneer ik even tijd heb voor de computer. 's Avonds zou kunnen maar dan is het internet ZO achterlijk traag dat het niet leuk meer is.

Maandag, de 12e, opgewekt om 6 uur naar de vroege klas. Swami zat er al. Halverwege de les voelde ik me opeens zo moe, en ik dacht echt; wat doe ik hier eigenlijk? Ik ben maar gaan liggen, dekentje over me heen getrokken en tegen de tijd dat ik voelde dat het bijna afgelopen was ben ik er weer onder vandaan gekomen.
Tja, na die 'top sessie' van gister gewoon weer terug op aarde.

Helemaal opgeknapt van dat extra uurtje op mijn rug huppelde ik naar de grote shala voor de ochtendles.
Ik vloog door de les heen. Niks meer aan de hand.

Kamal perst mij in de supte kurmasana.

Daarna snel douchen, ontbijten, en toen had ik nog precies een minuut of 20 om wat emails te beantwoorden.
Vervolgens naar de kleine shala. Poppeye is de meest ervaren yogaleraar van ons groepje en hij had zich goedmoedig beschikbaar gesteld om de eerste middagles te geven.
In de kleine shala, met het prachtige uitzicht op de Ganges, wordt elke middag een uur les gegeven aan beginners. Die les is op basis van een vrijwillige donatie, welke Kamal doorsluist naar diverse projecten hier in Rishikesh.
Hier mogen dus ook mensen van buiten onze groep aan mee doen. Omdat de shala niet zo groot is, hoeft niet iedereen van ons hier elke dag naar toe. Ik ben dat ook niet echt van plan. Van de 18 deelnemers zijn er 2 echte docenten die een eigen studio hebben; Poppeye in Japan en Jane Fonda in Praag. Dan zijn er nog een stuk of 5 mensen die ongeveer net zoveel ervaring in lesgeven hebben als ik.
De rest bibbert als een rietje voor hun beurt. Nou, die hoef ik niet allemaal mee te maken.

Poppeye bracht het er in elk geval prima van af. Hij geeft zelf een soort yoga waarvan ik de naam niet kan onthouden, en hij vertelde dat het een heel langzaam soort yoga is, waar je de poses heel lang aan houdt. Nou, dat was te merken!! In ashtanga hou je elke pose 5 ademhalingen vol, en zoals hij telde had ik minstens 15 keer adem gehaald per pose. Hij moet nog leren tellen en ook niet het tempo van Kamal willen bijhouden met zijn correcties. Kamal krijgt het voor elkaar per pose - 5 ademhalingen - 5 studenten in een betere houding te sjorren.

Na de les hup naar de lezing van Sunil. Poppeye heeft elke middag weer erge moeite zijn ogen open te houden. Ik denk dat hij het meeste ook wel zo ongeveer weet.
Op een gegeven moment zat hij zo te knikkebollen, dat Sunil aan mij vroeg; 'Liesbeth, vind je het geen belediging dat Poppeye in jouw aanwezigheid zit te slapen?'
Ik zei direct; 'Nee hoor... ik ben niet degene die aan het woord is!'
Omdat Sunil hier hartelijk om kon lachen, voegde ik er nog aan toe; 'Bovendien, als ik tegen hem praat, valt hij NOOIT in slaap!'
Hier moest Sunil nog harder om lachen. Poppeye, die nattigheid voelde, ontwaakte prompt uit zijn dutje.
Tja, Sunil is een erg leuke man, maar zijn lesgeven zou wat gestructureerder kunnen. Hij belandt van de ene zijweg in de andere.
We hebben inmiddels ook een naam voor hem; Talky Talky.

Daarna sleepten we ons naar de laatste les van die dag; Adjustments.
Het is ongelovelijk hoe ik opknap zodra ik de shala in stap. Eerst heb ik de neiging alleen maar een beetje mijn rug te strekken, maar als Kamal binnenkomt, schiet iedereen in actie.
Hij weet het elke middag toch ook weer wat anders te brengen.
Vandaag moesten we in groepjes van 3 elkaar les gaan geven. Dat was de 3e yoga les van die dag... maar geen spierpijn of andere kwaaltjes dus mij hoor je (nog) niet klagen.

Na de les stortte ik me als een hongerige wolf op het diner. Ik heb me voorgenomen de volgende keer maar iets te laat te komen bij philosofie en na de 2e les even wat te eten in het dorp...

's Avonds was ik eigenlijk van plan even naar het internet cafe te gaan, maar omdat de connectie toch balen is 's avonds, ben ik eerst even langs Granny gegaan die zich de hele dag niet had laten zien.
Ze bleek een vreselijke migraine te hebben maar ze was blij met mijn afleiding dus heb ik maar met haar de dag doorgepraat ipv mijn blog...

Ziekenboeg;
Granny heeft nu ook nog een migraine bij die verstuikte enkel.
Sneeuwwitje zit aan de medicijnen voor buikklachten, Ugly, Yoga Eva en Poppeye zijn nog gedeeltelijk aanwezig maar er zit nog weinig schot in.
Jatta heeft nu een longinfectie bij haar verkoudheid maar die is nog eigenwijzer dan ik (ja; dat bestaat!!) en gaat nog even door.
Baby kan haar rechterarm niet meer optillen en doet dus ook even niet meer mee.


.

No comments:

About Me

My photo
Voorschoten, Netherlands
Ik ben dit blog in mei 2008 begonnen als vervanging van de nieuwsbrieven die ik regelmatig naar familie en vrienden opstuurde. Ik ben getrouwd met Peter, die voor een Nederlandse baggermaatschappij werkt, en we hebben 2 kinderen, Lilith (23 jaar) en Jillis (20 jaar). Sinds augustus wonen wij in Dubai en in Voorschoten. De kinderen studeren allebei in Nederland; Lilith IBA in Rotterdam en Jillis fiscaal recht in Leiden. Behalve in Nederland heb ik ook 4 jaar in Davos (Zwitserland), 3 jaar in Karratha en Geelong (Australie), 2,5 jaar in Janabiyah (Bahrein), 8 jaar in Singapore en 2 jaar in Jakarta (Indonesie) gewoond. Peter woont sinds een jaar meestal alleen in het buitenland; eerst een jaar Vitoria, Braziliƫ en nu in Dubai. Ik ben begonnen met diverse studies in de alternatieve gezondheidszorg. In mijn blogs schrijf ik over de belevenissen van ons gezin, over onze avontuurlijke vakanties en wat er verder nog in onze levens speelt.