Daar kan ik toch wel aan merken dat ik een oudje wordt. Hoef me lekker niet meer zo uit te sloven voor dit soort evenementen.
Om half 9 was er eerst nog een yoga les. Ik had vreselijk stijve benen van gister, maar eenmaal op de mat waren die zo vergeten.
Het ging prima.
Daarna douchen, brunch en om half 1 werden we allemaal verwacht voor de afsluitings ceremonie in de kleine shala.
Bling Bling had voor de gelegenheid nog een een wit bloesje gescoord. Ik weet niet hoe die koffer van haar dicht moet...
Het leek erg op de openings ceremonie; inclusief de heilige man die zijn rituelen weer uitvoerde, maar nu (gelukkig) in een iets hoger tempo.
Iedereen weer een rood touwtje om je pols (weer vergeten te vragen waar dat nou voor is), bloemetjes in je hand, bloemetjes weer inleveren, stip op je voorhoofd, water over je handen, weer een rondje met de bloemetjes, vuurtje stoken, soort droge mest over het vuurtje strooien met 3 vingers, daarna allemaal met een schaaltje over het vuur bewegen.
De kleine shala was al snel weer vergeven van de rookwalmen. Iedereen liep rond met tranende ogen.
Daarna naar de Ganges, (vond ik veel te heet dus ik heb dat stiekum overgeslagen), muntje in de Ganges, water over je hoofd, nog een stip op je voorhoofd en bloemetjes over je haar.
Daarna naar de Ganges, (vond ik veel te heet dus ik heb dat stiekum overgeslagen), muntje in de Ganges, water over je hoofd, nog een stip op je voorhoofd en bloemetjes over je haar.
Jatta in de snikhitte bij de Ganges.
Toen we allemaal weer in de shala waren, was Swamiji ook gearriveerd. Hij hield een toespraak van een uurtje, vraag me niet waarover, het is een beetje aan mij voorbij gegaan. Het was erg warm, hij praat heel zacht en onduidelijk en het ging over 'wie ben ik'. Nou, ik ben niet verlicht genoeg om er naar te luisteren vrees ik.
Daarna kregen we te horen dat we allemaal geslaagd waren, en vervolgens kregen we nogmaals een lik verf op ons voorhoofd, een bloemenslinger om je nek en een mooi diploma.
Iedereen moest een praatje houden, het duurde en duurde, en uiteindelijk een laatste groepsfoto was het afgelopen.
Swamiji, Kamal en Sunil (Talki Talki) lieten ons weten dat we allemaal geslaagd waren.
We zijn met een groepje verse kokosnotenmelk gaan drinken, en daarna ben ik nog even met Picky Tastebud naar de overkant van de brug gegaan voor onze laatste boodschappen; oa langs de farmacie voor een ontwormingskuurtje en iets tegen microbes. Heeft mijn naturopaat me aangeraden; de halve groep had interesse dus ruim ingeslagen. (niet mee beginnen voor je thuis bent...)
's Avonds zijn we met de hele groep uit eten geweest. Wie wilde kon nog even met Talky Talky praten over het theorie examen of met Kamal over het praktijkexamen.
We lagen er allemaal laat in, maar iedereen wilde vanochtend weer in de Ganges gaan zwemmen. Dit keer was ik wel vroeg wakker maar ik ben mijn koffer gaan pakken.
Bling Bling had een taxi besteld om 7 uur; haar vliegtuig is vanmiddag. We hebben nog net niet samen op de koffer gelegen om de ritsen dicht te krijgen, maar het scheelde niet veel. Haar fohn liet ze maar achter, die neem ik wel mee en we zien elkaar vast weer een keertje.
Samen sjouwden we de koffer de trap af, de keukenjongen heeft een motor en had haar beloofd naar de andere kant van de brug te brengen, want de wieltjes waren niet helemaal bestand voor het gewicht.
Ik baalde dat mijn fototoestel boven lag, maar ik zal het proberen te beschrijven;
bijna op de benzine tank de keukenjongen, haar yogamat dwars over zijn borst.
Bling Bling op het achterlicht, zodat die enorme koffer tussen haar buik en de rug van de keukenjongen zou passen. Gelukkig kwam net Muscle Ball aanlopen die de koffer opgetild kreeg tussen hen in.
Dan had ze nog een rugzak op haar rug, zogenaamd de handbagage, waarvan ook alle ritsen op knappen stonden.
We zwaaiden haar uit tot ze niet meer zichtbaar was op de brug.
Ze is de allerbeste kamergenoot die ik me had kunnen wensen!!
Daarna nog een uur wachten voor de yogales zou beginnen. Picky Tastebud 1 was ook wakker dus die is gezellig mijn lege kale appartement komen opvullen.
Toen naar de aller- allerlaatste yogales. Het werd een van mijn beste tot nu toe. Misschien omdat nu de druk van de ketel is, maar ik denk eerder dat ik weer opleef omdat die middaglessen voorbij zijn.
In de loop van de dag zullen verschillende groepsleden om beurten vertrekken. (Picky Tastebud 1 en ik hebben een taxi om 22.30 uur)
4 groepsleden blijven nog voor een aanvullende 6 weken (moet er niet aan DENKEN!). Muscle Ball en Popeye, die gaan het zeker redden, maar Sneeuwwitje en Ugly ook... Ugly is niet zo goed en Sneeuwwitje is weer geveld met buikklachten... dat gaat het vast niet worden.
Een paar leden blijven nog een weekje hangen; sommige zijn de eerste maanden India nog niet uit.
Maar mijn koffer is ingepakt, ik ben er klaar voor.
Zondag, 1 april rond 17 uur ben ik weer thuis.
Als ik me maandag voel zoals vandaag, is het direct weer naar de shala als de kinders hun hielen hebben gelicht naar school.
Kamal zegt dat we rekening moeten houden met een terugslag thuis, veel spierpijn en veel moeheid, van gemiddeld 2 weken. We zullen zien.
.
No comments:
Post a Comment