9 januari. Santiago, Chili.

Omdat Peter’s vlucht al om 12.30 uur was vandaag, stonden we vroeg op en gingen we met de eerst mogelijke lichting rond 8.30 uur van boord.

Ik had absoluut geen haast; ik kon pas rond 13 uur in mijn Airbnb kamer terecht. Maar vanaf San Antonio was het 5 kwartier rijden naar Santiago dus was het wel zo handig om toch samen te reizen. We vonden al snel een taxi en om 10 uur waren we op het vliegveld. We namen afscheid en toen begon mijn eenzame avontuur...! Toch wel heel spannend. Ik ben maar 1 keer alleen op vakantie geweest, naar Nepal. En dat was heel erg leuk, maar toen was ik 26 en stikte het van de backpackers van die leeftijd. Ik ben ook erg weinig alleen geweest in die 5 weken.

Nu ben ik een vrouw van 58; wat moeten ze daar mee, al die jonkies... We zullen zien. Bovendien is Zuid Amerika niet het eenvoudigste en niet het veiligste werelddeel om alleen doorheen te trekken. 

We zullen zien hoever ik kom.

Vanaf het vliegveld was het nog een half uurtje naar mijn airbnb in een wijk iets buiten het centrum van Santiago.

Ik zoek mijn airbnb’s uit op prijs (niet duur), op gebruik van keuken, WiFi en op recensies van vorige gasten.

Ik werd afgezet voor de deur en belde aan; het was nog te vroeg maar de eigenaar zei dat er een gemeenschappelijke ruimte was waar ik mocht wachten tot mijn kamer beschikbaar was. Een hele warme vrouw deed open; Solange, de huishoudster. Er liep een Duitse jonge vrouw rond, die me wegwijs maakte want Solange sprak alleen maar Spaans. Ik kreeg een kop koffie of thee aangeboden, maar ik zei dat ik alleen water dronk. (Het was al lekker warm en dan hoef ik geen thee). Ik kreeg een glas water uit de kraan en toen ik bedenkelijk keek moesten zowel Solange als de Duitse lachen. Ik kon het kraanwater gerust drinken; ‘er zat genoeg chloor in om alles om zeep te helpen.’  Jaja... dat moest mij gerust stellen, haha!

Er werd een fruitschaal met mandarijnen en perziken neergezet en de Duitse begon meteen te ratelen, blij dat ze iemand had die Engels sprak. Het huis heeft  vier 1-persoons kamers en eentje was leeg, en er zat nog een man uit Uruguay. De keuken/eetkamer was gemeenschappelijk en boven tussen de slaapkamers was een ook soort gemeenschappelijke patio;

De kamer was niet groot maar schoon dus prima.

De Duitse vertelde dat ze hier 6 weken is om stage te lopen bij een theater. Kan me hier weinig bij voorstellen als je geen Spaans spreekt.

De man uit Uruguay kwam ook een kijkje nemen en was teleurgesteld dat ik geen Spaans sprak. Het bleek een enorme kletskous te zijn die in de Duitse een dankbaar slachtoffer gevonden had. Nou, ik versta een heel klein beetje Spaans maar dat ging ik hem niet vertellen. Pfff. 

De Duits had wel nuttige informatie. Het was al een paar weken een beetje onrustig in Santiago. Maar ze vertelde dat dat alleen in de Italiaanse wijk in het hartje centrum was, en alleen op maandag en vrijdag. Ze was er al een keer tussen beland en pepperspray in haar gezicht gekregen. Nou, ik ben al eens vluchtig in Santiago geweest, 18 jaar geleden, en herinnerde me alleen dat het een vieze stad was met weinig bezienswaardigheden. Dat is weinig veranderd en ik ben hier alleen op doorreis naar Paaseiland; Santiago heeft de enige luchthaven die op Paaseiland vliegt. De 2 dagen die ik hier doorbreng zijn bedoeld om mijn verdere reis een beetje voor te bereiden, dus geen haar op mijn hoofd die naar het centrum wil en zeker niet op maan- en vrijdagen.

Nadat ik mijn tas had gedropt ben ik naar buiten gegaan op zoek naar een supermarkt. Ik had al snel een redelijke gevonden. Hierna lunch gemaakt en siesta gehouden; was inmiddels erg warm. Daarna een uur zitten ploeteren om mijn Spaanse vliegticket voor zaterdag te confirmeren, en een of ander verplichte entree-aanvraag voor Paaseiland in te vullen. Lang leve Google-translate. Het gaat niet snel maar lukt heel goed.

Tegen 17 uur was het wat afgekoeld en ik besloot toch eens richting het centrum te lopen; dat kon prima op donderdag namiddag. Veel enorme vlaggen, veel grote regeringsgebouwen, heel veel kleine vieze winkeltjes, Starbucks en stalletjes met fruit... en ik kocht een kilo enorme kersen. Nam nog een paar foto’s en ging op huis aan; het liep inmiddels tegen 19 uur dus gekookt, gegeten, mijn blog geschreven en ga zo lekker slapen.

Gerechtsgebouw

kathedraal

                

.