28 januari. Bij Blanca in Santa Cruz.

Vanochtend stonden ze allebei weer de trappelen om 6.15 uur voor hun dagelijkse yogales. Ik stelde voor dat ik een half uur ashtanga yoga van een online klas met hen zou doen; dan zouden ze misschien door gaan met yoga als ik weer weg was. Daar waren ze allebei wel voor te vinden, dus ik zette een les van de kleinzoon van de ‘founder’ van asthanga yoga op.

Het ging prima maar Mauricio vond mij een betere lerares... haha. Naar deze meneer komen dagelijks 250++ elke dag van over de hele wereld...

Na het half uur yoga gingen we alledrie douchen, Mauricio naar werk en Blanca en ik brachten José naar school. Hierna gingen we naar de bloemenwinkel waar ze bloemen voor haar taart ging kopen. Ze versiert haar taarten met echte bloemen en macarons en een paar van die glimmende suikerpillen.
Hierna gingen we snel even naar de markt het hoognodige halen en toen moest zij naar een meeting op de school van José. 
Thuis besloot ik eerst dat hondje van hun eens uit te laten. Ze wilde nooit dat ik het beest uitliet want hij keft naar elke voorbijganger, vooral mannen. Maar ik besloot dat dat niet erg was, en het was om 11 uur toch rustig op de compound. En Luna is zo’n heel erg leuk hondje!!

En daarbij nog hartstikke slim. Dus ik de riem opgezocht. Blanca zegt dat ze altijd 1 keer per dag ‘s avonds met haar wandelt maar sinds ik er ben was zij alleen buiten in de achtertuin geweest.

Ze was echt buiten zichzelf van vreugde toen ik haar riem pakte. Buiten was ze zo opgewonden dat ze niet eens de tijd nam om te plassen; als een incontinente oude dame (ze is 3 jaar) liet ze hier en daar een druppel vallen en dan holde ze weer verder. We liepen de hele compound door, alle kleine zijstraatjes in, en uiteindelijk kwamen we bij een oerwoud achter bos omgeven door hoge muren. Zou ik haar even los laten? Ik gokte het er op en ze was ZO BLIJ!! Alleen het begrip stok apporteren snapt ze helemaal niks van. Vlak voor we weer terug waren bij de rustige compound weg riep ik haar. Ze kwam braaf vrolijk naar me toe en ging weer aan de lijn. Blanca vertelde me later dat ze Luna nog nooit los heeft durven laten. Ik vroeg of ze geen hondenkoekje mee kon nemen en dat vond ze een uitstekend idee.

Het prachtige huis van Blanca en Mauricio

Thuis ben ik pompoensoep met gember gaan maken voor de lunch. Zelfs Mauricio lustte mijn soep!

Daarna moest Blanca naar een begrafenis van de schoonvader van haar zus, en maakte ik blogs af, deed wat onderzoek naar de Galapagos eilanden en daarna was Blanca weer thuis en ging ze verder aan haar laatste taart;

De reden dat ze zijkanten hier en daar cake laten doorschijnen noemt ze ‘naked cake’. Omdat er al een dikke laag vulling tussen de lagen zit, vind ik het wel mooi bedacht. Anders krijg je echt zo’n volgeplamuurde vette cake. 

Hier nog 2 voorbeelden van haar cakes, van haar instagram;

Ik vind haar taarten prachtig om te zien. En... ze smaken ook nog heel lekker. En... veel makkelijker dan mijn taarten destijds; de macarons koopt ze ook, dus qua decoratie een eitje. Ze verkoopt er meestal 2 a 3 per dag. En daar is ze de hele dag mee bezig. De dubbele taarten (1e foto) bezorgd ze ook nog zelf want ze is bang dat het anders beschadigd in een taxi.

Ik denk/hoop dat ze het daar binnenkort te druk voor krijgt!

.