Blog Archive

Followers

Saturday, February 8, 2020

8 februari. Las Grietas, Santa Cruz.

Omdat ik er vandaag niet aan moest DENKEN om weer op een boot te zitten, besloot ik gewoon een dagje door te brengen in Puerto Ayora. Ik werkte eerst mijn blog bij, daarna een iets ingekorte yogasessie, en daarna boodschappen doen want ik had niks in huis. De watermeloenen waren vandaag achterlijk duur, maar de papaya’s weer wat goedkoper. Kleine banaantjes gekocht, paar limoenen en een kokosnoot van de huisbaas; ik kon ontbijten.

Hierna had ik bedacht dat ik naar Las Grietas kon. Las Grietas is een een deel van Santa Cruz waar ooit een aardbreuk is ontstaan die daana vol gelopen is met (brak) water. De breuk is 10 meter diep, 100 meter lang en 7 meter breed. Het heeft fantastisch helder blauw water en er moet ook te snorkelen zijn... dus ik op pad.

Eerst met de watertaxi naar het begin van een trail gevaren, waar het pad naar Las Grietas begint. Het is niet altijd even goed aangegeven, maar ik liep voor de verandering eens nergens verkeerd.
Het was om 10 uur ‘s morgens al bloedverzengend heet. 
Eerst kwam ik langs een (bijna opgedroogd) zoutmeer;


Het pad wat ik moest volgen was erg mooi. Er stonden weer overal van die cactusbomen. Ik weet nu hoe ze heten; ‘Giant Opuntias’. Er zijn 6 soorten op de Galapagos, en ze groeien 2 mm per jaar. Het duurde even voor ik uitgerekend had dat een boom van 3 meter dus 1500 jaar oud moet zijn;



Na bijna een uurtje zweten kwam ik bij de aardbreuk. Er liep ook nog een weg langs, die heb ik eerst nog maar genomen zodat je mooie uitzichten had op Las Grietas;




Ik had gehoord dat het water in Las Grietas echt steenkoud was, maar ik was inmiddels zo warm dat ik m’n zwembrilletje op zocht, en voorzichtig in het water liep. 
Het was fris maar steenkoud... niet echt. Ik zwom de hele lengte door, en helemaal aan het eind waren er inderdaad vissen. De mooiste waren grijs met blauwe randjes om (leek het wel) hun hele lichaam.

Op de terugweg kwam ik nog langs een strand en ik liep met mijn blote voeten wat te baden, toen ik opeens een groep van deze jongens voorbij zag zwemmen;


Ze houden hun poten strak langs hun lichaam en met hun lijf en staart maken ze golfbewegingen waardoor ze vooruit komen.
Ik kon net op tijd mijn fototoestel uit een zijvakje halen en staande in het water nam ik foto’s.

En toen, als toetje, kwam er nog 1 rog langs ook;


Ik heb het niet zo op die staarten, maar er waren overal mensen in het water dus tja. Gewoon een foto maken en daarna toch maar snel het water uit...

Ik heb thuis een late lunch gegeten en daarna een uurtje liggen lezen. Toen de ergste hitte afgezakt was ben ik het stadje ingelopen, op zoek naar een toertje voor morgen. Ik heb toch gekozen voor het eiland Bartelomé dat ik de eerste keer heb gemist wegens last minute afzegging. Op de andere eilanden hier in de buurt zitten niet veel andere spectaculaire beesten die ik nog niet heb gezien.
Morgen er vroeg uit. 

😳



.

No comments:

About Me

My photo
Voorschoten, Netherlands
Ik ben dit blog in mei 2008 begonnen als vervanging van de nieuwsbrieven die ik regelmatig naar familie en vrienden opstuurde. Ik ben getrouwd met Peter, die voor een Nederlandse baggermaatschappij werkt, en we hebben 2 kinderen, Lilith (23 jaar) en Jillis (20 jaar). Sinds augustus wonen wij in Dubai en in Voorschoten. De kinderen studeren allebei in Nederland; Lilith IBA in Rotterdam en Jillis fiscaal recht in Leiden. Behalve in Nederland heb ik ook 4 jaar in Davos (Zwitserland), 3 jaar in Karratha en Geelong (Australie), 2,5 jaar in Janabiyah (Bahrein), 8 jaar in Singapore en 2 jaar in Jakarta (Indonesie) gewoond. Peter woont sinds een jaar meestal alleen in het buitenland; eerst een jaar Vitoria, Brazilië en nu in Dubai. Ik ben begonnen met diverse studies in de alternatieve gezondheidszorg. In mijn blogs schrijf ik over de belevenissen van ons gezin, over onze avontuurlijke vakanties en wat er verder nog in onze levens speelt.