Blog Archive

Followers

Monday, February 10, 2020

10 februari. Isla de San Crist贸bal.

Vanmorgen stond me de laatste oversteek met de ferry te wachten. Ik zou vandaag voor het laatste stukje van mijn Galapagos vakantie naar het eiland San Crist贸bal verkassen, vanwaar ik de 14e de terugvlucht naar Quito heb geboekt.
Ik besloot dit keer eens ‘s morgens vroeg de ferry te nemen... dan heb je kans dat de zee wat rustiger is en het is in elk geval minder heet. 
Dus om 6 uur trok ik de deur van mijn appartementje achter me dicht, slaagde erin een taxi te vinden naar de haven, en daar moest ik nog een uurtje wachten en ondertussen wat formaliteiten afhandelen.
Ik ontmoette een aardig meisje uit Dallas en we kletsten het uur makkelijk vol. Om 7.15 uur vertrok de speedboot... kotszakjes werden uitgedeeld en iedereen zette zich schrap. Ik zat op het achterdek, voor de 3 enorme buitenboord motoren. Iedereen wilde op het achterdek dus ik zat weer een beetje krap maar gelukkig tussen vrouwen.
Na een kwartier ging iedereen wat relaxter adem halen. Het was zwaar bewolkt, lekker koel, nauwelijks deining, weinig dieseldampen en ... eigenlijk heel goed te doen!
Er gingen nog 4 speedboten naar San Crist贸bal en we merkten dat de kapiteins gewoon een wedstrijdje hielden. De zotten.


Het opspattende water naast mij en in het midden van de foto 茅茅n van de andere ferry’s.

Maar het was erg saai. Gewoon dik 2 uur gewoon uitzitten. Ben ik erg slecht in, maar ik had niks te klagen vandaag!

De eerste indruk van San Crist贸bal was heel aardig. Leuk dorpje, en mijn nieuwe appartementje was erg schoon, en nog ruimer dan de vorige.

Er was ook een wasmachine en ik gooide snel een hoop kleren in de was. Ondertussen deed ik boodschappen voor de lunch, en toen ik terug kwam waren de kleren gewassen. Er stond ook een droger maar ik hing alles aan de waslijn. Alles binnen 2 uur droog.
Na de lunch besloot ik me eens te gaan verdiepen in het Caribisch gebied, waar ik de 14e heen ga vliegen.
Grote ergernissen! Erg traag internet, en zeker vliegtickets vergelijken ging gewoon helemaal niet. Wat ben ik blij dat ik het ticket naar Aruba al in Quito had geregeld!
Ik ben me nu maar aan het verdiepen waar ik eventueel heen wil. Gelukkig is het geen hurricane-seizoen, maar op eilanden als Jamaica, de Dominicaanse Republiek en vooral Haiti is erg veel criminaliteit. 
Cuba en Suriname te lastig met visa... we zullen zien hoe lang ik me daar zoet kan houden...

Om half 4 was ik het internet helemaal zat en omdat de ergste hitte nu voorbij was, ging ik het dorp maar eens verkennen.
De hoofdstraat ligt aan de baai en ik ging eerst maar eens een tour boeken voor morgen. Ik had geluk; het allerlaatste plekje op de tour die ik wilde. (Ik heb het bij een paar reisbureautjes gecheckt. En toen ik ergens geboekt had, en het ging checken bij het volgende reisbureau, klopte het inderdaad; geen plekje vrij meer voor morgen.)

Ik liep naar het eerste strandje waar ik langs kwam, maar dat was aardig bezet;


EN STINKEN!!!


Jonkies, boven en onder;


En zelfs het bankje was in beslag genomen;


Ik liep de hele kustlijn af, tot het allerlaatste strand. Daar kocht ik een bakbanaan van de bbq, die verrassend lekker smaakte.

Daarna naar huis en toen was het de hoogste tijd om te koken, te eten, mijn blog en zo lonkt mijn bed.
Morgen er weer vroeg uit!



.

1 comment:

Wendy said...

馃槂 die op dat bankje 馃槀. Daar zal ie wel even zijn best voor gedaan moeten hebben, om daar op te komen.

About Me

My photo
Voorschoten, Netherlands
Ik ben dit blog in mei 2008 begonnen als vervanging van de nieuwsbrieven die ik regelmatig naar familie en vrienden opstuurde. Ik ben getrouwd met Peter, die voor een Nederlandse baggermaatschappij werkt, en we hebben 2 kinderen, Lilith (23 jaar) en Jillis (20 jaar). Sinds augustus wonen wij in Dubai en in Voorschoten. De kinderen studeren allebei in Nederland; Lilith IBA in Rotterdam en Jillis fiscaal recht in Leiden. Behalve in Nederland heb ik ook 4 jaar in Davos (Zwitserland), 3 jaar in Karratha en Geelong (Australie), 2,5 jaar in Janabiyah (Bahrein), 8 jaar in Singapore en 2 jaar in Jakarta (Indonesie) gewoond. Peter woont sinds een jaar meestal alleen in het buitenland; eerst een jaar Vitoria, Brazili毛 en nu in Dubai. Ik ben begonnen met diverse studies in de alternatieve gezondheidszorg. In mijn blogs schrijf ik over de belevenissen van ons gezin, over onze avontuurlijke vakanties en wat er verder nog in onze levens speelt.