Ik heb maar liefst 9.5 uur geslapen vannacht, achter elkaar. Heerlijk!!
Voor vandaag had ik weer een lift versierd met de 2 Franse dames uit dit air bnb. Ik wilde heel graag naar een populair snorkelstrand, Baby Beach, maar dat lag buiten de route van de busdienst en zij gingen die richting ook op.
Ze dropten mij eerst, want ze wilden nog naar een Arubaanse Lourdesgrot. Ik had het ook niet erg gevonden om daar eerst naar toe te gaan, maar dat kreeg ik pas door bij Baby Beach. Zo aardig van die 2 dames om mij eerst af te droppen!
Baby Beach was inderdaad een prachtige, azuurblauwe baai met spierwit zand;
De hutjes waren voor openbaar gebruik, en er was er eentje die alleen bezet werd door een moeder met een peuter, en die vond het niet erg dat ik mijn tas daar in de schaduw zette. Ik liep het water in en zwom naar het midden, waar ik mensen zag met snorkels. Inderdaad was daar wat koraal en het een en ander aan tropische vissen. Niet heel erg spectaculair dus na 20 minuten had ik het wel gezien.
Ik liep terug naar mijn spullen, en besloot te wandelen naar San Nicolas, een dorpje 4.5 km verderop, waar ik bushaltes had gezien en waar veel street art moest zijn. Ik zag weinig in ‘op het strand gaan liggen bakken’. Toen ik mijn kleren aan had, bleek de moeder en het kind ook net weg te gaan. Ik had al een praatje met haar gemaakt en wist dat ze op Aruba woonde. Nu vroeg ik haar of ze soms in San Nicolas woonde. Ja hoor! En ze was met de auto en ik mocht wel mee rijden. Nou... ik verwachtte nog genoeg te moeten lopen... dus nam het aanbod met 2 handen aan.
Ze dropte me bij de bushalte en wees waar de meeste street art te vinden was. Ik bedankte haar hartelijk en vroeg eerst aan een loket wanneer de eerst volgende bus kwam. Over een half uur! Nou, dat was perfect!
De street art bestaat uit beschilderde muren. Ik vond het fantastisch. Sinds 2016 zijn locale en internationale schilders hier het dorp aan het opvrolijken en op de toeristische kaart te zetten. Dat is ze aardig gelukt! Een kleine selectie;
De schildpad was mijn favoriet! Ongelovelijk knap gedaan op gewoon een oud muurtje!
Ik zag ook nog een pui van een 70 jaar oude Nederlandse pub, die gesticht was door een zekere Charlie en waar nu zijn zoon in zat. Van binnen moet het een bezienswaardigheid van verzamelde en uitgestalde troep zijn, maar hij was niet open. Maar de buitenkant vond ik ook al leuk;
Dus ging ik maar lekker onder de royale bushalte overkapping zitten wachten op de bus. Er zaten nog 5 mensen, en ik vroeg of iemand wist hoe laat de kinder-carnavalsoptocht in Oranjestad zou beginnen. Iedereen dacht wat anders. Variërend tussen 13 en 20 uur! Ik besloot maar gewoon naar Oranjestad te rijden en daar m’n licht op te steken.
De bus deed er bijna een uur over maar ik zat lekker en knikkebolde af en toe wat weg. Maar eigenlijk wilde ik dat niet want genoeg te zien onderweg.
Ik werd in hartje Oranjestad gedropt en ik zag al snel de wegafzettingen weer voor de kinderoptocht. Het was half 2 en het was al lekker druk. Overal stonden partytenten, waaronder Arubanen met hele families met strandstoelen en enorme koelboxen vol eten en drank het zich gemakkelijk hadden gemaakt;
Wie te laat was om een partytent te bezetten, gebruikte zijn auto;
Het publiek zou ik al veel meer op de foto hebben willen zetten. Zulke mooie, leuke of gekke mensen! Maar ik durf het nooit zo goed.
Ik vroeg weer hoe laat de optocht hier langs zou komen maar ze zeiden iets van; misschien om 2 uur. Of 3 uur. En anders 4 uur.
Aan de drukte en het publiek te zien zou de optocht elk moment voorbij kunnen komen. Ik zou de optocht natuurlijk al tegemoet kunnen lopen, maar ik had razende honger en er waren overal gezellige restaurantjes.
Ik koos er eentje uit met goed zicht op de optocht, en bestelde ‘tofu ropa vieja’. Er stond bij dat ze de tofu dermate lekker klaar wisten te maken, dat je niet zou weten wat je proefde! Ropa vieja betekent ‘oude kleren’. Nou - ik nam het risico en bestelde dit.
Het was veel, vet en verrukkelijk!
De bruine drap was zwarte bonensoep. Alles droop in het vet, maar ik at het met veel smaak allemaal op.
Inmiddels was het 3 uur en nog geen optocht in zicht. Wel ging de muziek steeds harder. Ik vroeg aan de serveerster of zij wist hoe laat de optocht langs zou komen. Zij dacht niet voor 5 uur. Dus besloot ik de optocht tegemoet te lopen. Na 1.5 km was het zover; ik zag de eerste wagen aankomen. Met een tempo dat ik twijfelde of ze voor 5 uur bij het restaurant zouden zijn!
Er stonden overal nog lege stoelen, maar ik besloot in rustig tempo te blijven lopen. Het was heet, geen zuchtje wind door alle tenten, en sommige geluidwagens stonden zo hard dat ik het in mijn hele lijf hoorde en voelde.
Het was fantastisch!!
Zo creatief.
Zoveel kleuren!
Zoveel werk!
Ik kan me voorstellen dat ze een week eerder al met de optochten zijn begonnen. (Officieel is het pas volgend weekend carnaval. In Bolivia, bij mijn vrienden, hadden ze 3 weken geleden al ‘proef-optochten’!)
De meeste thema’s waren snoep of spelletjes met een hoog prinsessen-gehalte.
Moeders liepen aan de zij- en voorkant mee, de kinderen aan te moedigen te blijven dansen. De vaders liepen achter de karren te duwen.
De bloedsuikerspiegel van de kinderen werden goed op peil gehouden; ze kregen constant frisdrank en snoep.
Deze swingkikkers wisten echt van geen ophouden;
Eindelijk was de laatste wagen voorbij. Ik schat dat er wel 50 waren! En als de optocht nog een uur had geduurd had ik dat ook nog volgehouden. Zo leuk was het! En heel vreemd; ik heb echt geen enkele toerist gezien.
Na de laatste wagen was het nog een paar km naar mijn air bnb en om 5 uur was ik thuis. Ik ben even het zwembad in geplonsd en heb daarna lekker in de schaduw aan het zwembad zitten lezen.
Wat een fantastische dag weer!!
.
No comments:
Post a Comment