Vandaag startte ik rustig op. Ik liep een dag achter met mijn blog dus die ging ik eerst schrijven. Toen at ik mijn lievelingsontbijt; papaya met passievruchten.
Om half 10 ging ik op pad. Ik besloot eerst met de minibus naar het centrum te gaan en daar een bus te zoeken naar Shete Boka (= 7 baaien). Dat is een nationaal park dat bestaat uit diverse rotsformaties langs de kust. Hier kun je 2 wandelingen maken van een uur. Er gaan toertjes heen maar dan had ik die vorige week moeten boeken, dus ik besloot maar eens te zien hoever ik met openbaar vervoer zou komen.
Om 10 uur was ik in Punda en daar bleek dat de bussen naar het westen vanaf Otrabanda vertrekken, dus ik over de Pontonbrug en was rond 10.30 uur bij het busstation. Ik had ondertussen al uitgevonden dat de bus elke 2 uur reed en om 11 uur zou weggaan.
Ik schoof bij 2 mannetjes op een bankje aan. Na 20 minuten zei er eentje; ‘He, dat is een minibus, die gaat daar ook naar toe!’ Hij ging het nog voor mij vragen en ik vroeg het ook nog een keertje. Ja hoor, hij ging er ook naar toe dus ik stapte blij in. Het was een gezellige boel in deze bus. Keiharde carnavalsmuziek en de dames achterin zongen vrolijk mee. Ik zat naast de chauffeur voorin de bus en hij vroeg aan mij of ik ik van muziek hield. Ik loog glashard ‘JA!!’
Daarna begon hij allemaal vragen te stellen aan mij en om mijn antwoorden te kunnen horen ging de muziek op halve sterkte. Op een gegeven moment waren alle passagiers de bus uit en hij vroeg nog eens aan mij; ‘Moet je er ook niet uit? We zijn Boka al voorbij.’ Ik had hem op maps.me in de gaten gehouden en zag dat we nog 30 km van Shete Boka af waren. Toen ik dat vertelde zei hij; ‘Oh. Sheta Boka. Daar ga ik helemaal niet naar toe!’
Nou, toen was ik niet blij. Had ik nu maar 10 minuten langer gewacht op die grote bus. En nu was het 11.30 uur dus die grote bus was natuurlijk allang voorbij want die minibus rijdt soms stukjes om.
Hij zette me af bij een bushalte voor de bus naar het westen, ik baalde want als het tegen zat zou de volgende bus pas ver na 13 uur komen.
Maar er zat niets anders op dus ik liep naar de bushalte toe. Daar zag ik nog wel een mooie groene leguaan;
Ze zijn een heel stuk schuwer dan op de Galapagos. Tja. Zijn halve familie belandt hier in de soep. Het schijnt naar kip te smaken.
Na een kwartier kwam er een dame uit Hellevoetsluis naast me zitten. Ze was hier geboren en woonde al 30 jaar in Nederland. Ze was met haar man op weg naar de carnavalsoptocht in Bandabou. Ze wist me te vertellen dat door die carnaval alle wegen naar het westen dicht zaten. De bus ging niet verder dan Bandabou. Nou... het zit me echt niet mee met de nationale parken hier. Ik besloot ook maar naar Bandabou te gaan. Wie weet als ik door dat dorpje liep, dat er dan toch nog ergens een bus reed. En anders dan maar wachten daar tot 15 uur tot de carnavalsoptocht, die ik toch eventueel ‘s middags nog in mijn achterhoofd had.
Na 3 kwartier kwam de bus en om 13 uur waren we in Bandabou. Nog 2 uur wachten dus. Ik vond een eettentje waar een wat oudere heer visprutje stond te verkopen. Het zag er zeer doorgaard uit dus ik durfde het wel aan. Het smaakte verrassend lekker en ik zat heerlijk in de schaduw, zo ver mogelijk van een luidspreker vandaan.
Ik vroeg aan een toeschouwer (iedereen zat hier al helemaal klaar voor de optocht die 2 km verderop om 15 uur zou beginnen) hoe laat de optocht hier werd verwacht. Oh - niet voor 4 uur of half 5. Nou; als ik dat hoor tel ik er nog maar een uurtje bij op.
Ik had gelukkig iets te lezen bij me op mijn mobiel en om half 3 besloot ik de optocht tegemoet te lopen.
Ik liep denk ik een uurtje in de brandende zon, maar alle toeschouwers waren erg leuk om naar te kijken. Net als op Aruba had iedereen een partytent en koelboxen bij zich, en vaak ook een barbequetje waarop vaders hele lappen vlees aan het braden waren.
Rond half 4 kwam ik de eerste politie wagens tegen, daarna lokale radio en televisie auto’s, wat reclame wagens van de plaatselijke horeca en uiteindelijk de eerste praalwagens.
Het was voorbij voor ik er goed en wel erg in had.
Een paar wagens, Een drumband. Een paar geluidswagens met mega-herrie, wat verkleedde groepjes en dat was het dan!
Nou... op maps.me zag ik dat teruglopen naar de bushalte net zo ver was als doorsteken naar de andere weg waar ook bussen reden. Ik gokte maar dat die bussen daar wat vaker reden dan de bus naar een geblokkeerde weg.
Er kwam elke 15 minuten een auto langs en ik bedacht dat ik net zo goed kon liften. En verdraaid... de 3e auto stopte! En nog wel een vrouw achter het stuur ook. Ik weet niet of ik bij een man had durven instappen.
Ze moest ook bijna tot Willemstad rijden en we kletsten tot ze in haar dorp aangekomen was en ze me bij een bushalte afzette waar veel minibusjes langs kwamen.
Dus dat was toch een mazzeltje vandaag.
Omdat de komende 2 dagen de supermarkten dicht zijn, liep ik nog even langs de grote supermarkt en ik was om 18.30 uur thuis. Dag gevuld met ... eigenlijk niks.
Ach ja. Dit hoort er ook bij.
Toen ik weer thuis was en wifi had, zag ik dat het geboekte toertje naar Christoffel national park morgen toch door gaat. Nou - dat scheelt me een 2e poging naar Sheta Boka.
Deze kwam ik in Willemstad nog tegen. Het is dat ik geen bier lust (ik was wel aan iets kouds toe) maar leuk vond ik hem wel;
.
Maar er zat niets anders op dus ik liep naar de bushalte toe. Daar zag ik nog wel een mooie groene leguaan;
Ze zijn een heel stuk schuwer dan op de Galapagos. Tja. Zijn halve familie belandt hier in de soep. Het schijnt naar kip te smaken.
Na een kwartier kwam er een dame uit Hellevoetsluis naast me zitten. Ze was hier geboren en woonde al 30 jaar in Nederland. Ze was met haar man op weg naar de carnavalsoptocht in Bandabou. Ze wist me te vertellen dat door die carnaval alle wegen naar het westen dicht zaten. De bus ging niet verder dan Bandabou. Nou... het zit me echt niet mee met de nationale parken hier. Ik besloot ook maar naar Bandabou te gaan. Wie weet als ik door dat dorpje liep, dat er dan toch nog ergens een bus reed. En anders dan maar wachten daar tot 15 uur tot de carnavalsoptocht, die ik toch eventueel ‘s middags nog in mijn achterhoofd had.
Na 3 kwartier kwam de bus en om 13 uur waren we in Bandabou. Nog 2 uur wachten dus. Ik vond een eettentje waar een wat oudere heer visprutje stond te verkopen. Het zag er zeer doorgaard uit dus ik durfde het wel aan. Het smaakte verrassend lekker en ik zat heerlijk in de schaduw, zo ver mogelijk van een luidspreker vandaan.
Ik vroeg aan een toeschouwer (iedereen zat hier al helemaal klaar voor de optocht die 2 km verderop om 15 uur zou beginnen) hoe laat de optocht hier werd verwacht. Oh - niet voor 4 uur of half 5. Nou; als ik dat hoor tel ik er nog maar een uurtje bij op.
Ik had gelukkig iets te lezen bij me op mijn mobiel en om half 3 besloot ik de optocht tegemoet te lopen.
Ik liep denk ik een uurtje in de brandende zon, maar alle toeschouwers waren erg leuk om naar te kijken. Net als op Aruba had iedereen een partytent en koelboxen bij zich, en vaak ook een barbequetje waarop vaders hele lappen vlees aan het braden waren.
Rond half 4 kwam ik de eerste politie wagens tegen, daarna lokale radio en televisie auto’s, wat reclame wagens van de plaatselijke horeca en uiteindelijk de eerste praalwagens.
Het was voorbij voor ik er goed en wel erg in had.
Een paar wagens, Een drumband. Een paar geluidswagens met mega-herrie, wat verkleedde groepjes en dat was het dan!
Nou... op maps.me zag ik dat teruglopen naar de bushalte net zo ver was als doorsteken naar de andere weg waar ook bussen reden. Ik gokte maar dat die bussen daar wat vaker reden dan de bus naar een geblokkeerde weg.
Er kwam elke 15 minuten een auto langs en ik bedacht dat ik net zo goed kon liften. En verdraaid... de 3e auto stopte! En nog wel een vrouw achter het stuur ook. Ik weet niet of ik bij een man had durven instappen.
Ze moest ook bijna tot Willemstad rijden en we kletsten tot ze in haar dorp aangekomen was en ze me bij een bushalte afzette waar veel minibusjes langs kwamen.
Dus dat was toch een mazzeltje vandaag.
Omdat de komende 2 dagen de supermarkten dicht zijn, liep ik nog even langs de grote supermarkt en ik was om 18.30 uur thuis. Dag gevuld met ... eigenlijk niks.
Ach ja. Dit hoort er ook bij.
Toen ik weer thuis was en wifi had, zag ik dat het geboekte toertje naar Christoffel national park morgen toch door gaat. Nou - dat scheelt me een 2e poging naar Sheta Boka.
Deze kwam ik in Willemstad nog tegen. Het is dat ik geen bier lust (ik was wel aan iets kouds toe) maar leuk vond ik hem wel;
.
No comments:
Post a Comment