Omdat ik geen tourtjes meer wil doen omdat ik die boten hier helemaal zat ben, had ik nog wel ontdekt dat ik hier 2 wandelingen kon maken naar stranden. De langste bewaar ik voor morgen; de dichtst bijzijnde doe ik vandaag, dan kan ik eerst nog even op m’n yogamat.
Om half 10 liep ik de deur uit. Mijn hospita vroeg nog vriendelijk wat ik ging doen, en ik vertelde dat ik naar het strand van La Loberia wilde. Toen haalde ze een kleine verrekijker en adviseerde me na dat strand nog een kilometer verder te lopen voor een rots vol broedende vogels.
Ik zat nog te twijfelen tussen mijn slippers en mijn bergschoenen maar ik koos toch voor de bergschoenen want het zou toch wel 8 km lopen worden in totaal.
Na een poosje lopen in de snikhitte, met gelukkig een flink briesje, kwam ik aan bij La Loberia. Het was een strand dat eindigde in rotspartijen en ik zag een paar zeehonden in de baai spelen;
Ik trok mijn schoenen en sokken uit en waadde door het water. Ik durfde mijn fototoestel echter niet mee te nemen want het was nogal rotsig en spekglad. Ik naderde ze op een meter afstand en ze bleven gewoon doorspelen, af en toe nieuwsgierig naar mij kijkend. Erg leuk maar als ze onder mij door zwemmen is het nog leuker. Maar daar was het hier te ondiep voor. Op de achtergrond zie je nog een pelikaan, en verder is de baai met boeien afgezet; waar de golven beginnen is een sterke stroming en kun je niet zwemmen.
Toch een beetje afgekoeld trok ik sokken en schoenen weer aan en ging op zoek naar het bordje Las Negritas voor de wandeling naar de vogelrots.
Ik moest even zoeken maar toen vond ik hem. Er stond bij dat het 900 meter was en 30 minuten lopen. Nou, dat zou ik nog wel zien!
Ik was wel heel blij dat ik de bergschoenen aan had, want het hele pad bestond uit die rotsen, liep omhoog en omlaag, en inderdaad; ik had er geen 30 minuten voor nodig maar ‘slechts’ 28 minuten... het was zo warm en ik liep erg voorzichtig; het pad liep wel ruim van de gevaarlijke klif af maar als je viel kon je je lelijk zeer doen.
Aan het eind stonden er 3 relingen, met uitzicht op een enorme rotspartij;
Ik ging naast de reling zitten en zag eerst helemaal niks.
Maar er vlogen heel veel vogels rond en als ze op de rots landden, zag ik steeds beter waar ze zaten.
Er zaten heel veel zwaluwstaartmeeuwen, maar op een gegeven moment zag ik 4 blauwvoet genten, op een rijtje naast elkaar;
En met de verrekijker zag ik 2 roodvoet genten een stuk verderop.
Ik ben wel 40 minuten blijven zitten.
Elke vogel poept wel 1 of 2 keer per half uur. En dat gaat er niet zuinig aan toe. Hele flatsen worden met een aardige kracht naar beneden gespoten.
Er vlogen heel veel fregatvogels boven mijn hoofd, een paar pelikanen, ik zag nog een kleine grijze reiger, en sommige vogels hadden jonkies.
Toen ik een beetje begon te smelten, ben ik weer aan de terugweg begonnen.
Om 1 uur was ik thuis; mooie tijd voor de lunch. Hierna een kleine siesta en daarna was ik van plan me te gaan verdiepen in het Caribisch gebied, maar het internet was zo traag en ik had een lekker e-book dus ik heb heerlijk gelezen in de hangmat in de voortuin, tot het boek uit was. Daarna het dorp in gelopen om te kijken of ik in een supermarkt wat kon kopen. Het aanbod was zeer matig maar de restaurants lokten me ook niet vandaag.
Dus toch maar gekookt.
.
No comments:
Post a Comment