De weersverwachting voor vandaag was een beetje tricky. In elk geval regenbuien maar mogelijk pas laat op de middag, zeker in het kustgebied. Dus ik koos maar weer voor een duinwandeling; dit keer in Bloemendaal.
We begonnen bij het station in Bloemendaal en liepen al snel langs een begraafplaats. We konden het niet laten om het hek door te lopen, en we werden niet teleurgesteld; een zeldzaam prachtige en zeer indrukwekkend kerkhof na een vrij lange oprijlaan.
Het eerste graf was een grafkelder van de familie van Tuijll van Serooskerken;
en vervolgens maakten we haast een extra 'groene wissel' over de paden van dit enorme, uitgestrekte kerkhof. Hier geen krappe plekjes maar royale ligplaatsen;
Er was ook nog een aardig gebouwtje waar je de afscheidsceremonie kunt geven;
En... er zijn nog heel veel lege plekken en iedereen mag hier een plekje kopen. Voor 4000 euro kun je hier voor onbepaalde tijd liggen.
Precies toen we besloten onze route weer op te pakken, begon het te regenen... en niet zo zuinig ook. We konden ergens schuilen en na 10 minuten werd het wat minder. We trokken onze regenpakken aan en twijfelden nog even of we niet terug naar de auto zouden lopen. Gelukkig besloten we het nog even te proberen en na een half uurtje flink wat regen verzameld te hebben;
werd het toch droger en ook de lucht klaarde wat op.
We liepen langs de Oosterplas, langs open duinvalleien en uitzichtpunten;
De lucht klaarde steeds meer op en we waren ontzettend blij dat we even doorgezet hadden, anders hadden we nu thuis zitten balen!
Het was weer een prachtige duinwandeling. Door het Konijnenbos (zonder konijnen vandaag) en ook we kwamen weer langs het Vogelmeer, dat er wat somberder bij lag vergeleken het stralende weer vorige week;
Vooral de paarse bloemen kwamen nauwelijks tot hun recht maar het was nog steeds prachtig!
We besloten niet over het strand te lopen - we hebben allebei een hekel aan de zandpaden naar en van het strand en we wisten dat het hier heeeel erg zanderig was. We dachten dat als we nu maar paralel aan het strand zouden lopen, dat we dan vanzelf weer de route op konden pikken...
Tja, voor betere spoorzoekers en met een fractie meer richtingsgevoel had dat zeker tot de mogelijkheden behoord, maar na een paar kilometer moesten we bekennen dat we het pad helemaal kwijt waren. Volgens onze vaste redder in nood genaamd Google Maps was het nog een dik uur lopen naar de auto dus we besloten dan maar lekker te blijven struinen en af en toe eens op Google Maps te kijken of we nog ongeveer in de juiste richting liepen.
We kwamen opeens een prachtige kudde Konikspaarden tegen;
en aan de overkant van de kleine kudde zagen we nog veel meer paarden, die gezelschap hadden van een paar Schotse Hooglanders;
Even later vonden we nog een andere kudde, grazend in zanderige duinen. We ontdekten minstens 4 paarden, die bijna opgingen in het zand;
Ze lopen er echt!!
Nog geen kwartier later ontdekten we nog een paar Schotse Hooglanders;
Er was ook nog een probleemgevalletje;
En of de duivel er mee speelde; een stukje verder nog een setje;
Even later liepen we weer door een bos te banjeren. We zagen wel een heel aparte boom. Hij leek omgevallen maar had even verder toch weer een herstelbeweging gemaakt en er zaten volop bladeren aan;
No comments:
Post a Comment