Blog Archive

Followers

Saturday, February 27, 2021

27-02-'21

Peter's vrije zaterdag. We waren uitgenodigd dit weekend bij Ibu Rini in Bandung maar het was eigenlijk gister pas duidelijk dat we zondag verwacht werden voor 3 dagen. Omdat Ibu Rini en haar man 60+ers zijn, zijn zij uiterst voorzichtig om geen corona op te lopen. Eén van hun 3 zonen zou ook komen met zijn gezin en ze gingen allemaal voor een sneltest vandaag. Dus wij ook maar. Peter had ook geruchten gehoord dat je ook gecontroleerd werd voor je Bandung in reed dus de chauffeur ook maar mee laten testen. De sneltest duidt op de snelheid van de uitslag; het staafje zelf blijft 10 volle seconde rondzoeken naar hersenweefsel achter in je neus. We waren alle 3 negatief; Peter en Cheri hebben allebei corona gehad; Cheri had zelfs geen keelpijn; die was er nog beter afgekomen dan Peter en hij wist het eigenlijk alleen omdat zijn PCR positief was.

We reden ook nog door ons oude buurtje in Kemang. Nog steeds vies, druk en veel verkeer. Het was voor het eerst dat ik wat herkende in Jakarta. Ik denk dat ik de rest verdrongen heb, haha.

Ik wilde heel graag langs mijn favoriete kookwinkel en omdat ik Peter de tip gaf daar ook een cadeau voor Ibu Rini te kopen ging hij zowaar mee naar binnen. Wat ik zocht hadden ze helaas niet meer (rode theedoeken). Maar we vonden wel een prachtige nutribullet; soort groenten hakker/mixer. De hele familie van Ibu Rini kookt graag dus als Ibu Rini er al eentje heeft dan kan ze hem doorschuiven. Hij zat in een flinke doos maar toen de dames door kregen dat het een cadeau was kon het natuurlijk ingepakt worden. Helaas bestond hun inpakpapier uit repen van ongeveer 30 bij 50 cm dus het inpakken schoot niet echt op; ook niet omdat ze geen plakband gebruikten maar een soort dubbelzijdig tape dat eerst over de hele lengte van het cadeaupapier werd bevestigd. Daarna mocht ik nog een bijpassend kleur lint uitzoeken. Nou; een half uur verder liepen we de deur uit met een prachtig ingepakt cadeau maar zonder rode theedoeken.

De rest van de dag werd besteed aan sporten, Peter ging nog paar lesjes Indonesisch maken terwijl ik nog een intervisie had van mijn opleiding. Ik heb ook nog een half uurtje gezwommen en daarna was het tijd om naar Turquaz te gaan. Dit was vroeger mijn meest favoriete restaurant. Het was nog onveranderd lekker! Turks eten in Indonesië.



.

No comments:

About Me

My photo
Voorschoten, Netherlands
Ik ben dit blog in mei 2008 begonnen als vervanging van de nieuwsbrieven die ik regelmatig naar familie en vrienden opstuurde. Ik ben getrouwd met Peter, die voor een Nederlandse baggermaatschappij werkt, en we hebben 2 kinderen, Lilith (23 jaar) en Jillis (20 jaar). Sinds augustus wonen wij in Dubai en in Voorschoten. De kinderen studeren allebei in Nederland; Lilith IBA in Rotterdam en Jillis fiscaal recht in Leiden. Behalve in Nederland heb ik ook 4 jaar in Davos (Zwitserland), 3 jaar in Karratha en Geelong (Australie), 2,5 jaar in Janabiyah (Bahrein), 8 jaar in Singapore en 2 jaar in Jakarta (Indonesie) gewoond. Peter woont sinds een jaar meestal alleen in het buitenland; eerst een jaar Vitoria, Brazilië en nu in Dubai. Ik ben begonnen met diverse studies in de alternatieve gezondheidszorg. In mijn blogs schrijf ik over de belevenissen van ons gezin, over onze avontuurlijke vakanties en wat er verder nog in onze levens speelt.