Ik parkeerde mijn auto bij het station van Baarn en liep terug naar het eindpunt van de dag ervoor. De weg tussen Baarn en Lage Vuursche was een doorlopend bos;
En dit was een laan vol tamme kastanjes! Ik raapte er een kilo van op. Ik herinnerde me nog goed de wandeling met 5 kilo walnoten; en ik vind tamme kastanjes wel lekker maar het zijn geen walnoten dus een kilo was meer dan genoeg. Ik snap niet dat er in Nederland overal wilde kastanjes staan en zo weinig tamme!
Ik vond ook deze parelstuifzwammen; kwam er pas thuis achter dat ze eetbaar zijn!
Hierna kwam ik langs Bea maar haar hek zat potdicht dus maar niet op de koffie.
De geschiedenis van het pannenkoekendorp Lage Vuursche hangt nauw samen met Kasteel Drakensteyn. Al in de 13e eeuw zou hier een jachthuis gestaan hebben. Gerard van Reede liet het kasteeltje bouwen in 1640. Ik vond nog een wandeling die 'kasteel Drakesteyn' heette. Ik kwam in de verleiding die erbij te pakken, maar gelukkig kwam ik op het idee eerst even te googelen en de recensies waren zo teleurstellend dat ik blij was dat ik die wandeling niet heb ingelast.
Ik liep langs Soest en kwam langs de Lange en Korte Duinen;
Deze zijn ontstaan door overbeweiding van de heide met schapen. Om het zand een halt toe te roepen werd de Heuvelrug rond 1900 bebost. Nu zien we zandverstuiving als een zeldzame biotoop, die behouden moet worden. Om de 'zandmotor' gaande te houden wordt er een keer per jaar een grote hoeveelheid zand van de NO-hoek naar de ZW-hoek teruggebracht.
Voor ik bij Park Vliegbasis Soesterberg aan kwam, liep ik eerst langs een stel munitiebunkers;
Hier werd wel 1000 kg munitie per vierkante meter opgeslagen. Vanuit de lucht zijn de bunkers nauwelijks te zien door de bomen die er op groeien.
Daarna kwam ik bij het Nationaal Militair Museum;
In dit museum wordt aandacht besteed aan de betekenis van de Nederlandse Krijgsmacht in verleden, heden en toekomst.
Kamp Zeist is in 1804 aangelegd door de Franse troepen. Na hun vertrek werd de legerplaats onder Nederlandse vlag voortgezet. In 1910 werd een militair vliegveld geopend. Tijdens WO I werden op het kamp 12.000 gevluchte Belgische militairen geinterneerd. In WO II was het vliegveld voor de Duitsers een belangrijke basis voor gevechtsvluchten op Engeland. De basis werd in 1945 door geallieerden verwoest. Vanaf 1954 werd het terrein mede gebruikt door de Amerikaanse luchtmacht, die in 1994 vertrok. Daarna stationeerde de Nederlandse luchtmacht er helikopters. Tussen 1999 en 2002 werd de vliegbasis gebruikt voor de rechtszaak over de Lockerbie-aanslag. De gebouwen werden vervolgens omgebouwd tot detentiecentrum voor asielzoekers.
Tegenover het museum staat het fraaie uitzicht-paviljoen Belvedere, het oudste luchtvaartgebouw van Nederland;
Het uitzicht;
Na het parkeerterrein kwam ik eerst in de Herdenkingstuin met het 'Gedenkteken Luchtvarenden' met een heleboel namen en data;
Hierachter ligt het Herdenkingsplein met het 'Monument voor Gevallen Vliegers';
Op het centrale monument staat; 'Aan onze gevallen kameraden'.
En op de plaquette naast het centrale monument staat dat dit monument werd opgericht in 1923 ter herinnering aan de gevallen kameraden van de Luchtvaartafdeling. In 1948 werd de door WO II ernstig beschadigde gedenkzuil gerestaureerd en van een nieuwe adelaar voorzien. Door de jaren heen heeft dit monument een bredere betekenis gekregen.
Ik hoop hier eens terug te komen met Peter, die dit vast ook interessant vindt. er moet een 'atoombunker 600' te zien zijn en shelters voor vroegere straaljagers. En het museum zag er ook veelbelovend uit.
Ik liep een stukje over de landingsbaan naar Soesterberg (die in het broedseizoen is afgesloten onder andere voor de veldleeuwerik).
In Soesterberg kwam de bus aanrijden dus ik trok een sprintje en omdat een dame de chauffeur aan de praat hield, redde ik het net.
Ik stempelde mijn OV kaart, de bus trok op en toen de dame eindelijk uitgepraat was, vroeg ik een beetje buiten adem of ik wel in de goede bus zat...
NEE! Had aan de overkant van de weg de bus moeten nemen.
Maar wat deed de buschauffeur? Hij zocht contact met 'mijn bus', en toen de bussen elkaar tegen kwamen, mocht ik uitstappen en bij de andere chauffeur instappen. Zonder halte in zicht!
Zo gaat dat in Soesterberg!!
.
No comments:
Post a Comment