19-10-'21. Trekvogelpad. Het Schouw - Amsterdam Noord. 16 km.

Vandaag zou het droog blijven dus vol goede moed zat ik al vroeg in de auto op weg naar het volgende traject van het Trekvogelpad. Ik parkeerde mijn auto bij Het Schouw en liep me daarna suf te zoeken naar het vervolg van het pad. Het miezerde en was mistig en op een gegeven moment gaf ik het op en liep maar naar het volgende plaatsje, Broek in Waterland, via de alternatieve route als je met hond loopt - dan mag je niet door Varkensland, een veenweidegebied. Dus ik kwam midden in het dorp uit. Klein stukje afgesneden maar het bleef hardnekkig doormiezeren dus was er niet al te rouwig om. Broek in Waterland staat bekend als een prachtig dorpje, in de Gouden Eeuw ook wel 'kapiteinshemel' genoemd omdat de Waterlanders gewild waren op Amsterdamse schepen als kapitein of stuurman. De kapiteins lieten in het dorp mooie houten huizen bouwen, verspreid langs sloten en klinkerstraatjes, omringd door tuinen en theekoepeltjes. Inmiddels zijn de huizen in stemmige pasteltinten geschilderd, in de 19e eeuw hadden de huizen felle kleuren.

In Broek in Waterland kon ik de route gelukkig weer oppikken en ik ploeterde door in het viezige weer. Nooit gedacht dat je van miezerregen ook door- en doornat kon worden! Ik had mijn regenbroek niet aan, gelukkig wel mijn regenjas, maar mijn benen werden al snel koud. 

Toch liep ik maar door, en kwam hierna bij Zuiderwoude;

Zuiderwoude is het oudste dorp van Waterland. Het dankt zijn naam aan de moerasbossen die hier rond het jaar 1000 langs de oude stroomgeulen van de veenrivieren de Ae en de Die hebben gestaan. In de 12e eeuw werd Waterland geteisterd door grote overstromingen. Rond 1300 werd een dijk aangelegd. Zuiderwoude is oorspronkelijk een vaardorp; met kleine bootjes kwamen de eerste inwoners het gebied binnen. 

Het dorp was heel aardig, maar al snel liep ik weer in de troosteloze gure polder;

Met hier en daar een boerderij;

Ik kwam langs een monument dat in de zomer totaal onzichtbaar is door het hoge riet;

Op 14 januari 1916 is bij Uitdam de zeedijk doorgebroken waardoor een groot deel van Waterland maanden onder water kwam te staan. De brokstukken op palen symboliseren de hoogte van de waterstand van deze ramp.

Hierna kwam ik bij een hele speciale plek. Mijn Halloween hart ging er hevig van kloppen;

En toen ik dit las, kreeg ik bijna zin om over 10 dagen hiernaar toe te gaan;

Geweldig initiatief!

Al snel kwam ik hierna in Ransdorp;

Ook een 'kapiteinshemel' uit de Gouden Eeuw. Maar dit dorp werd in de tachtigjarige Oorlog verwoest. De kapiteins vertrokken naar Amsterdam en Ransdorp 'verplattelandiseerde'. Ransdorp was een geliefd doel voor Rembrandt, vanwege de lichtval en omdat zijn liefje, Geertje Dirkx, hier vandaan kwam. 

Ransdorp is ook bekend van zijn Stompe Toren;

De toren is gebouwd in de eerste helft van de 16e eeuw; hij is 32 meter hoog en heeft muren van meer dan 2 meter dik. De toren is gerestaureerd in 1936, 1991 en 2006. De oorspronkelijk kerk stamt uit de 14e eeuw maar werd door verval in 1718 gesloopt en in 1720 is een nieuwe kerk tegen de toren aangebouwd. 

Dit gebouw is de Christelijke Nationale School 'De Wegwijzer':

Net buiten Ransdorp was een bushalte, en ik besloot het voor vandaag voor gezien te houden. Het zo vies en nat en koud weer. Maar wat bleek bij de bushalte; je moet de bus bellen. En dan duurt het maximaal 1.5 uur tot hij je komt oppikken. Nou, dan beter maar doorlopen. Na 3 km kwam ik in Durgerdam; en ja hoor; ook hier bushaltes met dezelfde 'ophaalservice'. Na 2 km was ik eindelijk in Amsterdam-Noord waar ik tot mijn grote vreugde de bus zag aankomen vlak voor ik bij de halte kwam. 

Totaal verregend en verkleumd stapte ik dankbaar in en reed terug naar Het Schouw.

Verwarming en airco hoog aan en bij thuiskomst was mijn broek weer droog. 

.