22 december Puerto Madryn

Vanmorgen werden we pas om 10 uur verwacht voor onze excursie aan wal dus tijd genoeg voor yoga en rustig ontbijten.
We hadden een toertje naar de pinguïn kolonie in het Punta Tombo National Park geboekt. Een rit in een bus van 2.5 uur bracht ons erheen. Er liep een pad van ruim 2 km waar je aan weerszijde van heel dichtbij de nesten kon zien van de magelhaenpinguin;

De magelhaenpinguin broedt aan beide kusten van Patagonië. Ze zijn ongeveer 70 cm hoog en wegen 4 kg; voor het broedseizoen een paar kg meer en na het broedseizoen een paar kg minder. Ze kunnen 25 jaar oud worden en net als alle pinguïns vormen ze een paartje voor de rest van hun leven. In september zoeken de mannetjes hun oude nest van vorig jaar op en de vrouwtjes herkennen hun partner door hun stem. Het nest bestaat uit een hol onder een bosje. Het vrouwtje legt 2 eieren en de broedtijd duurt 40 dagen, die beide ouders in shifts van 15 dagen afwisselend op zich nemen. Hun voedsel ligt ver weg op zee; ze eten kleine visjes en krill en kunnen zeer goed zwemmen en duiken; 50 meter diep is geen probleem.

In februari/maart zijn de jongen groot genoeg om zelfstandig te zijn. Dan verlaten de pinguïns de broedplaatsen. Vandaag hadden dus alle nesten jongen; meestal 2 maar soms was er al een jong verdwenen. We zagen hoe een grote zeemeeuw een jong doodpikte en uit zijn nest trok. Hij begon met het opeten van de darmen... Misschien was het jong al dood, of ziek, want anders hadden de ouders hem wel beschermd;

Dat grijze bolletje onder zijn buik is de baby pinguïn.

Het voeden van het jong gebeurt om de paar dagen. Toevallig was ik er getuige van. Het jong gaat lopen ‘zeuren’ en dan opent de vader of moeder hun bek. De vleugel van de ouder wordt om het kind heen geslagen en vervolgens vist het kind voedsel uit de bek;

Aan het eind van het pad heb je uitzicht op zee waar heleboel pinguïns in en uit het water gaan;

En deze dames komen met volle buik terug uit hun ‘supermarkt’; terug op weg naar huis;

En deze heren hebben duidelijk nog geen haast om naar hun nest te gaan; ze zijn gewoon aan het uitbuiken en lijntrekken;

En wat klopt er niet aan de volgende foto?

Antwoord; de combinatie van korte broeken en pinguïns! 

Na dit leuke uitstapje moesten we weer 2.5 uur in de bus terug. Pfff... dat vroeg veel van ons geduld. We waren zo gaar toen we er eindelijk waren dat we besloten direct rondjes te gaan lopen op het wandeldek. We hadden niet veel tijd want we hadden een reservering in het visrestaurant vanavond. Dus misschien was het dat of dat ons zitvlees wat te lang platgezeten was, maar we liepen rondjes van onder de 4 minuten (per 450 meter). Er was zelfs een Nederlands stel dat ons begon te timen! Elk rondje met een tempo van 7.0 - 7.2 km/uur. Dat was flink doorstappen maar we hadden er allebei geen moeite mee.

Hierna snel omkleden en precies op tijd waren we in het restaurant. Dat ‘precies op tijd’ leer je uitstekend met een cruise. Te laat = plekje vergaan - activiteit zonder jou begonnen of zelfs tot wegvaren van de boot zonder jou!

We hebben heerlijk (maar een beetje te veel) gegeten en hierna dronk Peter nog een kopje koffie en voerde een zakelijk telefoon gesprek en ik maakte een start met dit blog.

.