21 december. Op zee tussen Montevideo en Puerto Madryn.

De zee begint al wat woeliger te worden. Maar ik heb er nog geen last van. Alleen een klein beetje op mijn yogamat vanmorgen. Maar het ging nog wel.

Het zwembad(je) op de 8e etage is een aardig golfslagzwembad.

Vandaag hadden we een zeedag maar dan heb je het soms drukker dan ooit. Om 8 uur stond ik op mijn yogamat. Noodgedwongen naast de fiets-klas in de gym. Vorig jaar deed ik het meestal buiten maar daar is het nu echt te koud voor en vaak ook te nat van golfslag. Na de yoga snel ontbijten, omkleden, en naar de eerste lezing.

Die ging over Antarctica en werd gegeven door een geoloog die totaal meer dan 3 jaar (verdeeld over periodes) op Antarctica heeft gewoond. 

Hij vertelde dat er 3 weken geleden de diepste continentale kloof op Antarctica ontdekt was; 3.5 km diep. Je kon echt merken dat hij baalde dat hij er niet was om die te onderzoeken, en in plaats daarvan een simpel lezinkje te geven voor wat onbenullige cruisegangers.

Hij vertelde zoveel en ik merkte dat ik me nooit echt verdiept heb in Antarctica, want het meeste wat hij vertelde was me niet bekend. Voor de geïnteresseerden onder jullie een kleine samenvatting (en anders sla je die maar over);

Het sliertje in de linker bovenhoek ligt het dichtst bij Zuid Amerika en dat is het stukje waar wij doorheen gaan varen.

Antarctica wordt grofweg verdeeld in de westelijke ijskap en de oostelijke ijskap, gescheiden van elkaar door de Transantarctic Mountains. De westelijke ijskap is gemiddeld 2 km dik en ligt op land onder de zeespiegel. De oostelijke ijskap is gemiddeld 3 km dik en lig op land boven zeeniveau. Op de dikste plek is hij zelfs 5 km. (Mount Vinson). Onder de ijskap liggen talrijke rivieren en een paar grote meren. De ijskap bevat 65% van het zoete water ter wereld, en als dit zou smelten zou het zeeniveau 58 meter stijgen...

Antarctica is het hoogste, droogste, koudste, winderigste en meest geïsoleerde continent. 

Er zijn hier heel veel Sastrugi; 

scherpe onregelmatige groeven of richels op het sneeuwoppervlak door de enorme sterke winden (windsnelheden van 320 km/uur = categorie 5 orkaan). Zij maken het reizen over Antarctica en het landen van vliegtuigen zeer moeilijk/onmogelijk. Gelukkig zijn er ook zogenaamde ‘blue ice gebieden’; hier kunnen vliegtuigen veilig landen met gebruik van wielen.
Veel ijs heeft in Antarctica een blauwe kleur; dat komt omdat ijs alle kleuren kan absorberen behalve blauw.

De Zuidpool verschuift elk jaar ongeveer 10 meter. 
In de zomer is het -5 tot +5 graden, in de winter -50 graden C. In 1983 is op Vostok Station de koudste temperatuur ooit gemeten; -98 graden C.

Ook bijzonder is dat er heel veel meteorieten op Antarctica vallen. Er zijn er 20.000 gevonden en heel veel liggen nog onder het ijs. De zwaarste is 60 kg.
Ook zijn er vooral tussen bergketens echte woestijnen op Antarctica. Ze bestaan uit donker zand en kiezel. Het regent hier minder dan in de Sahara, en men dacht dat er helemaal niets groeide maar ook hier groeit mos en leven hele kleine diertjes. In een woestijn liggen hinderden gemummificeerde zeehonden. 100 km van zee en men weet niet hoe ze er zijn gekomen.

Ik had wel gehoord van de uitdrukking ‘Topje van de ijsberg’ maar hij vertelde dat het ook echt zo is; slechts 10% van een ijsberg steekt boven water; 90% ligt eronder;

Na 3 kwartier van dit soort informatie, vergezeld van prachtige foto’s, sloot hij de lezing af. 

Ik liep even om te luchten wat trappen op en af, en ging even naar toilet, want na 15 minuten kwam de volgende lezing al.

De volgende lezing ging over de toertjes die je op deze cruise kan boeken. Informatief, handig en wel aardig om naar te luisteren.
Hierna volgde een lezing over wat je kan doen in Puerto Madrid, waar we morgenochtend aan land kunnen. 
En toen was het al weer tijd om te lunchen.

Hierna gingen Peter en ik weer een paar rondjes op het promenade dek lopen. Het was erg winderig en fris dus we gingen steeds steviger door lopen. Op een gegeven moment liepen we het rondje van 450 meter onder de 4 minuten.
Peter had de ochtend lezingen gemist want hij wilde de gym in, maar hij besloot een middaglezing een kans te geven. De eerste ging over de geschiedenis van Antarctica en we hadden allebei moeite wakker te blijven...
Het enige wat we echt mee kregen wat de afsluiting.
‘Why is Antarctica the most peaceful continent?’
‘Because is has justice.’

Snap je hem?

Just - ice.


De laatste lezing werd gegeven door een biologe over het leven op Antarctica.
Eerst over plantengroei; 
-mos - groeit 1 cm per 10 jaar.
-lichens (alg en schimmel) - groeit 1 cm in 100-1000 jaar.
-gras
Daarna de ‘drijvende’ dieren als kwallen, krill en vislarven.
Daarna de vissen, die niet bevriezen omdat ze in zout water leven. Bovendien heeft de ijsvrij ‘wit’ bloed (geen hemoglobine) en sommige vissen hebben een antivries-middel in hun bloed.
En daarna werden de ‘tand’vissen (zeebaars, kabeljauw), de vogels, de pinguïns, en de zeehonden en walvissen kort besproken.

Nou - en toen was het wel genoeg voor vandaag. Ik liep nog een paar rondjes in de frisse lucht, en daarna even achter mijn blog. Het was gala avond en we hadden allebei geen zin om ons om te kleden maar we deden het toch maar braaf. Maar we gingen niet meer zoals vorig jaar op de foto.

Nu nog even het laatste stukje afgemaakt op het blog en dan is het bedtijd.

.