Vandaag was de grootste feestdag in Griekenland en alle supermarkten en bakkers zouden dicht zijn, dus ik kon de dag rustig opstarten.
Peter ging om 9 uur naar de captainsmeeting, en daarna wachtten we keurig op onze beurt om uit te kunnen varen, want we lagen weer aan een rijtje ivm de kleine haven.
De dag begon weer met een misselijk makend windje, we voeren aardig schuin en het was goed dat het ontbijt al gemaakt, opgegeten en afgewassen was.
We hadden maar een kleine zeilroute te varen, omdat we die avond in een baai zouden slapen, voor anker, die op 2.5 uur varen van de haven lag. Omdat de wind zo lekker was, deden we nog wat extra rakjes en om 3 uur voeren we de baai binnen. Via de mobilofoon hoorden we dat 2 boten in de verkeerde baai lagen te wachten...
Ik had de lunch al gemaakt en ik ging gelijk zwemmen, een vol uur want ik had nog wat meters te goed van gister. Het was een prachtige baai, en ik zwom vrij dicht langs de kust zodat ik geen binnen lopende zeilboten over mijn hoofd heen zou krijgen... Als ze al een baai kunnen missen, is de kans groot dat ze een zwemmer volledig over het hoofd zien!
Toen ik terug kwam, lagen alle 8 boten keurig op een rijtje aan elkaar vast, ankers uit;
Alle pubers waren aan het waterpolo-en met de bal die ik een paar havens geleden op de kop had getikt. Ik had nog onthouden van vorig jaar dat zo'n bal erg helpt pubers in het water te krijgen, want baantjes zwemmen doe je natuurlijk niet meer als je de 15 bent gepasseerd.
Ik nam weer mijn dagelijkse douchebeurt aan dek, en begon daarna aan de uitdaging iets te maken voor het buffet op het strand voor die avond.
Ik had al begrepen dat 6 van de 8 boten zouden gaan voor een pasta salade... Die Engelsen blijven Engelsen; hun ontbijt is het hoogtepunt van de dag en daarna wordt het alleen maar minder.
Monique, van de andere Nederlandse boot, was van plan tomaat/mozzarella/pesto te maken.
Andreas, de Griekse captain van de flottielje, zou een Griekse salade maken, en ik heb nog even overwogen een appeltaart te maken, maar dat kon Peter vrij makkelijk uit mijn hoofd praten.
Toen ging ik voor pannenkoeken, met suiker, en op verzoek van Andreas deed ik over de suiker wat citroensap. Nou; dat was heerlijk.
Ik had mezelf voorgenomen een uur te bakken met de 2 koekenpannetjes die aan boord waren, en ik had aan het eind spijt dat ik niet EERST had gebakken en DAARNA pas was gaan zwemmen. Maar ik had 2 borden met een tevreden hoeveelheid opgerolde pannenkoeken. Daarna nog een eiersalade gemaakt met crackers.
Om 7 uur ging iedereen met de dingy's aan land, en werden alle gerechten naast elkaar uitgestald. 5 pannen pasta salade (met hier en daar een flintertje tonijn, tomaat en als je geluk had een verdwaalde olijf), 2 enorme bakken Griekse salade, Monique's mozzarella tomaten, eiersalade en mijn pannenkoeken. Monique had ook nog een watermeloen meegenomen, en een Engelse arts had zich nog uitgeleefd op rijstsalade; rijst, parmazaanse kaas en veel te veel ringen rauwe bosui.
Andreas had ook nog zaiziki gemaakt, de drank vloeide rijkelijk, er kwamen kaarsjes te voorschijn en daarmee verdwenen ook de wespen. De hele vakantie geen mug gezien, alleen regelmatig een wesp maar die slapen tenminste 's nachts.
Na het buffet is er nog tot diep in de nacht geborreld op het strand, en de pubers gingen nog zwemmen toen het halve maantje de baai begon te verlichten, maar tegen die tijd lag ik al lekker in mijn bedje.
Peter ging om 9 uur naar de captainsmeeting, en daarna wachtten we keurig op onze beurt om uit te kunnen varen, want we lagen weer aan een rijtje ivm de kleine haven.
De dag begon weer met een misselijk makend windje, we voeren aardig schuin en het was goed dat het ontbijt al gemaakt, opgegeten en afgewassen was.
We hadden maar een kleine zeilroute te varen, omdat we die avond in een baai zouden slapen, voor anker, die op 2.5 uur varen van de haven lag. Omdat de wind zo lekker was, deden we nog wat extra rakjes en om 3 uur voeren we de baai binnen. Via de mobilofoon hoorden we dat 2 boten in de verkeerde baai lagen te wachten...
Ik had de lunch al gemaakt en ik ging gelijk zwemmen, een vol uur want ik had nog wat meters te goed van gister. Het was een prachtige baai, en ik zwom vrij dicht langs de kust zodat ik geen binnen lopende zeilboten over mijn hoofd heen zou krijgen... Als ze al een baai kunnen missen, is de kans groot dat ze een zwemmer volledig over het hoofd zien!
Toen ik terug kwam, lagen alle 8 boten keurig op een rijtje aan elkaar vast, ankers uit;
Alle pubers waren aan het waterpolo-en met de bal die ik een paar havens geleden op de kop had getikt. Ik had nog onthouden van vorig jaar dat zo'n bal erg helpt pubers in het water te krijgen, want baantjes zwemmen doe je natuurlijk niet meer als je de 15 bent gepasseerd.
 |
| Lilith aan het douchen |
Ik had al begrepen dat 6 van de 8 boten zouden gaan voor een pasta salade... Die Engelsen blijven Engelsen; hun ontbijt is het hoogtepunt van de dag en daarna wordt het alleen maar minder.
Monique, van de andere Nederlandse boot, was van plan tomaat/mozzarella/pesto te maken.
Andreas, de Griekse captain van de flottielje, zou een Griekse salade maken, en ik heb nog even overwogen een appeltaart te maken, maar dat kon Peter vrij makkelijk uit mijn hoofd praten.
Toen ging ik voor pannenkoeken, met suiker, en op verzoek van Andreas deed ik over de suiker wat citroensap. Nou; dat was heerlijk.
Ik had mezelf voorgenomen een uur te bakken met de 2 koekenpannetjes die aan boord waren, en ik had aan het eind spijt dat ik niet EERST had gebakken en DAARNA pas was gaan zwemmen. Maar ik had 2 borden met een tevreden hoeveelheid opgerolde pannenkoeken. Daarna nog een eiersalade gemaakt met crackers.
Om 7 uur ging iedereen met de dingy's aan land, en werden alle gerechten naast elkaar uitgestald. 5 pannen pasta salade (met hier en daar een flintertje tonijn, tomaat en als je geluk had een verdwaalde olijf), 2 enorme bakken Griekse salade, Monique's mozzarella tomaten, eiersalade en mijn pannenkoeken. Monique had ook nog een watermeloen meegenomen, en een Engelse arts had zich nog uitgeleefd op rijstsalade; rijst, parmazaanse kaas en veel te veel ringen rauwe bosui.
Andreas had ook nog zaiziki gemaakt, de drank vloeide rijkelijk, er kwamen kaarsjes te voorschijn en daarmee verdwenen ook de wespen. De hele vakantie geen mug gezien, alleen regelmatig een wesp maar die slapen tenminste 's nachts.
Na het buffet is er nog tot diep in de nacht geborreld op het strand, en de pubers gingen nog zwemmen toen het halve maantje de baai begon te verlichten, maar tegen die tijd lag ik al lekker in mijn bedje.
No comments:
Post a Comment