Ik blijf me verbazen over jullie. Ik kan niet zien WIE er dit blog volgt maar wel dat het per dag tussen de 80 en 100 personen zijn! Lilith heeft dit jaar het blog anoniem gemaakt. Hierdoor kun je het blog niet meer vinden als je alleen mijn naam googelt. Sommige oude blogs hebben 600 lezers gehad. Maar ik vind het voor mijn gezinsleden wel belangrijk dat er een beetje privacy is.
Ik heb besloten dat in elk geval tot en met de kweekuitslag ik dagelijks met een klein verslagje kom. Die is 14 dagen na operatie.
Vannacht geslapen van 23 tot 4 uur.
Ik was beduidend minder fit dan gisterochtend en besloot het rondje dauwtrappen tot de helft in te korten. (JAAAAA; ik KAN het wel, haha!)
Ik kwam lekker opgefrist thuis en heb voor Lilith een verjaardagsontbijtje gemaakt. (smoothie en glutenvrije pannenkoek).
Daarna een uurtje terug naar bed en zowaar direct in slaap gevallen.
Ik had geen zin om mijn haar te wassen en heb ook toen naar mijn lichaam geluisterd.
Om half 12 gingen Peter en Lilith naar Rotterdam; Peter ging een middagje op kantoor werken en ik besloot even naar Wassenaar te fietsen voor een nieuwe puzzel. (Mijn moeders kelder staat vol WASGIJ puzzels; dan moet je iets puzzelen wat het vervolg is van het voorbeeld).
Het fietsen ging goed maar me vooral elektrisch laten voortrekken.
Weer thuis geluncht en toen weer een uurtje naar bed, en geslapen.
De dexamethason is goed mijn lijf aan het uitgaan. Ik merk dat ik veel meer tot rust kom en ook veel minder 'dadendrang' heb.
Daarna keek ik eens mijn tuin rond maar kwam tot de conclusie dat er niet veel meer te doen viel, dus besloot ik eens een vriendin te bellen. In mijn tuinhuis hield ik het zowaar ruim een half uur vol aan de telefoon. De vriendin is ook zo'n grappig mens!
Daarna kwam Peter thuis. Ik blijf van Oord zo dankbaar dat ze hem hebben laten overkomen! We hebben zitten bedenken dat als alles zo goed blijft gaan, hij 6 september terug gaat. En dan komt hij een week later weer een paar dagen over voor zijn vaders 88e verjaardag en dan een paar weken later weer voor de bul van Lilith.
Ik had eigenlijk verwacht dat hij maanden hier thuis zou moeten blijven. En we bleken onafhankelijk van elkaar ook al te hebben nagedacht over een eventuele verbouwing van de yogaruimte tot slaap- en badkamer. En over elektrische driewielers...
Na het eten hebben we samen nog het halve rondje (45 minuten) gewandeld.
Morgen eens kijken of ik een studieboek open wil slaan.
Vanaf 2 september begint Lilith met haar nieuwe baan bij Salesforce en zij komt dan door de week thuis wonen. Kan ze rustig wennen aan een 40 urige werkweek zonder zorgen om was/boodschappen/koken. (Ze had zich de laatste maanden een beetje over de kop gewerkt).
Ondertussen is ze hard op zoek naar woonruimte in Amsterdam. Ze heeft al een oude vriendin gevonden met wie ze een ruimte wil delen.
Ik krijg ook veel vragen over de geluiden in mijn hoofd.
In het begin leek het het meest op een knisperend plastic zakje, en nu is het vooral een soort soppend geluid, vooral als ik loop. Maar ook niet altijd. Het schijnt dat de ruimte van de tumor langzaam weer opgevuld wordt met hersenweefsel, en dat de zwelling in mijn hersenen ook moet afnemen (vandaar de dexamethason). Dat veroorzaakt die geluiden. Het is niet irritant of pijnlijk, en 's nachts is het gelukkig stil.
.
No comments:
Post a Comment