Toen mijn blog gereviseerd was (vnl spelfouten en een paar aanvullingen/verbeteringen van tekst) was het al 6 uur.
Ik besloot opeens nog even mijn ogen dicht te doen. Buurvrouw was ook sinds 5 uur al wakker en had de gordijnen open gegooid voor de zonsopgang. Buurvrouw was tevreden over haar nacht; een uur langer dan normaal. Ze slaapt met een heel zacht, onregelmatig knorretje die m’n oordopjes met gemak aan kunnen.
Om 6 uur besloot ik opeens mijn ogen dicht te doen en daarna was het opeens 8 uur.
Ik dronk wat ontdooide selderij sap en om 10 uur mijn bieten/wortel/avocado/appel/zaden smoothie.
Het ontbijt van het ziekenhuis is echt niet slecht. Je kunt volop fruit kiezen, maar vooral heel veel (fabrieks)brood, suikerbeleg, vleeswaren, eier- en tonijnsalade, paar soorten ontbijtgranen en de nodige zuivelproducten. Niks biologisch natuurlijk maar al heel wat beter dan in ‘mijn’ tijd.
Omdat buurvrouw aan het eten was ging ik om 9 uur mijn kattenwasje doen.
Ik mocht wel douchen maar daar had ik niet veel fut voor. Ik kreeg een pakje papieren washandjes uit de magnetron, lekker warm dus, met wat antibacterieels erin zodat zeep was ook niet nodig meer is in het ziekenhuis. Het voelde toch niet onprettig aan en het was binnen 15 seconde aan de lucht gedroogd dus handdoeken ook verleden tijd.
Zo worden mensen dus op bed gewassen. Al die waskommen met zeepranden zijn voorgoed verleden tijd. Voor 1 dagje kan het wel maar als ik weken op bed gewassen zou moeten worden... weet ik het nog niet. Maar wel een uitkomst voor de verpleging.
Ik wist dat ik naar huis mocht als de dokter geweest was. Maar in het weekend zou dat ontslag pas tussen 10 en 12 kunnen plaatsvinden doordat er maar 1 assistent rond liep.
Voor de zekerheid kwam Peter om 11 uur zodat ik niet ook nog een half uur op hem hoefde te wachten. Het zonnetje scheen en ik wilde naar huis. Weg uit dit ziekenhuis! Ik rook mijn vrijheid.
Om half 1 kwam de lunch ipv de dokter.
Om 13 uur ben ik maar bij de bali gaan staan, maar dat hield ik toch niet lang vol. Vanaf 12 uur was er wel een dokter op de afdeling maar die was op kamer 1 begonnen en ik lag op 9. Maar ik vond het wel wat gortig worden. Ik was de enige die ontslagen zou worden. Ik had van de verpleging al alle formulieren gekregen plus nog 2.5 dexamethason tabletten voor het afbouwschema van de komende 3 dagen. En de poli- en vervolgafspraken.
Maandag mag ik dat vogelnest op mijn hoofd wassen mits ik het extreem goed nadroog. Maar ik was toch blij dat mn haar er nog zat. 12 jaar geleden werd je nog volledig kaal geschoren voor dit soort operaties!
En nu- alleen een plek rond het litteken van 1.5 cm breed en 12 cm lang van oor tot oor. Door het drukverband van de eerste dag en ik denk het ontsmettingsmiddel voor operatie zag mijn haar er natuurlijk niet meer uit.
Maar ik was toch wel blij dat ik niet kaal geschoren was.
Over 10 dagen mag de huisarts de hechtingen verwijderen.
Over 14 dagen belt dr M., de neurochirurg, over de uitslag van de kweek. Met hem kan ik dan ook in ‘onderhandeling’ wie en hoe mijn anti-epileptica geprobeerd afgebouwd gaat worden.
De dienstdiende arts kwam om half 2 aankakken. Ik zat inmiddels op de gang zodat hij me niet meer kon ontsnappen.
De arts zei dat ze weinig van de kweekuitslag verwachtten. Een hele kleine kans op a-specifieke = onrustige cellen waardoor de kans dat de goedaardige tumor terug zou kunnen komen iets vergroot kan zijn.
In de loop van de komende jaren word dat toch altijd met een MRI vervolgd en in geval van onrustige cellen zal dat iets vaker zijn.
Mijn eerste is over 6 maanden. Vroeg zat.
Over 2 maanden mag ik weer vliegen dus onze geplande 25-jarige huwelijksreis naar Antarctica kan doorgaan.
Ik vertelde de arts dat ik elk uur een paar minuutjes een knisperend geluid hoor in mijn hoofd. Als Lilith met haar oor boven de wond hangt, kan zij het ook horen. Dit schijnt het oplossen van de vochtophoping en terugveren van hersenweefsel te zijn.
Het is eerder vreemd dan erg onaangenaam.
Sommige mensen klagen over oorsuizen. Dat heb ik gelukkig niet.
Ik moet de komende week nog bedacht zijn op wondinfecties en bij acute hoofdpijn contact opnemen.
En toen zaten we om 13.45 uur EINDELIJK in de auto. NAAR HUIS!
Thuis ging ik gelijk naar bed. Ik at nog een banaan en een peertje uit eigen tuin, en toen heb ik een uur liggen slapen.
Toen ik wakker was at ik 2 haringen die Jillis en Emma heel lief voor mij in Wassenaar zijn gaan halen.
Ze smaakten heerlijk!
Ik rommelde een beetje in de keuken, hing wat in het tuinhuis rond, gaf mezelf mijn vitamine C infuus (in 1 keer raak tussen het slagveld van bloeduitstortingen op mijn onderarmen), liep het straatje even op en neer en hing weer in het tuinhuisje.
De dokter had me gezegd dat ik niet mocht hardlopen, op mijn hoofd staan en zwemmen (ook nul behoefte aan), maar dat ik volop mocht wandelen en zelfs mocht fietsen en tuinieren als ik voel dat dat weer zou gaan. Vroeger was rust de norm na hersenoperaties en nu blijven bewegen. Wel naar je lichaam luisteren.
We aten in het tuinhuis de curry die Lilith en Emma gemaakt hadden. Ik ben erg blij met Emma. Echt een aanwinst.
Daarna ging Peter Jillis en Emma naar hun kamer in Leiden brengen, lekker met de boot want het was een prachtige, warme avond.
Lilith had van mij ook mee gemogen. Ik voel me veilig genoeg in mijn eigen huis. Maar ze wilde liever een wandelingetje maken met mij. Ze vindt de sloep heel leuk maar volgens mij vooral om achter te waterskieën.
We sjokten op een bejaardenstandje door de wijk. Zelfs mijn moeder en schoonvader achter hun rollators gaan sneller. Door dat kleine rondje misten we precies een vriendin die een bos bloemen was komen brengen, dus die lagen op de deurmat.
Ik zette de bloemen zelf in een vaas en gooide verlepte bloemen weg.
Daarna wilde ik proberen om eens journaal te kijken. Ook dat lukte best wel. Vreemd genoeg is telefoneren erg vermoeiend.
Lilith wilde graag dat ik nog even keek naar wat kleren die ze via een website wilde laten opsturen en dat ging ook.
Toen was Peter weer terug. Ik pakte mijn koffer uit, en kroop toen lekker in bed. Paar laatste appjes en tegen 10 uur gaan slapen.
Tot 2.30 uur. Nog niet optimaal maar dat komt wel weer. En slapen is zo wie zo niet mijn sterkste punt.
Ik heb nog een uur liggen sudderen en toen voelde ik dat ik wat hoger moest liggen met mijn hoofd. Dus ben dit blog maar gaan schrijven. Daarna begon het knisperen en toen ben ik er maar even uit gegaan.
Tegen 6 uur weer terug; en jawel; ik werd om 8.15 uur wakker dus ben weer een heel tevreden wrak.
.
No comments:
Post a Comment