Vandaag geslapen van 23 tot 5 uur; een geweldige sprong voorwaarts.
Ik lag te bedenken in bed wat ik eens overhoop zou halen, en ik besloot te kijken of er na de laatste hittegolf soms nog bramen rijp waren geworden op de Vlietlanden.
Ik wachtte tot het een beetje licht werd en ging met een rugzak en doosjes op weg. Het was 20 minuten lopen naar mijn beste stek, en tot mijn verbazing hing er niks meer; of nog onrijp of verrot aan de tak.
Het was een heerlijke ochtend en ik besloot nog een stukje verder te wandelen. Het ging zo goed dat ik net zo goed het hele rondje Vlietlanden, ruim 9 km, kon lopen.
Ik dacht aan woensdagavond een week geleden toen ik met Lilith en Emma hetzelfde rondje had gelopen en me had afgevraagd wannneer (en OF) ik dit rondje weer zou kunnen lopen. Binnen een week had ik nooit verwacht!
Er waren weer konijnen die over het pad renden, maar geen vliegen gelukkig.
Na 1 uur en 45 minuten was ik weer thuis. Ik moet zeggen; het was ook ver genoeg.
Peter was net zijn bed uit en ik kroop er lekker weer in en sliep nog 1.5 uur.
De rest van de dag me heel rustig gehouden. Beetje zitten puzzelen. De huisarts kwam op huisbezoek (ik heb een hele fijne ouderwetse degelijke getroffen). Regelmatig zitten eten en in het tuinhuis gezeten.
Geen dadendrang meer de rest van de dag.
Het knisperen in mijn hoofd wordt minder. Vandaag was het meer een soppig gevoel. Ik ben er ook achter gekomen dat mijn hoofdhuid achter de wond heel ongevoelig is.
Maar de wond ziet er zelf nog heel mooi uit.
Morgen maar weer eens mijn haar wassen.
Mijn vriendin Margreet kwam nog even helpen met het vitamine C infuus. Ik had er zelf een vlindernaaldje ingestoken maar toen Peter de pleister lekker vast wilde drukken, drukte hij het naaldje uit mijn ader en toen had ik geen kleine naaldjes meer (alleen echte infuusnaalden en die zijn niet geschikt voor eigen prikacties) en geen bloedvaten in mijn linkerarm.
Het is gelukkig het laatste infuus.
's Avonds kwamen Lilith, Jillis en Emma eten om de verjaardag van Lilith te vieren; zij wordt morgen 24.
.
1 comment:
Via het blog jouw voortgang kunnen volgen is super handig, iets uit eerste hand lezen is top. Ongeloofelijk hoe actief je bent trouwens, onbeheersbare dadendrang had je ergens genoemd toch? Ik geloof niet dat dit verminderd is. Ik ben vast niet de enige die na het lezen van de laatste paar blogs denkt “Doe in vredesnaam rustig(er) aan”. Je hoeft niets te bewijzen, aan niemand.
Post a Comment