Patricia, de buurvrouw met wie ik altijd zo lekker kan struinen voor Halloween stukjes, was er ook weer direct voor te porren op zoek te gaan naar kerstgroen.
We doen dat in een vaag bos achter de Vliet en we zijn ook niet te beroerd om iets uit een hegje te knippen als we daar toevallig langs lopen, natuurlijk alleen als het overhangt op het voetpad. En we sturen geen rekening voor al het snoeiwerk wat we verrichten.
We zijn met het verzamelen en in elkaar flansen wel dik een ochtend bezig, maar het resultaat mag er zijn;
5 stukjes, ook eentje voor mijn moeder, maar die vond ze allemaal te groot dit jaar. Gelukkig heeft mijn huis daar geen last van.
Ik heb hierna nog wat bessentakken gekocht om elk stukje nog wat op te leuken;
En ze hebben ook voor bijna niks - vrees kinderhandjes product - van die leuke lichtsnoertjes;
Nou de kerstboom nog en de kerststal en mijn huis is klaar voor kerst. Ik heb een paar jaar geleden de kerststal van mama gekregen; zij wilde het stalletje niet meer opzetten - ook te groot - maar ik vrees dat ze er gewoon geen zin meer in heeft. Tot mijn verrassing hadden mijn broers totaal geen interesse in het stalletje dus nu zet ik hem elk jaar op.
Een paar dagen later kwam vriendin Karlien, we zouden gaan wandelen maar het was zulk druilweer dat we besloten hadden om weer eens vanouds samen te knutselen. Wat hebben we een kwart eeuw geleden veel geknutseld samen in Karratha!
Zij had een erg leuk idee voor kerstkaarten met aquarel verf. Ik zag er gelijk wat in en de productie kwam goed op gang;
.
No comments:
Post a Comment