Ik had nog een overnachting bij Fletcher die ik voor 1 januari moest opmaken, dus ik dacht; dan maar dit weekend. Ik slaap eigenlijk liever in mijn eigen bed, maar ik bedacht dat het wel handig was voor het Trekvogelpad; dat eindigt in Enschede en dat is toch een flink eind rijden (195 km). Dan doe ik 2 dagen 2 etappes en hoewel ik nog lang niet in de buurt van Enschede ben, kan ik deze etappes dan alvast afstrepen.
De vooruitzichten waren matig; droog, winderig en 5 graden. Ik zat om 7.45 uur in de auto en de hele weg met autowissers aan moeten rijden; het miezerde flink door en dat registreert buienradar niet lijkt het. Maar toen ik in een buitenwijk van Enschede mijn auto parkeerde, leek het droog te worden. Ik vertrouwde het niet helemaal en trok mijn regenjas en een extra dikke trui aan ipv mijn winterjas.
Het viel niet tegen. Nauwelijks wind, en af en toe een spatje miezer maar dat mocht echt geen naam hebben. De extra trui verdween na een uurtje zelfs in mijn rugzak en mijn vingers waren ook niet al te koud.
Enschede… ik ben er deze zomer voor het eerst geweest, met Joyce, en alleen maar om er te eten. Nou; ik geloof niet dat ik er veel aan gemist heb. Vandaag was de eerste dag van de volledige lockdown en alle winkels waren dicht. Een troosteloos stadscentrum en het rendier naast de Grote kerk was het enige (lekkerlijke) lichtpuntje;
Sommige muurdelen van de kerk stammen nog uit de 12e eeuw. De kerk is diverse keren gerenoveerd en aangepast. De opvallende Y-vormige muurversiering (rechts naast het rendier) is een zonnewijzer uit 1836.
De kerk wordt gebruikt voor diverse evenementen en je kunt er trouwen.
Hier tegenover staat de Sint-Jacobus-de-Meerderekerk. Deze kerk is gebouwd in 1933 en doet oosters-byzantijns aan;
Er worden internationale missen opgedragen.
Hierna liep ik het Volkspark in, een park uit 1872 met slingerende paden en beeldengroepen. Het werd ontworpen voor ontspanning voor de textielarbeiders;
Een aardig park. Hierna liep ik kilometers door saaie buitenwijken. Na 8 km liet ik eindelijk de bebouwing achter me en opeens kwam ik 2 dames in een ochtendjas tegen die hun hond aan het uit laten waren. Ik vroeg of ze uit een sauna kwamen, maar nee; het bleek dat ik langs Rutbeek liep, een soort Vlietlanden van Enschede, en ze waren van plan samen te gaan zwemmen. Ik benijdde hen niet! Het meer is ontstaan door zandafgravingen;
Hiernaast lag een skibaan;
Daarna kwam ik langs de Leppepaal, op de grens van Buurse en Usselo. De paal is 42 cm breed en 37 cm diep. Hij wordt genoemd in documenten uit 1825 en markeert sinds 1934 de grenzen van de gemeenten Haaksbergen en Enschede. Het is een rijksmonument;
Via bospaden kwam ik uiteindelijk bij het Buurserzand, dat bekent staat om zijn zo’n 150 jaar oude jeneverbesstruiken, die na het verdwijnen van de schapen welig tieren. Tot 2017 stond de jeneverbes als enige boomsoort op de Nederlandse Rode lijst van planten. Jeneverbessen worden al eeuwenlang ingezet in medische toepassingen.
Het is een werkelijk prachtig gebied;
No comments:
Post a Comment