We startten vandaag in Katwijk en liepen met het windje in de rug noordwaarts. We kwamen eerst langs de Vuurbaak van Katwijk aan Zee;
Deze vuurtoren is na de Brandaris het oudste bewaard gebleven vuurtorengebouw van Nederland. In 1605 heeft Prins Maurits toestemming gegeven voor de bouw. Hij heeft een hoogte van 12 meter en op het platte dak lag een rooster waarop een houtvuur werd gestookt. Later werd dit een kolenvuur en rond 1850 werd er een olielamp met reflector in een lichthuis geplaatst.
De vuurtoren is sinds 1912 niet meer in gebruik omdat er toen geen schepen meer in Katwijk aan land kwamen. Het is sinds 1971 een rijksmonument dat in de zomermaanden bezichtigd kan worden; dan is een tentoonstelling over de Katwijkse vissershistorie te bekijken.
Hierna kwamen we langs de Andreaskerk (ook wel; 'Oude Kerk') uit 1460;
Ook deze kerk heeft de nodige plunderingen en rampen doorstaan. De achtkantige koepel werd in 1837 geplaatst nadat de spitse toren door een storm beschadigd was. Rond 1920, na de bouw van de Nieuwe Kerk, heeft de kerk een poosje als opslag gediend. Inmiddels worden er weer kerkdiensten gehouden.
Geen enkel kustdorp heeft een kerk zo dicht aan zee. Ik vind het altijd bizar als ik in Katwijk of Noordwijk loop, dat er zo weinig duinen zijn tussen de huizen en de zee. Als Wassenaarse ben ik gewend aan een paar kilometer duinen tussen dorp en de zee.
Hierna liepen we door Coepelduin naar Noordwijk. Dit is een apart stuk duin die alle duinlandschappen van Nederland bevat. Er ligt een dikke laag ondoorlatende klei onder, ooit door de oude Rijn neergelegd;
Hierna naderden we Noordwijk.
De goede wegen naar het achterland, het korte strand en de lage boulevard maakten Noordwijk tot een geschikte plek voor een geallieerde landing vanuit zee. Daarom lieten de Duitsers een anti-tankmuur bouwen (alsmede een flink aantal bunkers; zie juni '21 in mijn blog). Na de oorlog werd de massief betonnen muur afgebroken en in greppels weggemoffeld, bedekt met een laag zand. In het najaar van 2020 legden graafwerkzaamheden onder een parkeerterrein een deel van de Atlantikwall bloot. Dit is een brokstuk van de betonnen anti-tankmuur, die een tastbare herinnering vormt aan de bevrijding en kreeg een bovengrondse plek;
Rechts boven, in de linker hoek, kun je nog een stukje van het Altlantikwall - museum zien. Er liggen hier heel wat kilometers bunker onder de duinen.
Iets verderop staat ESTEC, het grootste ruimtevaartcentrum in Europa en het technische hart van de Europese ruimtevaartorganisatie ESA. Hier worden missies bedacht en ontwikkeld.
Noordwijk zelf lag er een beetje koud en verlaten bij. Deze Vuurtoren is in 1920 gebouwd maar er werden al in 1444 vuren gestookt op die plek als er vissers op zee waren.
Iets verderop staat een standbeeld van Koningin Wilhelmina en aan het eind van de boulevard staat de 'Vindboom';
Hierna liepen we door de Noordduinen met zelfs een stukje dennenbomenbos naar Noordwijkerhout;
Vroeger waren er veel meer bomen maar de dennenscheerder (een kever) heeft hier flink zijn naam eer aan gedaan. Maar dat is geen probleem want naaldhout verdampt twee keer zoveel water als de natuurlijke duinvegetatie.
Ik ben altijd blij als ik wat kleur in de natuur ontdek; er zaten verrassend veel oranje bessen aan deze struik en ook een kardinaalsmuts in vol ornaat ( onder);
No comments:
Post a Comment