31-3-21. Groene wissel Oude-Tonge. 18 km.

Patricia en ik wilden nog wel een keer naar Goeree-Overflakkee en we besloten de Groene Wissel tussen de Tonge dorpjes te lopen;

We begonnen in Oude-Tonge en de dorpskern met de Kerkring was aardig;

maar het winkelcentrum helemaal niks. Al snel kwamen we bij de jachthaven wat ook nog een doodse bedoeling was;

Maar een bewoonster van de appartementen aan de rechterkant had een gezellige koffie kar naar haar ruime balkon op de begane grond gezet, en had wat kussens anderhalve meter uit gestald op het lage muurtje. Het zag er uitnodigend uit en we maakten een praatje met de dame. Het bleek dat ze 30 jaar in Australië had gewoond, was daar al jong weduwe geworden, had haar kinderen (en 3 pleegkinderen!) zelf opgevoed, en vorig jaar was ze naar Nederland gekomen voor haar demente moeder. Ze zocht een oud schoolvriendje op en daar kreeg ze verkering mee. Dus nu woont ze in Oude Tonge met haar moeder in een verpleeghuis op loopafstand en met het schoolvriendje gaat het erg leuk.

Patricia vroeg haar of ze iets wist van de flamingo's in de buurt. Ja hoor, dat wist ze wel; die beesten zitten in Battenoord en vertrekken begin april weer naar 'huis'. We keken even waar Battenoord lag; het bleek buiten onze wandelroute maar met de auto 8 km verderop. We besloten dit in ons hoofd te houden voor na de wandeling, namen afscheid van de leuke dame en liepen verder.

Al snel bereikten we de Zuiderlandse Zeedijk. Die volgden we 3 km; rechts de Grevelingen, links wat akkers en weiland en overal windmolens en de Philipsdam op de achtergrond;

Het Grevelingenmeer is een eldorado voor kust- en watervogels en voor plantensoorten die van zilte grond houden.

Na de dijk was het de bedoeling dat we een stuk door het Zuiderlandse Bos gingen lopen, maar we konden de ingang niet vinden dus volgden we de Zuiderlandse Zeedijk nog een stukje en liepen toen alsnog het bos in. 

Na het bos volgden we een heel stuk met kale akkers tot we Nieuwe-Tonge bereikten. Nieuwe-Tonge was nog minder fotogeniek dan Oude-Tonge, maar wel weer met een kerkring en een aardige kerk;

Nou, en toen was het nog dik 9 km terug naar Oude-Tonge door slaapverwekkende kale akkers.

Het enige wat we nog enigszins bijzonder vonden, was dit paardje. Het beest was heel vreemd behaard en zijn moeder stond een eindje verderop net zo lelijk te wezen. 

Maar; het was stralend weer, 25 graden, volle zon en ik liep heerlijk in mijn korte broek en hemdje. 

Weer bij de auto waren we allebei toe aan een hoogtepunt van de dag, want die hadden we niet bepaald gevonden. Dus; op naar Battenoord!

De haven van Battenoord is 500 jaar oud, en we reden nog niet het parkeerplaatsje op of we zagen de vogel-uitkijktoren al. We parkeerden de auto zo dicht mogelijk bij de uitkijktoren (18 km was genoeg voor vandaag) en klommen naar boven. Ja hoor; je kon de flamingo's met het blote ook al zien; we hadden geluk dat ze links in de haven stonden. Als ze aan de rechterkant staan, zijn ze verder weg van de kust. Toegeven, met mijn I-phone kun je de windmolens beter zien dan de flamingo's; 

Gelukkig had Patricia een wat beter fototoestel bij zich;

De vogels staan enkeldiep in het water. Dat is toch nog 40 cm, want wat wij aanzien voor knieën, is eigenlijk hun enkelgewricht. 

De grijze exemplaren zijn de jongen. In deze groep van ongeveer 60 dieren zijn de Chileense-, de Caribische- en de Europese flamingo vertegenwoordigd. Ze maken ook hun eigen combinaties want de soorten kruisen makkelijk met elkaar.

De vogels arriveren zo half oktober in het Grevelingenmeer. In de zomer verblijven zij in het Zwillbrocker Venn, een meer net over de grens in Duitsland. Daar leggen ze hun eieren. Maar het meer bestaat uit zoet water en dat bevriest in de winter. Vandaar dat de vogels tot april naar Zeeland uitwijken. We hadden dus net geluk!

De flamingo redt zich uitstekend bij allerlei soorten temperaturen. Het extreemst is dat te zien in het Andesgebergte. Daar kunnen de temperaturen 's nachts dalen tot -20 graden C, terwijl het overdag 30 graden kan worden. Het komt voor dat de dieren 's nachts vastvriezen in het water en overdag weer vrolijk rondstappen!

Maar wij hadden op de valreep nog een hoogtepunt van de dag te pakken!

 

.