En toen ontdekte ik KLUP. Een organisatie voor 50+ ers (pas ik ruimschoots in) die vooral wandeluitjes organiseren. Met z'n tweeën of met (kleine) groepjes die netjes 2-aan-2 wandelen. Het lidmaatschap is tot juni gratis en ik dacht; ik probeer het gewoon en als ik zin heb om te wandelen, kan ik makkelijk een maatje vinden. En ik loop nu eenmaal graag met iemand anders.
De eerste met wie ik in contact kwam was William, een getrouwde man met kinderen en niemand in zijn gezin hield van wandelen. We besloten nogal last-minute naar Lisse te gaan om daar een trage tocht met Wandelzapp te lopen. Ik ontmoette hem op he voormalige station van Lisse; een 57 jarige IT-er. Omdat de tocht maar 10 km ging ik er op de fiets heen; ik was precies op tijd, William ook maar het kostte een beetje moeite een parkeerplekje te vinden. Maar dat ging ook wel soepel en even later gingen we op pad.
We kwamen eerst op het Laarzenpad van Kasteel Keukenhof. Het was voor mij een beetje moeizaam EN kletsen EN op de route letten maar het lukte prima. We liepen langs de rand van het Broekbos en het pad was op erg drassige stukken met knuppelhout verstevigd. We kwamen uiteindelijk weer op de weg uit en staken die over naar Landgoed Keukenhof. We kwamen eerst langs het kasteel dat nu voor feesten en partijen te huren is. Dit is een foto van een zijaanzicht; de voorkant stikte van de dagjesmensen;
 |
| Aardig doorkijkje op de achterkant van het kasteel. |
De route slingerde een beetje door het Landgoed en we kwamen langs de hofboerderij, een hooimijt en het koetshuis. Hierna dwaalde we een beetje door het bos, liepen een stukje verkeerd en liepen terug om de route weer op te pakken.
Het bos was nog echt kaal. April is koud dit jaar.
Het was relatief rustig hier; er waren ontzettend veel toeristen op fiets, met de auto en vooral op motoren en het was een verademing om niet langs de weg te hoeven lopen. Dan maar wat minder bollenvelden, maar we kwamen er toch een paar tegen;
Na het Landgoed Keukenhof kwamen we op Landgoed Wassergeest met een leuk laarzenpad langs een sloot. Via diverse klaphekjes, houten bruggetjes, overstapjes en onverharde paden liepen we hele stukken langs weilanden.
We liepen pal langs de Lageveensemolen, een prachtige wipmolen die lustig draaide. Hierna nog door een klein stukje bos en daarna kwamen we al op ons beginpunt aan.
We namen hartelijk afscheid en ik had terug lekker de wind in de rug. Zelfs met een elektrische fiets trapt dat een stuk relaxter!
.
No comments:
Post a Comment