Na het weekend 2 weken geleden, met dagen van 20 en 25 km, had ik opeens last van mijn linker knie. Ik ben er mee naar de dokter geweest omdat de knie ook flink dik was, maar die kon er niets meer van maken dan 'overbelasting'. Zelf ben ik bang voor een scheurtje in mijn meniscus; we zullen zien wie er gelijk heeft.
De dokter zei dat ik rustig best mocht beginnen met weer het wandelen op te pakken, maar ik heb me bijna 2 weken rustig gehouden, 2 dagen geleden 5 km gelopen en vandaag dus weer een LAW opgepikt maar met een zeer bescheiden 8 km. We zullen zien.
Dit kustpad loop ik met Tonia; hoewel we nog niet helemaal klaar zijn met het Limespad, zijn er een paar redenen om die nog even te bewaren.
We liepen langs de rand van 'Hollands Duin'; een dennenbos dat in het begin van de 20e eeuw is geplant. Tot 1960 nam het bos steeds nog toe, maar dankzij de 'dennenscheerder' is het bos een stuk gedecimeerd. Dit bleek achteraf eens een gunstig insect want dennenbos verdampt 2 keer zoveel water als natuurlijke duinvegetatie.
Aan de andere kant van ons wandelpad ligt 'De Blink'; hier hebben zich zeldzame stuifvlaktes ontwikkeld.
Omdat we geen zin hadden in dat gekluun aan de vloedlijn, besloten we het fietspad te nemen dat paralel aan de kustlijn lag. Hierna hebben we nog 1 rood/wit stickertje van de route gezien en vervolgens helemaal geen enkel stickertje meer tot we in de Zilk waren. Hoe dit mogelijk is, weten we niet want we hebben de route via het kaartje in het boek nauwlettend gevolgd.
We liepen met een windje in de rug, het was zelfs vroeg op de ochtend nog 13 graden dus maar goed dat ik mijn winterjas niet aan had!
Af en toe kwam er ook nog een waterig zonnetje door;
We hebben nauwelijks andere wandelaars gezien zo vroeg op de ochtend, wel weer stikte het van de herten;
No comments:
Post a Comment