Omdat ik een poosje geleden naar het Engelandvaarders museum in Noordwijk was geweest, kwam ik er achter dat er ook zo iets als een Atlantikwall museum bestond.
Ik fietste er vandaag naar toe en had de eerste rondleiding geboekt. Ik had haast een privé rondleiding; de gids vertelde dat normaal er tot 20 mensen in een rondleiding mee gaan en nu was ik met 2 mannen. De gids was een ontzettend enthousiaste vrijwilliger en kletste ons de oren van het hoofd. Hij was duidelijk een 'bunker-gek'. Hij vertelde dat er een 'geheime', besloten club bestond die illegaal 's avonds en 's nachts bunkers binnen ging en die in kaart brachten. Omdat ze geen schade aanrichten en moeilijk te pakken zijn, worden ze een soort van gedoogd, ook omdat ze veel in kaart brengen.
Het complex in Noordwijk was onderdeel van een ruim 5000 km lange verdedigingslinie in de Tweede Wereldoorlog; de Atlantikwall. Alleen al in Nederland zijn er heel wat aangelegd;
De bunker in Noordwijk heeft maar liefst 4 etages en is geheel gerestaureerd en heringericht naar de oude situatie. Deze 'vuurleidingsbunker' is één van de 12 bunkers welke zijn gelegen aan een 400 meter lang ondergronds gangenstelsel. In dit stelsel liep een rails, waarlangs met de hand karren munitie, die om veiligheidsredenen een stuk verderop opgeslagen lagen, van de munitiebunker naar de vuurleidingsbunker geduwd werden. Na de oorlog is de meeste rails verwijderd omdat er tekort was aan metaal alsmede veel achtergelaten spullen. Het hele complex is jaren 'vergeten' en gebruikt door de jeugd in de buurt. Het wordt inmiddels weer in oude glorie hersteld, het noordelijkste gedeelte pas sinds een paar jaar; er waren 6 vleesmuizen die er overwinterden dus dan moest het hele gedeelte hermetisch voor mensen afgesloten worden... zomer en winter. De vleermuizen zijn inmiddels weggelokt naar een minder interessante bunker en nu er een paar jaar geen vleermuizen meer zijn gekomen, mag ook het noordelijke deel gerenoveerd worden en wordt nog dit jaar ingelijfd bij het museum. De gids bidt elke dag de nodige wees-gegroetjes dat er geen zeldzame dwars - gespikkelde salamander wordt ontdekt want dan ligt de hele operatie zo weer 10++ jaren stil.
Heden ten dagen overwinteren er nog 5 vleermuissoorten in het zuidelijke deel van het bunkercomplex; dat gedeelte is in de winter afgesloten.
We begonnen de rondleiding met een wandeling door diverse tunnels;
De tunnels zijn van boven breder dan van onder; de reden hiervan was dat manschappen met rugbepakking elkaar dan makkelijker konden passeren. Sommige tunnels komen op het strand uit.
Sommige delen hebben een plafond van ijzeren rijplaten (rechts boven).
In de manschappenbunkers zijn hele slaapvertrekken zo authentiek mogelijk heringericht.
In sommige ruimtes staan echter alleen nog een paar wasbakken of zijn de open haarden nog te onderscheiden;
De artillery bunker met afweergeschut wordt heden ten dage gestut met zandzakken omdat anders de boel zou instorten;
Overal lopen vernuftige ventilatie gangen (rechts boven) die echter niet verhinderen dat het behoorlijk muf en vochtig wordt; een perfectie omgeving voor 'bunkerkaas' die door liefhebbers hier elke week gekeerd en gereinigd worden en in de herfst in sommige winkels in Noordwijk te koop zijn;
Na de rondleiding mocht je op eigen houtje nog de 4 etages van de vuurleiding bunker bekijken. Ze hebben het zeer authentiek weten te herinrichten;
De bovenste etage steekt een beetje boven de duinen uit en kun je de zee zien; hier werd het afweergeschut bediend.
De bunker is gebouwd in 1943 en heeft eigenlijk nooit echt volledig gefunctioneerd; er is nooit een aanval via de Noordzee gekomen hier. Duitsers moeten er veel eindeloze, saaie, koude maanden in hebben doorgebracht!
Er is een complete maquette te bewonderen met overzicht hoe het complex in elkaar zat;
En buiten... is er niets van te zien dat er tot de rode daken van de huizen in de verte ondergronds zoveel verborgen ligt;
Het was een zeer interessant museum en de rondleiding kan ik zeker aanbevelen!
Hierna fietste ik verder naar Teylingen, in de hoop dat ik nu eindelijk eens de ruïne daar zou kunnen bezoeken. Ja hoor; het was open en hoewel je binnen niet echt veel meer kunt zien dan aan de buitenkant, was het erg leuk hier rond te lopen;
De ruïne van slot Teylingen is een ronde waterburcht uit het begin van de 13e eeuw. Het slot diende als bescherming van de Rijndijk en de weg naar Haarlem.
Pas 50 jaar na de bouw van de ringmuur (circa 1225) werd het slot, door de bouw van de woontoren (donjon), bewoonbaar. Het moet er ongeveer zo hebben uitgezien;
Jacoba van Beieren is er in 1433 gaan wonen tot haar dood in 1436 aan tuberculose.
Het fort werd rond 1572 ernstig beschadigd. De schade werd rond 1605 gedeeltelijk hersteld, maar in 1676 weer door een brand verwoest.
Inmiddels is het slot eigendom van een stichting. er zijn opgravingen verricht waarvan sommige in een kleine expositie staan uitgestald;
Ik vond het erg leuk om op de resten van de ringmuur te lopen;
Binnen de muren van de donjon maakte door mos begroeide vervallen muren wel een sfeervolle indruk;
Maar alles bij elkaar is het toch een bijzondere belevenis!
No comments:
Post a Comment