Lilith wilde er graag een paar dagen tussenuit en ik ben nooit te beroerd om op vakantie te gaan met mijn dochter. Helaas is het een beetje afgelopen met onze lange verre reizen. Tja - Corona en de vaste fulltime baan van Lilith zijn een dodelijke combinatie. Dus we besloten 3 dagen naar Friesland te gaan. Ik had een hotel in Leeuwarden geboekt en Lilith zou uitzoeken wat we gingen doen. De avond voor vertrek - rond 20 uur toen ik eens voorzichtig polste of ze al wat had bedacht - was het antwoord; ‘Ik ben nu nog met Marie maar ik ga zo naar huis!’
Ja ja.
Ik googlede '11-steden-tocht-Friesland' maar dat liep niet echt vlot. Toen appte ik vriendin Karlien - zij heeft jarenlang een huisje in Langweer gehad. Een paar minuten laten had ik haar aan de telefoon en nog 5 minuten later had ik de highlights van Friesland op een A-4tje en daarna nog lekker bijgekletst over onze gezinnen, werk, studie en vaccinaties.
Om 21.30 uur appte ik Lilith of zij nu al een plannetje had. Nee - maar nu ging ze er bijna voor zitten. Ik zei dat ze maar lekker moest gaan slapen en dat ik de volgende ochtend zou laten weten hoe vroeg ik voor haar deur zou staan. Ze sputterde alleen tegen dat het niet AL te vroeg moest worden en ze vroeg geen seconde wat ik dan had bedacht.
Ik vertrok met koelbox met lunch en pikte Lilith op, waarna we via Flevoland naar Friesland reden. De eerste stop was in Sloten. Sloten is ontstaan in de 13e eeuw, op de kruising van een landweg en de Suder Ee. De stad kreeg zelfs een omwalling met donjons en 4 toegangspoorten. De waterpoorten zijn er nog. Sloten telt 700 inwoners en oogt als een slaperig dorpje, zeker op de maandagochtend, maar zeer fotogeniek;
Natuurlijk even over het kerkhof...
Hierna reden we naar Hindeloopen. We parkeerden de auto netjes iets buiten het dorp en liepen over een dijk naar het centrum. Lilith wilde schapen aaien maar die hadden duidelijk andere prioriteiten;
Hindeloopen bestond al in de 9e eeuw. Het is maar iets groter dan Sloten; 870 inwoners. De bloeiperiode van de stad lag tussen 1650 en 1790, toen Hindeloopen een vloot bezat van ruim 80 schepen. De stad telde toen 1600 inwoners.
Hindeloopen had vroeger zijn eigen klederdracht. Nu toont alleen de folkloristische zang- en dansgroep 'Aald Hielpen' de klederdracht nog bij optredens (tot in Amerika en Japan toe!).
Ook de Hindelooper schilderkunst is wereldwijd beroemd. In de 18e eeuw beschilderde men elk meubelstuk in kenmerkende Hindelooper kleuren en motieven; krullen, bloemen en bladeren in rood, blauw, wit en groen. Zelfs in boeken werden deze motieven verwerkt.
Hindeloopen heeft een karakteristieke stadskern;
In het stadhuis (uit 1682) is sinds 1919 het Museum Hindeloopen gevestigd;
De collectie van het museum omvat onder meer Hindelooper schilderkunst, klederdracht en interieurs. Er zijn voorwerpen te zien die verband houden met de scheepvaarthistorie en de visserij. Ook wordt er aandacht besteed aan de geschiedenis van de stad;
Na Hindeloopen reden we naar Workum. Hier gingen we picknicken, maar het was erg warm en we konden geen lekker bankje in de schaduw vinden, dus picknickten we maar onze onze paraplu's. Zelfs ik had het warm! Workum was een gezellig plaatsje;
We kwamen eerst langs het markante gebouw van de Waag van Workum, uit 1650;
In 2007 is het waaggebouw gerestaureerd en wordt nu gebruikt als VVV-kantoor en Museum Warkums Erfskip. Maar we wilden liever naar het Jopie Huisman museum dus we gingen daar eerst naar toe. Beide musea liggen in een straat met leuke winkeltjes waar we eerst uitgebreid rondsnuffelden voor we het Jopie Huisman museum in gingen.
Het Jopie Huisman museum is gewijd aan het werk en het leven van de autodidacte Nederlandse kunstschilder en tekenaar Jopie Huisman (1922-2000). Zijn werk is een hommage aan het simpele Friese boerenleven, de cultuur en het landschap en zijn veelal realistisch van aard. Jopie begon in de jaren '50 een handel in lompen en metalen. In 1963 exposeert hij zijn eerste schilderijen en gaat hij steeds meer schilderen. Jopie bewaarde schoenen, vodden, poppen, alles wat hem op één of andere manier aansprak. Hij schilderde dat minutieus na, soms bijna als een fijnschilder. Na 1974 verkocht hij geen eigen werk meer, en sinds 1986 zijn de schilderijen te zien in het museum. Hoewel ik realistische schilderijen meer kan waarderen dan van klodderwerk, sprak zijn werk mij helemaal niet aan en ik bleef in een filmzaaltje rustig wachten tot Lilith ook uitgekeken was.
Hierna reden we naar Makkum. We waren inmiddels wel een beetje moe en we ploften op een terras neer voor een koffie en een cola. Hier pepten we allebei weer van op, vooral ik want ik drink zelden cafeïne. Maar we hadden Makkum snel gezien. We vonden ook hier een Waaggebouw (uit 1698); dit is nu in gebruik als historisch documentatiecentrum met tentoonstellingsruimtes over de geschiedenis van Makkum en Wûnseradiel;
Hierna hielden we Makkum voor gezien en reden naar ons hotel in Leeuwarden, met de veel belovende naam Hotel-Paleis Stadhouderlijk Hof;
Helemaal buiten mijn principes om had ik hier zelfs een koningssuite geboekt. Nou - het hele hotel had aan de binnenkant sowieso weinig koninklijks maar onze kamer zeker niet. Beetje ernstig vergane glorie. Om het nog wat erger te maken had ik ook een diner geboekt - lekker handig dacht ik voor de eerste nacht en de eetzaal zag er op internet heel bijzonder en zeker koninklijk uit. Kwamen we in de dependance van het hotel in een simpel brasserietje terecht met een zeer matige kaart. Terwijl we van de parkeergarage naar het hotel al diverse geweldige eettentjes tegen gekomen waren!
Foutje.
Het eten was ook nog een beetje erg simpel; de leuk aangekondigde proeverij van voorgerechten bestond uit een lapje varkensvlees, plakje zalm en flintertje carpaccio. Het hoofdgerecht werd geserveerd met zeer lauwe friet, de biefstuk van Lilith was ook niet warm en mijn maaltijdsalade was wel erg basic; het nagerecht in de categorie dame blanche ben ik maar niet eens meer aan begonnen.
De rekening klopte tot 2 keer toe ook niet en klachten 'werden doorgegeven aan de keuken' maar werd verder ook geen aandacht aan geschonken. Kortom; vermijd dit hotel en zeker de bar bistro DuCo.
.
No comments:
Post a Comment