Omdat ik maandag alle musea in Brielle gemist had (en een leuke winkeltje met een boeddha ook dicht was) stelde ik mijn andere Dordtse vriendin Marja voor of ze geen zin had om daar te wandelen en dan een blik te werpen in de musea. Daar was ze direct voor te vinden. Het was alleen wel moeilijk om van te voren een tijdslot voor de musea te reserveren dus maakte ik maar een ruwe schatting en ik bleek het tot de minuut goed te hebben!
We liepen het 14 km rondje wel in andere richting; ik heb totaal geen herkenningsvermogen dus zo zou het lijken of ik de wandeling ook nieuw voor mij was. (Het werkte nog ook).
De vrijpaal (rechts boven), die we tegen kwamen zodra we Brielle achter ons hadden gelaten, geeft de grens aan van de vroegere vrijdom (rechtsgebied) van Brielle.
We liepen lekker door en waren 5 minuten voor het tijdslot bij de Stenen Baak, de vuurtoren uit 1630. Hierdoor kon Marja precies even kogelgloeioven bewonderen (zie mijn blog van 14-6-'21).
De bouw van de toren was in 4 maanden klaar. Hij functioneerde in samenhang met een verplaatsbaar vuurbaken in de duinen van Oostvoorne. Als men vanaf een schip de beide vuren in één lijn zag, was de positie de juiste om de vaargeul in te kunnen varen. De geulen verplaatsten zich namelijk door de verplaatsing van zandbanken.
Op de 3e verdieping van de Stenen Baak stond vroeger een soort opbouw; de lantaarn. Hier werd een groot kolenvuur gestookt, welke door vele glas-in-lood ruitjes van verre te zien was. Het vuur werd de hele nacht door 2 wachters met blaasbalgen aan de gang gehouden. Er hangt er nog één aan het plafond van de eerste geleding;
In de Stenen Baak hangen schilderijen en landkaarten aan de muren.
In de 18e eeuw diende de vuurtoren ook als militaire versterking en werd er een klein fort gebouwd met kanonnen en een kogelgloeioven. In 1850 werd de Stenen Baak als vuurtoren buiten functie gesteld. SInds 2004 is de Stenen Baak voor het publiek open gesteld.
Je hebt er een mooi uitzicht op de omgeving;
En vanaf het dak zie je de gloeioven en de kanonnen (rechts boven).
Toen we bijna weer terug in Brielle waren, aten we onze lunch en daarna waren we keurig op tijd bij het Historisch Museum. In dit museum staat de inname van Den Briel op 1 april 1572 centraal. Het was het begin van het einde van de Tachtigjarige Oorlog, toen de watergeuzen met de inname van Brielle hun eerste slag op de Spanjaarden wonnen.
De Brielse zeeheldenzaal is volledig gewijd aan de uit Brielle afkomstige admiraals Tromp, Witte de With, Philips van Almonde en het leven aan boord van een oorlogsschip in de 17e eeuw.
Er is een schatkamer vol schilderijen en bodemvondsten van prehistorie tot de middeleeuwen.
Het gebouw was vroeger de stadsgevangenis, gebouwd in 1623, en de kerkers zien er, zelfs na al die eeuwen, zeer solide uit;
In het aangrenzende gebouw, vroeger de Waag, worden vieringen van 1 april door de jaren heen gepresenteerd.
Ik vond eigenlijk de eeuwenoude kaart van Nederland het indrukwekkendste. Hij was gewoon op een muur geschilderd en ik had me nooit gerealiseerd HOEVEEL land er in de laatste eeuwen wel niet is bij gepolderd;
Bij de uitgang kwamen we er achter dat de Sint Catharijnekerk ook open was voor bezichtiging dus die pakten we ook maar even mee.
De zeehelden Tromp en Witte de With liggen in hun praalgraf in Delft en Rotterdam, maar Philips van Almonde kreeg een grafmonument in deze kerk;
Van Almonde is minder bekend dan zijn voorgangers, maar was een zeer bekwaam officier die nauw samenwerkte met Stadhouder Willem III en hij vocht mee in de 2e en 3e Engelse Oorlog. In 1688 werd WIllem koning van Engeland en bestreed hij vooral de Fransen en in 1702 veroverde hij de Spaanse zilvervloot (wel met minder buit dan Piet Heijn in 1628). Hij stierf in 1711 op 67 jarige leeftijd op zijn buitenplaats vlakbij Oegstgeest.
De kerk bevat diverse grafkelders, die afgedekt zijn door zerken;
Hierna liepen we terug naar het centrum, bekeken nog een paar winkels en in een zeer vervallen pand herinnerde een kolossaal terracotta reliëf boven de voordeur aan het Geuzengesticht Wilhelmus van Nassauen. Het gesticht kwam in 1872 tot stand in een bestaand woonhuis en was bestemd voor gereformeerde wezen. De 'Turkse' muts die de watergeus draagt verwijst naar het gezegde 'Liever Turks dan Paaps'.
No comments:
Post a Comment