Vandaag ging ik wandelen met vriendin Joyce. Ik ken haar al 43 jaar; tijdens mijn verpleegkundige opleiding was zij mijn maatje. We hebben elkaar nooit uit het oog verloren maar zij heeft 4 kinderen en een poos zagen we elkaar alleen tijdens de 5 jaarlijkse reunie-etentjes met onze oude klas. Maar sinds ik weer in Nederland woon, en vooral sinds ik bezig ben met dezelfde opleiding als zij (Regressie en Reïncarnatie Therapie) zien we elkaar soms een paar keer per maand.
Zij is een ervaren lange afstandsloper (het Pietenpad al gedaan) maar zij heeft door de opleiding en haar werk niet zo veel tijd meer. Dus koos ze voor een afstand van 15 km en kwamen we uit op Lexmond.
De route ging eerst via vele slootjes en smalle landjes; een herinnering aan de 'cope'-ontginning in de Hollands-Utrechtse waarden. (zie vorig blog). En de waterstand was hier -5.8 m NAP! ;
We zagen ook weer zo'n agressief rivierkreeftje;
Na een paar kilometer liepen we in het natuurgebied De Boezem en de Zouweboezem; een moerasgebied met wandelpaden en vogeluitkijkpunten. In 1764 was dit gebied ingericht als een hoge boezem voor het afvoeren van het water van de Oude Zederik naar de Lek. Een eeuw later werd het landbouwgrond en nu is het een beschermd natuurgebied.
Het natte, drassige staat garant voor een rijke plantengroei en er worden veel water- en moerasvogels gespot.
Een serieus, besloten en weinig spraakzaam groepje spotters dat elkaar beleefd stond te verdringen voor de beste plekjes. Wij zagen dit;
Maar we hadden ook niet zulke telelenzen. We hadden een stukje terug een roofvogel gezien en een vogelaar die een stukje met ons op liep vertelde dat het zeer waarschijnlijk een kiekendief was. Hij wees ons op een zwarte stern, een witvleugelstern en een kievit. Wel aardig maar om nu te gaan lopen zeulen met lenzen en dan uren staan te turen... niet aan mij besteed.
Er zit hier ook de grootste broedkolonie van de purperreigers.
Hierna wandelden we over de uiterwaarden van de Lek, over een zomerdijkje.
Aan het eind van het struinpad moest het Kasteel Achthoven aan het water liggen. Iemand heeft hier zijn droomkasteel op schaal van 1:10 gebouwd. We hebben er serieus naar gezocht maar niet gevonden. Heel jammer, want het ziet er op internet veelbelovend uit;
Vlak voor we Lexmond bereikten, zagen we op de valreep nog een kudde Schotse Hooglanders op helaas grote afstand;
Hierna waren we weer terug bij de auto en tevreden gingen we op huis aan.
No comments:
Post a Comment