In mijn puzzelboekje kwam ik de volgende vraag tegen: "Welk dorp in het Alkmaarder- en Uitgeestermeer is alleen per pont te bereiken?"
Het antwoord was; De Woude. Ik had er nog nooit van gehoord en ik googelde het dorp maar eens. Toen zag ik dat dit vrij dicht bij Zaandam lag, waar ik vanochtend moest zijn en ik besloot na de afspraak in Zaandam het rondje over De Woude te gaan lopen.
Tegen half 2 kwam ik bij het pontje aan en voor 50 cent werd ik keurig naar de overkant gebracht. De auto kon ik vlak voor het pontje parkeren. Aan de kapitein van de pont vroeg ik of het gezien de sterke wind nog uitmaakte hoe ik het eiland rond zou lopen; hij adviseerde me tegen de klok in te lopen en het leek me wel een goed advies. 1 minuut later was ik aan de overkant en startte de ongeveer 8 km wandeling.
Het dorp zelf bestaat uit een ophaalbrug, een kerk, 3 (doodlopende) klinkerweggetjes, 2 restaurants en een handjevol huizen voor de 160 inwoners. De houten huizen zijn zeker fotogeniek;
Maar al snel was ik het dorp uit en begon het drassige wandelpad door de Westwouderpolder. De grasvlakten hadden de ganzen nog grotendeels voor zich alleen; de koeien stonden nog op stal en de grutto's, tureluurs, kieviten, veldleeuweriken en smienten lieten zich met het blote oog niet zien.
Het was guur, windkracht 5 maar gelukkig droog. Ik had mijn nieuwe waterdichte laarzen aan; prima tochtje om die eens in te lopen;
Het Alkmaardermeer had een flinke golfslag en 2 surfers gingen met een rap vaartje over het water;
Maar het meest genoot ik van de prachtige uitzichten op de polder;
Na anderhalf uur soppen kwam het dorp weer in zicht;
Lekker uitgewaaid stapte ik de pont weer op. Maar het verbaasde me wel hoe je op een rondwandeling de wind constant tegen kan hebben!
No comments:
Post a Comment