25-01-21. Trage Tocht 'de Pan'; duingebied tussen Wassenaar en Katwijk. 11 km.

Tonia en ik hadden afgesproken om 10 uur elkaar te ontmoeten op het parkeerterrein van het Panbos.

Ooit was het Panbos, op de grens tussen Wassenaar en Katwijk, het jachtgebied van de Heren van Persijn uit Wassenaar. Het landgoedbos heet voluit Pan van Persijn.

Het is verbonden met de open duinen van Berkheide. Het plan was de Trage Tocht van Wandelzapp te gaan lopen;

Vol goede moed gingen we op pad maar na nog geen 500 meter waren we het pad al kwijt. We besloten maar de oranje paaltjes te volgen en opeens kwamen we uit bij de tankmuur en konden we de route weer oppikken.

Tijdens de Duitse bezetting in de Tweede Wereldoorlog bouwden de Duitsers tussen 1942 en 1944 van Spanje tot Noorwegen langs de kust een verdedigingslinie van bunkers, kazematten en tankmuren (de Atlantikwall) om een inval van de geallieerden af te kunnen slaan. 

In het Panbos is een behoorlijk stuk tankmuur bewaard gebleven. Deels kun je nog over de tankmuur lopen;

Na de oorlog zijn bunkers, loopgraven en prikkeldraad in het Panbos opgeruimd. In de tankmuur wonen nu vleermuizen en daarom is het niet mogelijk de tankmuur in te gaan. Het was prachtig weer en we genoten van de kale bomen vol met kraaien;

Op de overgang tussen het Panbos en het duingebied is een wildrooster en er waren diverse waterpartijen;

Sommige stukken duin leken volledig vlak;

We liepen volgens de route richting het strand van Katwijk. We verbaasden ons over een lelijke soefitempel Murad Hassil die op zo'n prachtige plek in de duinen het landschap verpestte. 

Wie er toestemming heeft gegeven om op deze plaats een moskee te bouwen in het gelovige Katwijk is me een raadsel.

We liepen een stukje langs de kustlijn, waren de route opeens totaal weer kwijt, en kwamen nog langs het uitkijkpunt, ook al zo'n mosterlijk stuk stenen bouwsel, blauw wit gekalkt. Maar het uitzicht was heel aardig;

Hierna liepen we weer terug richting het Panbos en zowaar vonden we het pad weer van de Wandelzapp. Na een dikke 2.5 uur kwamen we weer terug op de parkeerplaats; toch wel weer 11 km gelopen en het ging toch heel aardig met mijn achillespees. 

 

 

.