Liesbeth's blog: 6 december 2020. Landgoederen route gewandeld met Tonia.

Omdat Tonia en ik vorige week zo heerlijk gelopen hadden in Wassenaar besloten we vandaag de hele landgoederenroute eens te gaan lopen;

We begonnen bij het raadhuis de Paauw en liepen het eerste stuk van de wandeling precies als vorige week.

Het was koud, een waterig zonnetje en het bos lag er prachtig bij;

We kwamen langs dit mooie landgoed maar ik kon nergens de naam terugvinden;

Hierna liepen we verder en kwamen we langs mistige weilanden;

En in de verte zagen we kasteel Oud Wassenaar;

Dit is een 19e eeuwse villa, en het zomerverblijf van Betsy van der Hoop en haar echtgenoot Guillaume Groen van Prinsterer. Het oude kasteel werd in 1872 afgebroken en in 1876 werd er een nieuw groot huis gebouwd. De hal meet 182 m2 en wordt omringd door 12 zuilen van Schots graniet. Om de hal liggen de witte salon, een jachtkamer, een balzaal en 2 Franse salons.

In 1910 werden het kasteel in gebruik genomen als hotel en restaurant. Tijdens de 2e Wereld Oorlog werd het gebruikt door nazi's en hun buitenlandse gasten. Na de oorlog is het kasteel opgeknapt en oa Winston Churchill en Montgomery staan in het gastenboek.

Tegenwoordig worden er feesten en evenementen in georganiseerd.

Het kasteel is gelegen in een groot park; in 1974 werden hier 4 appartementen gebouwd (links op foto boven).

Tegenover het kasteel liggen weilanden en staat dit leuke huis.

Hierna kwamen we bij Kasteel De Wittenburg;

Rond 1600 was hier een monumentale boerderij, Groot Hoefijzer, die rond 1750 uitgroeide tot een buitenplaats.

C. Schiffer van Bleyswijk kocht dit in 1855, renoveerde het grondig en vernoemde het huis naar zijn echtgenote, Suzanna de Wildt; kasteel de WIltenburg. Dit werd later de Wittenburg.

Na hen werd het een gemeentemuseum en later het Haags Historisch Museum. Tegenwoordig wordt het kasteel gebruikt voor officiële ontvangsten, vergaderingen van multinationals en trouwerijen.

Het park werd in 1901 aangelegd en wij konden er lekker doorheen lopen;

Hierna liepen we via de Landscheidingsweg naar de Buurtweg. We kwamen langs de oprijlaan van museum Voorlinde, waar we een extra wandeling inlasten door de mooi aangelegde tuinen en weilanden;

Het museum gaat schuil achter dit huis. We hoopten door de duinen richting Meijendel te kunnen lopen, maar we liepen vast door waterpartijen en we moesten het hele stuk weer terug via de hoofdingang. (Geen tijd voor het museum).

We kwamen langs een klein vijvertje waar een vader en zoon aan het vissen waren. Net toen we langs liepen had vader beet; een enorme snoek!

Het duurde wel 3 minuten voor de haak los was uit de bek, met behulp van een tang. Hij had vorige week ook een snoek gevangen en toen zat opeens de haak (met weerhaken) in zijn eigen hand en moest hij die in het ziekenhuis eruit laten halen!

Hij had nog nooit een snoek gevangen en had deze week gelezen dat je als je je hand in een kieuw van een snoek stopt, hij zijn bek wijd open doet en dat werkte inderdaad!

Nadat de haak los was, nog even op de foto met de vangst en toen liet hij hem voorzichtig weer in het water zakken. De snoek was even verdwaasd maar opeens kwam hij weer tot leven en was hij direct verdwenen.

Op de weg terug naar ons beginpunt kwamen we nog een kunstenares tegen die in een leuk houten huisje haar atelier had. Ze had mooie klaprozen van olieverf;