4 december 2020. Vervolg historische stadswandeling in Delft met Margreet.

Vandaag zetten Margreet en ik onze wandeling van Delft voort, die we 19 november hadden afgebroken. We begonnen bij de Oostpoort, de enige overgebleven stadspoort van Delft;

De poort werd rond 1400 gebouwd, de torens in de 16e eeuw. De witte Oostpoortbrug dateert uit 1514. Boven de poort staat in een nis een beeld van een man met een lantaarn, een lans en een hond en dateert uit 1931;

De landspoort en de waterpoort zijn met elkaar verbonden door resten van een stadsmuur;

We vervolgden de wandeling over de Oranjeplantage, en we lazen dat op nummer 58 het Klaewshofje moest zijn. We zagen een dichte poort die gewoon open ging toen ik hem probeerde. Je mag hier gewoon even rustig rondlopen en het was zo verrassend leuk. Het hofje is in 1605 gesticht door het bierbrouwersechtpaar Uyttenhage, voor rooms-katholieke ongehuwde vrouwen en weduwen;

Er staat zelfs nog een waterpomp;

We maakten een praatje met een meneer die er woonde. Elk huisje heeft 2 voordeuren (1 niet in gebruik) en op de begane grond is er aan de ene kant van de 2 voordeuren een huiskamertje en aan de andere kant de keuken. Boven is 1 slaapkamer en een ruime overloop. Het zijn vrije sector huurwoningen en hij heeft per toeval vorig jaar er eentje kunnen bemachtigen. De andere kant heeft geen ramen want staat tegen een schoolmuur aangebouwd. Hij betaald 700 Euro huur per maand en iedereen mag van de prachtige tuin gebruik maken, die de bewoners uit een potje laten onderhouden. Het was een oase van rust.

We liepen weer verder en kwamen op de Beestenmarkt. Dit is een 60 bij 50 meter groot plein, dat ontstond door de sloop van het Minderbroederklooster. Van 1595 tot 1973 was het plein de plaats voor de veemarkt van boeren uit het Westland. Hierna werd het plein parkeerruimte, die in de jaren 90 verdwenen en er een uitgaanscentrum ontstond met 11 horeca bedrijven. Midden op het plein staat 'De Stier', een aardewerken kunstwerk van Rob Brandt uit 1993;

 

De stier is geschilderd in rood, blauw en geel en staat op omgekeerde zilverkleurige vingerhoedjes, op een hoge zuil die wit met zwarte vlekken is.

Hierna liepen we de Burgwal in, een gedempte gracht. Daar stuitten we op een ernstig oponthoud in de vorm van een prachtige bloemist en dat kostte een hoop tijd. Maar wel zeer aangenaam en nuttig (weer een kerstbal gescoord).

Tegenover de winkel stond de neogotische Maria van Jessekerk uit 1882;

 

Aan de achterkant hangt een gevelsteen dat hier het woonhuis van Vermeer stond. Hij heeft hier vanaf 1660 met zijn vrouw Catharina Bolnes gewoond.

Via Vrouwenregt kwamen we op de Oude Langendijk, waar het geboortehuis van Hugo de Groot stond. Het huis was er niet meer maar er hing een gedenksteen en een kleine herinnering in de vorm van een schilderij van het echtpaar de Groot en een paar meubels met natuurlijk een boekenkist;

 

Naast dit pand was een prachtige winkel waar je verkleed als historische personen op de foto kunt. Je kunt de meeste kostuums ook huren;

We kwamen weer langs de Nieuwe Kerk, dit keer aan de achterkant waar ik deze foto's maakte;

 

We ontdekten ook naast de kerk het (zeer matige) beeld 'Melkmeisje' van Vermeer. Dit is door de stad neergezet in 1975 op de 300e sterfdag van Vermeer omdat er in heel Delft geen enkele 'Vermeer' aanwezig is.

Nog een paar pittoreske plaatjes van de achterkant van de Nieuwe Kerk;

 

Hier tegenover was een prachtige chocoladewinkel;

 

Hierna liepen we naar de Vlamingstraat waar Vermeer 'Het Straatje" heeft geschilderd rond 1658. Het schilderij is in 1921 voor het laatst verkocht voor 625.000 gulden door Deterding, die het aan het Rijksmuseum schonk; 

Eeuwen was de juiste locatie onbekend omdat de huizen niet meer bestaan. In 2015 beweerde een kunsthistoricus dat de locatie zich in de Vlamingstraat bevond op de huidige percelen met nummers 40 en 42. In het rechterhuis op het schilderij woonde een halfzus van de vader van Vermeer. De tante onderhield zichzelf en haar kinderen met de verkoop van pens. Het rechterpoortje op het schilderij zou de Penspoort zijn. In 2017 kwam hier weer twijfel over, maar vooralsnog heeft niemand een betere optie. 

Overzicht over de Vlamingstraat, aan de rechterkant naast het huis met het torentje de betreffende huizen;

Hierna liepen we naar de Vollersgracht. We kwamen eerst langs de 'Herberg de Vliegende Vos', het geboortehuis van Johannes Vermeer in 1632. Er is nog steeds een restaurant in dit pand met dezelfde naam en een authentiek menu;

 

Een paar huizen verder stond het 'Centrum van Vermeer', in het voormalige pand van het St. Lucas Gilde;

Vanaf de middeleeuwen tot het eind van de 18e eeuw bestonden er gilden; verenigingen van personen met hetzelfde beroep. In het gilde werd men beschermd tegen oneerlijke concurrentie, was er kwaliteitsbewaking en kon men zich via leerjongen en gezel opwerken tot meester. Ook was er een kas waaruit uitkeringen werden gedaan aan weduwes van gildebroeders. 

Het Sint-Lucasgilde was een gilde van kunstenaars. Het huidige gebouw staat op de plaats waar het gilde gevestigd was, en werd in oude stijl gebouwd. Omdat Delft de stad van Vermeer was besloot Delft om hier het Vermeer centrum te huisvesten, waar je een idee krijgt van het leven en het werk van de 17e eeuwse meester van het licht; Johannes Vermeer (1632-1675).

Het gebouw heeft 4 verdiepingen. In de kelder kun je eerst een korte film zien over de geschiedenis van Delft. Omdat wij de enige bezoekers waren, besloten we onze meegebrachte lunch op te eten terwijl we naar de film keken. 

Hierna maakten we een rondgang langs de reproducties (op ware grootte) van alle 37 schilderijen van Vermeer. Naast elk schilderij hing beknopte en interessante informatie over het schilderij. Er zijn 5 werken met een bijbels onderwerp, 2 stadsgezichten, 4 vrouwenkoppen en 26 scènes van een burgerlijk interieur, waar vaak aan de linker kant een raam geschilderd is. Er zijn 3 schilderijen waar men nog twijfelt over de echtheid. Vermeer heeft 40 tot 60 schilderijen geschilderd; een uitzonderlijk klein oeuvre. Het is ook onbekend wie de leermeester van Vermeer is geweest.

Toen Vermeer stierf had hij een broodschuld van 2 jaar aan de plaatselijke bakker. Zijn weduwe die achterbleef met 11 jonge kinderen heeft de schuld afbetaald met 2 schilderijen!

Op de begane grond was een grote museumwinkel.

Op de 1e etage was het atelier nagebouwd en werd uitgelegd hoe de schilder het licht naar zijn hand zette. 

Er was een camera obscura waardoor je het huidige straatbeeld kon zien alsof je er tussenliep en er was een hoekje waar je jezelf in een 'Vermeer scène' kon fotograferen;

  

Op de 2e etage werd er uitgelegd hoe je de (liefdes)symbolen in de schilderijen kan herkennen en kon je op een film bekijken hoe een bekend schilderij gerestaureerd werd.

We vonden het allebei een heel interessant en leerzaam centrum. Een aanrader!

Hierna liepen we verder de Markt op. We snuffelden een beetje in een paar winkeltjes met Delfts Blauw. En maakten een foto van het stadhuis, dat vorige keer niet lukte door de markt die in de weg stond;

 

Op de Markt is een steegje met de 'Bonte Os' iot 2013. Hiertegenover een Delfts blauwe muurschildering met typisch Delftse taferelen zoals Vermeer en Hugo de Groot maar  ook schaars geklede vrouwen en Lampje van Donald Duck; 

 

Achter het Stadhuis bewonderden we nog even de Stadswaag, waar alle goederen zwaarder dan 10 pond gewogen werden (zie de punt-gevelsteen op het dak). Er was in de 18e eeuw ook een goud- en zilversmeden gilde (zie de gevelsteen tussen de ramen) en een apothekersgilde (gevelsteen in de achtergevel);

Op de WIjnhaven aan de achterkant kun je de fraaie achtergevels van Waag en Boterhuis zien. De Waag heeft poorten aan het water om goederen in-en uit schepen te laden;

Hierna was het al weer over drieën. We gaan steeds langer doen over de stadswandeling; vandaag ruim 5 uur bezig geweest en slechts een kwart van de wandeling gemaakt. 

Maar we vinden het allebei zo leuk! Dus... wordt vervolgd!

.