Vandaag besloot ik alleen een stuk Pelgrimspad te lopen. Mijn auto parkeerde ik in Reeuwijk en in Haastrecht zou ik met het OV terug gaan naar het beginpunt.
De vooruitzichten waren niet onaardig. 's Morgens een beetje zon en pas later in de middag zou het gaan regenen. Maar ik vertrok op tijd en maakte me helemaal geen zorgen. Had niet eens een paraplu mee genomen. Het was een kort maar zeker niet onaardig stukje naar de Reeuwijkse Plassen;
Ik liep al snel dwars door de Reeuwijkse Plassen. Een heerlijke wandeling om alleen te doen want het pad is eigenlijk maar geschikt voor 1 persoon. In een ander blog heb ik al veel foto's van deze plassen gezet dus vandaag slechts eentje;
Ik maakte een praatje met een jonge vogelaar die me erg veel wist te vertellen over de stern die hij op de foto had genomen met zijn telelens. En even later kwam ik een oude vogelaar tegen met zo'n grote telelens dat ik dacht dat hij iets aan de andere kant van de plas aan het vastleggen was. Maar hij bleek een rietzangertje op anderhalve meter afstand in zijn vizier te hebben.
Op de Kippenkade stond een leuk stalletje waar ik 6 kakelverse eitjes kocht. Ik zag de kippen schooieren en had het er wel voor over met die eieren te sjouwen. Ik maakte een paar mooie foto's van de polder;
Op een gegeven moment zag ik 2 zwanen. Hun koppen maakten een hartvorm (komt op de foto niet helemaal uit);
en voor het eerst realiseerde ik dat de term 'zwanendans' echt bestaat en niets te maken heeft met een dodendans; het is het begin van een nieuw leven, haha! Ze flikflooiden echt met elkaar en ja hoor; op een gegeven moment schoot de grootste een beetje achterop de iets kleinere en binnen 2 seconden zwommen ze allebei verder of er niets gebeurd was!
Ik liep op de dijk langs de Enkele Wiericke (een sloot);
en de lucht begon al iets te betrekken.
Op een gegeven moment kwamen een paar schapen echt op mij af om te kijken of ik niets lekkers voor ze bij me had. Helaas. Maar het waren een paar aparte schapen met een heel aparte, krullerige vacht en grappige kleine hoorns;
Na het dorpje Driebrugge liep ik een stuk langs de Dubbele Wiericke. Dit kanaal is in de 14e eeuw gegraven om het overtollig water van de Oude Rijn te kunnen lozen op de Hollandse IJssel. De Dubbele Wiericke maakt deel uit van de oude Hollandsche Waterlinie.
Ik passeerde een handje vol huizen in Hogebrug en ging een spoorlijn onderdoor. Hier stonden een paar fietsers te schuilen en ik voelde inderdaad de eerste regendruppels omlaag komen. Ik stond even in twijfel om hier ook te schuilen. Het was nog 6 km naar Haastrecht maar de lucht vóór me zag er veel beter uit dan achter me, dus ik besloot het er maar op te wagen. Het was ook nog iets te vroeg voor een lunchpauze. Maar nog geen paar honderd meter na het viaduct begon het vóór mij ook steeds dreigender te worden en de spetters werden een onplezierig drens regentje;
Maar het was nog wel te doen en terug naar het viaduct had ik totaal geen zin meer in.
Dat heb ik geweten.
Er lag een recht stuk weiland van 4 km voor me; zonder enige schuilmogelijkheid en met dubbele hekken waar je overheen moest klimmen via een opstapje. Tussen elke 2 hekken, die een paar meter uit elkaar stonden, kon je ongeveer 150 stappen doorlopen voor het volgende stel hekken zich weer aankondigde;
Dus je mag zelf uitrekenen hoeveel keer ik over die ijskoude hekken moest klimmen de komende 4 kilometers, in inmiddels stromende regen. Ik kom op 16 hekken per kilometer dus 64 hekken in totaal. Het was echt afzien.
Ik had een goede regenjas aan maar mijn spijkerbroek was op een gegeven moment alleen een paar centimeter aan de linkerkant van mijn benen nog droog.
Na de hordeloop, vlak voor Gouda, ging de route met een scherpe bocht naar links zodat ook de paar droge centimeters spijkerbroek nat werden.
Ik had inmiddels ook schreeuwende honger, mijn routeboekje, dat ik toch echt nodig had, was doorweekt en de laatste paar kilometers naar Haastrecht heb ik geen foto's meer genomen. Ik passeerde boerderij 't Klooster waar Erasmus in 1492 zijn priesterwijding ontving. Maar mijn vingers waren zo verkleumd dat ik er niet eens een foto van kon maken.
Als een verzopen kat liep ik Haastrecht binnen. Ik kwam langs een verwarmd terras maar ik wilde maar 1 ding; zo snel mogelijk naar huis.
Ik zocht de bushalte op en er was gelukkig een bushokje; en ja hoor; ik stond er nog niet in of de regen stopte. Het bankje was zo koud dat ik mijn lunch staande op at, en na 15 minuten kwam de bus.
Ik er helemaal blij in... tot ik tot de conclusie kwam dat in de hele bus de a/c op standje vrieskist aan stond.
In Gouda moest ik overstappen, en in zo'n zelfde vrieskist reed ik naar Reeuwijk, waar ik nog een kilometer moest lopen naar de auto. De verwarming op hoog en hard en toen ik thuis kwam was mijn broek al bijna droog. Direct een half uur onder de warme douche gaan staan en voor deze ene keer hoefde ik me niet koud af te douchen zoals ik altijd doe.
Vervolgens heb ik wel de rest van de middag zitten worstelen om niet in slaap te vallen maar dat lukte gelukkig wel en 's nachts als een roosje geslapen.
En... niet verkouden geworden!
No comments:
Post a Comment