Vandaag moest ik in Koog aan de Zaan zijn dus besloot de middag te gebruiken voor een korte wandeling rond Wormerveer. De plaatsnaam is een verwijzing naar een veer die al in de 14e eeuw over de Zaan naar het aan de overzijde gelegen dorp Wormer voer. De plaats is bekend vanwege de windmolens, die vooral olie persten uit koolzaad uit de nieuwe polders. Hierdoor kregen de inwoners de bijnaam Gladoren.
Rond 1850 kwamen de cacao- en chocolade industrie, de rijstverwerking, de chemische industrie en de grafische industrie sterk op en maakten vele molens plaats voor fabrieken en pakhuizen. In 1918 bracht Erve H. de Jong hagelslag op de markt.
De familie Laan is een belangrijke familie van kooplieden en fabrikanten. De talrijke familieleden zorgden voor het gezegde 'er zijn in Wormerveer meer Lanen dan straten'.
In 1906 werd zeepfabriek De Adelaar getroffen door een brand. De zandstenen adelaar met een vleugelwijdte van 4 meter ging hierbij verloren. In de Tweede Wereldoorlog is er door Duitsers wekenlang in de Zaan gedregd naar 'een bronzen adelaar' die bij de brand in het water zou zijn gevallen.
Ik parkeerde mijn auto bij het station en liep al snel langs de Zaan;
De Lassie fabriek torent hoog boven alle pakhuizen langs de Zaan uit.
Ik liep op de wandelboulevard die strak langs de Zaan lag. Aan de overkant van de Zaan lagen pakhuizen 'Geloof' en 'Herinnering';
Deze pakhuizen maakten deel uit van de stoomoliefabriek 'De Liefde' uit 1852; één van de eerste door stoom aangedreven fabrieken in de Zaanstreek. In 1941 staakte de fabriek haar productie. In 1997 is het verbouwd tot woning en kantoorruimte.
Ik kwam langs enorme graansilo's van Meneba en dwars door hun fabrieksterrein;
Via een jachthaven en een nieuwbouwwijk kwam ik in Westknollendam (465 zielen);
In Knollendam eindigt de Zaan in de Tapsloot, die ik overstak via een brug, en in de Knollendammervaart, die ik overstak met een trekpontje. Het kreng lag aan de overkant en ik moest hem naar mij toe krijgen door aan een flink zwaar wiel te draaien;
Op de trekpont moest ik ook weer aan een zwaar kettingwiel draaien (lamme armen!) terwijl mijn voet het mechanisme moest ontgrendelen.
Het uitzicht over de Knollendammervaart;
Het maakt dat je wel erg blij bent dat je in Oostknollendam bent (580 zielen);
Het dorp is gesticht in 1434. Het heeft een pittoresk begraafplaatsje iets buiten het dorp;
Het oudste graf dateert uit 1940 en de prijslijst hangt aan het hek; E 950,- voor 20 jaar en E 700,- voor een urnengraf. (Als je een urn wilt plaatsen op of in een bestaand graf kost dat ook nog E 350,-). Voor dat geld lig je dan wel op een unieke begraafplaats in de luwte van buxushagen, met uitzicht op de winderige polders van Wormer- en Jisperveld. Vogelaars kunnen hier hun hart ophalen.
Aan de andere kant van de Zaan liep ik vervolgens over een dijk terug in de richting van Wormerveer.
Bij De Poelboerderij maakte ik een kleine omweg langs het meer De Poel, over het Veenmospad. Hier staat de Bosmanmolen; een stalen windmolen die verbonden is met een pomp. De molen draait automatisch op de wind en pompt alleen als het water in de greppels in het weiland te hoog komt. Dit wordt gemonitord door een vlotter die de windvanen in werking zet bij hoog water;
De uitzichten vanuit het Veenmospad zijn prachtig;
Helaas waarschijnlijk een afslagje gemist waardoor ik OF een heel stuk terug moest lopen OF gebruik moest maken van een trekpont (die natuurlijk ook weer aan de overkant lag). Dit keer geen draaiwiel maar moest met natte touwen het pontje naar me toe trekken;
Hierna kwam ik weer terug op de dijk langs de Zaan. Ik rook in het natuurgebiedje al een sterke geur die ik associeerde met chocoladeborstplaat. En ja hoor; even later liep ik langs een enorme cacaofabriek. De geur was zo sterk dat alleen die geur al genoeg was en ik geen trek kreeg in chocola!
Ik passeerde Pakhuis Riga;
Dit uit de 17e eeuw stammende driebeukige pakhuis heeft een houten skelet en een kapconstructie van eiken krommers, zoals in de scheepsbouw werd gebruikt. Hier werden goederen uit Riga opgeslagen. Sinds 1953 is het een woonhuis en kregen de gevels de huidige vensters.
Ik passeerde een prachtige boot 'Lord Nelson' met een klein sloepje achterop dat Little Nelson heette;
Het eerste pakhuis dat ik vervolgens passeerde was Pakhuis Java, gebouwd in 1907 en verbonden met Pakhuis Hollandia. (linker gebouwen foto onder) Sinds 2008 zijn hier appartementen in gebouwd;
In pakhuis Hollandia was vroeger een rijstpellerij (op stoom).
Het volgende pakhuis heet Ballein (met blauwe luiken) en hiernaast staat pakhuis Saigon (1898) ook een onderdeel van rijstpellerij Hollandia, net als pakhuis Batavia (half op foto rechts) uit 1894.
Via een ophaalbrug liep ik terug naar de andere oever van de Zaan, waar ik terugliep naar mijn auto.
No comments:
Post a Comment