Nou, alle niet - yoga liefhebbers kunnen nu afsluiten (zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb)
Mijn eerste yogales aan het zwembad was maandagochtend, 25 augustus om 7.30. Ik had geen idee of er muggen, vliegen of ander ongedierte zouden komen en wanneer de zon de planken en de stenen rond het zwembad zou verwarmen. Maar vol goede moed rolde ik de matjes uit, verdeelde de blokken en wachtte op mijn studenten.
Er hadden zich 5 dames aangemeld, er kwam er eentje extra opdraven die toch een koffie ochtend gecanceld had en er was er eentje ziek.
Het niveau was wisselend. 3 hadden er nog nooit op een yoga mat gestaan en de andere dames hadden 1 en 5 jaar ervaring.
Ik zette mijn muziek aan, begon met wat ademhalingsoefeningen en daarna liet ik ze 1 uur en een kwartier zweten. Maar niet te erg, want anders zouden ze het niet meer bij kunnen houden of te veel spierpijn hebben morgen.
Al tijdens de les lieten ze weten hoe heerlijk ze het vonden en ook ik had er een goed gevoel over.
Na de les kregen ze allemaal een glas cocosnootwater met chiazaadjes en daarna volgde er een korte evaluatie; ze waren allemaal razend enthousiast en WILDEN MEER.
Het bleek dat zaterdagochtend een goed tijdstip zou zijn, ook om half 8. Ik ga ze per maand laten betalen dus dat stimuleert om dat bed uit te komen. Er nemen er 2 hun mannen ook mee.
Het was een perfecte locatie. Geen ongedierte, een lichte bries, de zon kwam om 9.10 uur door en het water van het zwembad, de vogels en de mooie planten maakten het helemaal perfect.
We zullen zien hoe lang ze het vol houden en of de andere dames die interesse hadden ook nog komen opdagen.
Maar zo niet.... ik heb een hele grote compound naast die van ons ontdekt. 200 huizen. Wat een potentie!! En met een beetje geluk hebben zij wel een familie room. Die van ons staat vol met lopende banden. Doodzonde want het zou een perfecte ruimte zijn als het regenseizoen straks aanbreekt.
Ander nieuws dat ik onder hetzelfde kopje kan neerschrijven zijn mijn eigen yoga lessen. Ik ben dus lid geworden van de yoga shala Jakarta, waar voornamelijk ashtanga yoga lessen gegeven worden.
De eigenaresse van de studio is Yuli, een Indonesische dame van 33 jaar. Zij heeft mij vorige week les gegeven omdat de gebruikelijke leraar op vakantie was. Nou ja, studie verlof is een beter woord.
Hij heet Nilesh en hij is een Indier van ongeveer 40 jaar. Maar dat is moeilijk te schatten.
Dinsdag kreeg ik de eerste yoga les van hem.
Hij geeft lessen door elkaar heen. Zoals elke ashtanga leraar volgen zijn studenten een zogenaamde Mysore les; ze leren de volgorde van alle poses uit hun hoofd en doen dus elke dag, 6 dagen per week, dezelfde les van ongeveer anderhalf uur. De leraar bepaald welke poses er bij mogen komen, en welke je weg kan laten na verloop van tijd.
Het is de yoga soort die ik in Singapore ook een klein jaar heb gedaan en waar Kamal, mijn leraar in Rishikesh, mij 2 jaar geleden een teacher training heeft gegeven.
Het laatste jaar heb ik geen ashtanga gedaan, omdat de leraren in Singapore die ashtanga geven niet hebben wat ik zoek in een leraar, en omdat ik op den duur ashtanga te zwaar en ook wat te eentonig vind. Maar aangezien ik de leraar belangrijker vind als de soort yoga, vind ik het geen enkel probleem om hier ashtanga weer op te pikken. Bovendien is mijn knie nog dik na de meniscus operatie van april, dus moet ik toch rustig aan doen wat me de tijd geeft om rustig op te gaan bouwen.
Nou, dat rustig opbouwen, dat heeft Nilesh in elk geval begrepen.
Vond ik in Singapore dat die leraar me 4 maanden liet zwoegen voor ik de hele primary serie ashtanga mocht doen, hier kan het wel eens jaren gaan duren.
De eerste les, we waren met 3 beginners die naast de mysore studenten een zgn LED class (door een leraar geleidde) uitvoerden.
Hij hield ons 1 uur en 50 minuten zoet met wat zonnegroeten en 12 asana's. Dat is extreem weinig. Hij koos de meest eenvoudige asana's uit de primary serie uit, maar omdat hij ons die 3 keer liet doen en ons heel lang in dezelfde houding liet staan, was het moordend zwaar.
Ik vond hem een uitstekende leraar. Hij is rustig. Hij is streng. En hij is de baas in de shala op een heel on-autoritaire manier. Hij ziet alles. Geeft alle leerlingen aandacht en zijn aanwijzingen zijn zeer doeltreffend.
Hij praat voortdurend tijdens de les, iets waar ik, na Asokan, nog steeds niet aan gewend ben maar dat is het enige minpuntje dat ik kan verzinnen.
Kortom; ik denk dat ik de komende 2 jaar qua yoga hier veel beter af ben dan in Singapore en heel veel ga leren!!!!
De volgende dag vroeg een van de buurvrouwen, Katie, degene met 5 jaar yoga ervaring, of zij eens mee mocht naar de shala. Ik vond het gelijk een prima idee. Peter verklaarde me voor gek om zo mijn eigen studenten weer kwijt te raken, maar hij heeft geen idee 'how yoga works'.
Katie reed dus de volgende dag mee naar de shala. Ze heeft totaal geen ashtanga ervaring en ik was heel benieuwd hoe ze als Amerikaanse, de Indiase yoga shala en Nilesh zou ervaren.
We waren de enige 2 beginners vandaag.
Nilesh tracteerde ons op een les van 2 uur en 10 minuten; 20 sunsalutations en slechts 8 asana's. Met andere woorden; NOG langer in dezelfde pose dan gister.
Ik zag na de eerste 10 sunsalutations het zweet al bij Katie van haar lijf stromen. Ik verwachtte voortdurend dat ze het op zou geven maar ze keek met een schuin oog naar mij en volgde elke stap.
Hij liet ons 2 keer 10 minuten in tadasana staan. (gewoon. staan. rechtop. naar het puntje van je neus kijken. je tenen spreiden. benen en bilspieren aanspannen. buik in. rug recht. schouders ontspannen en doorademen.) Als je een hekel aan iets kan krijgen in yoga is het dit.
Na de les zei hij tegen Katie dat als ze lessen van hem wilde krijgen dat hij 100% inzet verwachtte. Dat betekende 3 keer per week op de mat. (en met een schuin oog naar mij liet hij erop volgen; en niet meer dan 6 dagen per week, 1 keer per dag)
Ik was heel benieuwd wat Katie ervan vond. In de shala mag je niet praten. Dus liepen we naar de kleedkamer en ze was HEEL enthousiast. Geen idee of ze het ook gaat volhouden. We zullen zien. Morgen heeft zij een koffie ochtend maar ik ga er weer heen. Ik kan me er nu al op verheugen.
.
Mijn eerste yogales aan het zwembad was maandagochtend, 25 augustus om 7.30. Ik had geen idee of er muggen, vliegen of ander ongedierte zouden komen en wanneer de zon de planken en de stenen rond het zwembad zou verwarmen. Maar vol goede moed rolde ik de matjes uit, verdeelde de blokken en wachtte op mijn studenten.
Er hadden zich 5 dames aangemeld, er kwam er eentje extra opdraven die toch een koffie ochtend gecanceld had en er was er eentje ziek.
Het niveau was wisselend. 3 hadden er nog nooit op een yoga mat gestaan en de andere dames hadden 1 en 5 jaar ervaring.
Ik zette mijn muziek aan, begon met wat ademhalingsoefeningen en daarna liet ik ze 1 uur en een kwartier zweten. Maar niet te erg, want anders zouden ze het niet meer bij kunnen houden of te veel spierpijn hebben morgen.
Al tijdens de les lieten ze weten hoe heerlijk ze het vonden en ook ik had er een goed gevoel over.
Na de les kregen ze allemaal een glas cocosnootwater met chiazaadjes en daarna volgde er een korte evaluatie; ze waren allemaal razend enthousiast en WILDEN MEER.
Het bleek dat zaterdagochtend een goed tijdstip zou zijn, ook om half 8. Ik ga ze per maand laten betalen dus dat stimuleert om dat bed uit te komen. Er nemen er 2 hun mannen ook mee.
Het was een perfecte locatie. Geen ongedierte, een lichte bries, de zon kwam om 9.10 uur door en het water van het zwembad, de vogels en de mooie planten maakten het helemaal perfect.
We zullen zien hoe lang ze het vol houden en of de andere dames die interesse hadden ook nog komen opdagen.
Maar zo niet.... ik heb een hele grote compound naast die van ons ontdekt. 200 huizen. Wat een potentie!! En met een beetje geluk hebben zij wel een familie room. Die van ons staat vol met lopende banden. Doodzonde want het zou een perfecte ruimte zijn als het regenseizoen straks aanbreekt.
Ander nieuws dat ik onder hetzelfde kopje kan neerschrijven zijn mijn eigen yoga lessen. Ik ben dus lid geworden van de yoga shala Jakarta, waar voornamelijk ashtanga yoga lessen gegeven worden.
De eigenaresse van de studio is Yuli, een Indonesische dame van 33 jaar. Zij heeft mij vorige week les gegeven omdat de gebruikelijke leraar op vakantie was. Nou ja, studie verlof is een beter woord.
Hij heet Nilesh en hij is een Indier van ongeveer 40 jaar. Maar dat is moeilijk te schatten.
Dinsdag kreeg ik de eerste yoga les van hem.
Hij geeft lessen door elkaar heen. Zoals elke ashtanga leraar volgen zijn studenten een zogenaamde Mysore les; ze leren de volgorde van alle poses uit hun hoofd en doen dus elke dag, 6 dagen per week, dezelfde les van ongeveer anderhalf uur. De leraar bepaald welke poses er bij mogen komen, en welke je weg kan laten na verloop van tijd.
Het is de yoga soort die ik in Singapore ook een klein jaar heb gedaan en waar Kamal, mijn leraar in Rishikesh, mij 2 jaar geleden een teacher training heeft gegeven.
Het laatste jaar heb ik geen ashtanga gedaan, omdat de leraren in Singapore die ashtanga geven niet hebben wat ik zoek in een leraar, en omdat ik op den duur ashtanga te zwaar en ook wat te eentonig vind. Maar aangezien ik de leraar belangrijker vind als de soort yoga, vind ik het geen enkel probleem om hier ashtanga weer op te pikken. Bovendien is mijn knie nog dik na de meniscus operatie van april, dus moet ik toch rustig aan doen wat me de tijd geeft om rustig op te gaan bouwen.
Nou, dat rustig opbouwen, dat heeft Nilesh in elk geval begrepen.
Vond ik in Singapore dat die leraar me 4 maanden liet zwoegen voor ik de hele primary serie ashtanga mocht doen, hier kan het wel eens jaren gaan duren.
De eerste les, we waren met 3 beginners die naast de mysore studenten een zgn LED class (door een leraar geleidde) uitvoerden.
Hij hield ons 1 uur en 50 minuten zoet met wat zonnegroeten en 12 asana's. Dat is extreem weinig. Hij koos de meest eenvoudige asana's uit de primary serie uit, maar omdat hij ons die 3 keer liet doen en ons heel lang in dezelfde houding liet staan, was het moordend zwaar.
Ik vond hem een uitstekende leraar. Hij is rustig. Hij is streng. En hij is de baas in de shala op een heel on-autoritaire manier. Hij ziet alles. Geeft alle leerlingen aandacht en zijn aanwijzingen zijn zeer doeltreffend.
Hij praat voortdurend tijdens de les, iets waar ik, na Asokan, nog steeds niet aan gewend ben maar dat is het enige minpuntje dat ik kan verzinnen.
Kortom; ik denk dat ik de komende 2 jaar qua yoga hier veel beter af ben dan in Singapore en heel veel ga leren!!!!
De volgende dag vroeg een van de buurvrouwen, Katie, degene met 5 jaar yoga ervaring, of zij eens mee mocht naar de shala. Ik vond het gelijk een prima idee. Peter verklaarde me voor gek om zo mijn eigen studenten weer kwijt te raken, maar hij heeft geen idee 'how yoga works'.
Katie reed dus de volgende dag mee naar de shala. Ze heeft totaal geen ashtanga ervaring en ik was heel benieuwd hoe ze als Amerikaanse, de Indiase yoga shala en Nilesh zou ervaren.
We waren de enige 2 beginners vandaag.
Nilesh tracteerde ons op een les van 2 uur en 10 minuten; 20 sunsalutations en slechts 8 asana's. Met andere woorden; NOG langer in dezelfde pose dan gister.
Ik zag na de eerste 10 sunsalutations het zweet al bij Katie van haar lijf stromen. Ik verwachtte voortdurend dat ze het op zou geven maar ze keek met een schuin oog naar mij en volgde elke stap.
Hij liet ons 2 keer 10 minuten in tadasana staan. (gewoon. staan. rechtop. naar het puntje van je neus kijken. je tenen spreiden. benen en bilspieren aanspannen. buik in. rug recht. schouders ontspannen en doorademen.) Als je een hekel aan iets kan krijgen in yoga is het dit.
Na de les zei hij tegen Katie dat als ze lessen van hem wilde krijgen dat hij 100% inzet verwachtte. Dat betekende 3 keer per week op de mat. (en met een schuin oog naar mij liet hij erop volgen; en niet meer dan 6 dagen per week, 1 keer per dag)
Ik was heel benieuwd wat Katie ervan vond. In de shala mag je niet praten. Dus liepen we naar de kleedkamer en ze was HEEL enthousiast. Geen idee of ze het ook gaat volhouden. We zullen zien. Morgen heeft zij een koffie ochtend maar ik ga er weer heen. Ik kan me er nu al op verheugen.
.
1 comment:
for more information about ashtanga yoga jakarta please visit http://ashtangayoga42.com
Post a Comment