Vanmorgen moest ik in Dordrecht wezen voor een halve lesdag over immunologie. Toen het om 13 uur afgelopen was ging ik naar mijn vriendin Els, die ook in Dordrecht woont. Oorspronkelijk was het plan om te gaan wandelen in de Biesbosch maar het regende 'lekker door' en het zag er niet naar uit dat het nog droog zou gaan worden, dus we besloten naar een museum te gaan. Ik liet de keus aan Els want ik had nog geen enkel museum in Dordrecht bezocht. Zij koos Hof van Nederland.
Ik ben al een aantal keren in Dordrecht geweest - ik heb nog een andere vriendin die daar woont. Maar ik was nog nooit door het prachtige park Merwestein in Dordrecht gelopen. Dit park was eerst een privé tuin, maar is in 1885 door de burgers van Dordrecht gekocht en geschonken aan de gemeente op voorwaarde dat het een openbaar stadspark zou worden. Er zijn grote grasvelden, kronkelende grindpaden, een roedel damherten en enkele waterpartijen. Er staan zoveel bijzondere bomen van over de hele wereld, dat er zelfs een bomenroute te lopen valt. Maar door de regen hebben we helaas het park een beetje afgeraffeld - en ook niet stilgestaan voor een foto.
Hierna kwamen we bij het museum, waar een stukje geschiedenis van Dordrecht uit de doeken gedaan werd.
Dordrecht ontstond in de 11e eeuw en werd groot in de Middeleeuwen. Dordrecht beleefde al in de 14e eeuw haar gouden eeuw; het ligt aan een knooppunt van rivieren en dit trok de handel aan. Het was de eerste stad in Nederland met stadsrechten en Hollandse graven lieten hier munten voor het hele graafschap slaan.
Het museum was bijna uitgestorven en we liepen vrij vlot door de expositie want Els wilde eerst de film bekijken. In dit gebouw, Het Hof, werd in juli 1572 de basis gelegd voor een onafhankelijk Nederland. In de film werd de Eerste Vrije Statenvergadering in de tachtigjarige oorlog nagespeeld op dezelfde plaats waar nu de film vertoond werd, waardoor je een aardig idee kreeg hoe de onafhankelijkheid tot stand kwam. Willem van Oranje gebruikte de Statenvergadering in Dordrecht om een opstand tegen de Spaanse koning Filips II te organiseren. Hij was het oneens met het beleid van Filips II en zijn Hertog van Alva; Nederlanders moesten hoge belastingen betalen, de adel had nauwelijks macht en er heerste hongersnood. Ook werden mensen om hun geloof vervolgd door het katholieke regime. Willem van Oranje was zelf gevlucht naar Duitsland maar zond zijn afgevaardigde Philips van Marnix, heer van Sint-Aldegonde naar Dordrecht om samen met de vertegenwoordigers van de Hollandse steden te vergaderen over een opstand. In de vergadering werd Willem van Oranje opnieuw door de Staten van Holland als officieel stadhouder erkend en er werden (na enige dagen geharrewar door de zuinige Hollanders) 500.000 Carolusguldens beschikbaar gesteld om de opstand te financiëren. Deze vergadering leidde uiteindelijk tot de onafhankelijke Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. 3 jaar later - in 1575 - werd de Unie van Dordrecht gesloten, waarin de Staten van Holland en Zeeland officieel verklaren samen te werken tijdens de Opstand. Ook dat gebeurde in het Het Hof in Dordrecht. (De oorlog werd pas in 1648 gewonnen!).
Na de film gezien te hebben liepen we terug naar het begin van het museum en bekeken we de voorwerpen in de kerker van het hoofdgebouw. (Het Hof was tot 1572 een augustijnenklooster; in dat jaar kwam er een einde aan de onderdrukking van protestanten en nu vreesden katholieke geestelijken voor hun leven en kwam dit gebouw leeg).
Er waren oude munten (uit 1200!), een gouden reaal met de beeltenis van Karel V, oude aktes, brieven, lakenloodjes (voor aan de lakens met de naam van de makers erop), drinkbekers, miskelken, pelgrim insignes, heel veel oud aardewerk, paarden- en mensenschedels, schoeisel, een boomstamkist met een baby skelet, stenen kogels en een indrukwekkende halsketting van een klovenier. Wat mij het meeste aansprak was een schilderij van een vierling;
Eén jongen en 3 meisjes, geboren binnen 53 (!!) uur in juni 1621 in Dordrecht; Pieter, Jeannette, Elisabet en Maria. Elisabet overleed al na anderhalf uur en is afgebeeld in een doodshemdje met een krans van rozemarijn op het hoofd als bescherming tegen duivelse krachten. De drie andere baby's zijn strak ingebakend; zo waren alle ledematen het best beschermd tegen kou en werden tevens mooi recht gehouden. Ook de tere en zachte hersenen werden door inbakenen beschermd tegen kou en het hoofd kreeg mooie platte slapen en oren.
Omdat, zeker in die tijd, de geboorte van een vierling zeer uitzonderlijk was, werd dit schilderij (door onbekende schilder) gemaakt. Het is niet bekend hoe lang de andere 3 kinderen geleefd hebben. Nog geen 50% van de geboren kinderen bereikten in die tijd de leeftijd van 18 jaar, en de kans op overleven voor meerlingen was nog veel kleiner.
Hierna hebben we de rest van het museum bekeken. Er werd veel aandacht besteed aan de gebroeders de Witt die in Dordrecht geboren waren.
De andere afdelingen van het museum werden andere delen van de geschiedenis van Dordrecht tentoongesteld. De bedrijven Tomado en Lips zijn hier begonnen. Er zijn veel fabrieken, scheepsbouw en florerende houthandel. Er was een zaal over de watersnoodramp van 1953 die in Dordrecht ook 2 slachtoffers eiste en de binnenstad anderhalve meter onder water zette.
Hierna hadden we het hele museum bekeken en liepen we door een steegje achter Het Hof, waar we een bijzondere pottenbakkerij tegen kwamen;
De pottenbakster was aan het werk in haar atelier. Haar meest bijzondere werkstukken vond ik een draak die om een schoorsteen heen was gedrapeerd en een ridder-kikker die in de piepkleine maar sfeervolle binnentuin een draak bewaakte die om een schoorsteen gevouwen was;
Peter had weer geluk; ze waren allebei niet te koop!
No comments:
Post a Comment