Joossien zou voor de video zorgen, en ik had lekkere snackjes gemaakt.
Half 8 zat het hele gezelschap op de bank.
Ze had 3 video's meegenomen; iets met pinguins, iets van Disney, en een avonturenfilm over een duikexpeditie in een grot in New Guinea.
Eensgezind ging het hele gezelschap voor de avonturenfilm. Peter had die film al gezien, en probeerde vooraf nog even te waarschuwen dat het toch wel een spannende film is. Omdat daar niet op werd gereageerd, liet hij Joossien en mij nog even weten dat er maar eentje het avontuur zou overleven. Nou ja, flauw zeg, om het eind al te verklappen!
Kinderen voorzien van drank en eten en de video ging aan.
Het begon met prachtige beelden vanuit een helikopter over de oerwouden, waar je opeens een enorme stenen krater tussen de bomen zag liggen; dit was de grot. Ze sprongen de krater in op spectaculaire wijzes; aan touwen, vooruit, achteruit, en eentje ging met een parachute!
Wouw.
Het verhaal berustte op een ware gebeurtenis, en het was de bedoeling dat ze gingen proberen met duikuitrustingen (gedeeltes van de grot stonden onder water) een andere uitgang te ontdekken, liefst aan de kust.
Bij een van de eerste duiken ging het al erg mis. De zuurstofslang van de vrouw ging kapot en de man begon heel solidair met buddy-breathing. Maar na een paar minuten raakte de vrouw in paniek en wilde na haar beurt de slang niet terug geven, dus wat doet die man, die pakt die slang af en zij gaat dood.
Close up.
Nauwelijks van de schrik bekomen, hij is inmiddels met lijk weer bij de groep, stort de grot in en 1 man raakt zoek.
Het blijkt dat ze niet meer via de ingang terug kunnen, dus ze besluiten noodgedwongen maar op zoek te gaan naar die eventuele uitgang aan zee.
Ze liggen amper met z'n allen in het water, of de zoekgeraakte man vinden ze terug; helft van zijn gezicht (weer close up) weg, maar het ene oog kijkt hen nog wanhopig aan. Omdat hij kansloos is, besluit de leider het leed te verkorten door de man even een paar minuten onder water te houden.
In dit tempo sneuvelen vervolgens inderdaad alle andere expeditie leden om beurten (stuk of 7). Ik zal de details besparen maar het toilet werd zeer frequent bezocht 'en de film hoefde niet op pauze'.
Om half 10 kwam het laatste expeditielid inderdaad uit in zee, vlak aan de kust.
We hebben om bij te komen nog even een stukje stierlijk vervelende American idols zitten kijken.
Zelfs de chips was niet helemaal opgegaan, (beneemt toch je eetlust) en bij het 2e drankrondje koos iedereen voor water ipv bloedrode limonade.
Daarna alle boys en ouders naar huis, en wij naar bed. Voor het eerst sinds lange tijd sliep Jillis weer eens op een matrasje naast mijn bed...
Lilith was uit met een paar vriendinnen, gaat om 2 uur Peters telefoon. Lilith. Die moest om 2 uur thuis zijn, maar ze wilde even laten weten dat de rij voor de taxi wel erg lang was dus dat het iets later werd. Ja, ok, en wat moeten wij daarmee?
Ik draaide me weer om, en toen begon ik opeens al die dooien, die in de film zo fijn vol in beeld overleden, stuk voor stuk voor me te zien en ik begon te bedenken wat ze hadden kunnen doen om te overleven.
grr.
Ik me nog eens omgedraaid, en toen begon ik al die dooien WEER te zien, stuk voor stuk, en vervolgens begon ik te bedenken wat IK in die situatie had gedaan om niet de klos te zijn.
GRRRRR.
Om 3 uur heb ik het opgegeven, Lilith was inmiddels om half 3 thuis gekomen (heel zachtjes), de boys lagen aan weerszijde naast me te ronken en ik heb mijn rode voorhoofdlampje gepakt en ben in een heel dik en saai yoga boek begonnen dat ik voor 1 maart moet hebben doorgeworsteld.
Pas tegen 5 uur werd ik weer slaperig en toen heb ik gelukkig nog een paar uurtjes kunnen slapen.
IEMAND NOG INTERESSE IN DE TITEL VAN DE FILM??
.
No comments:
Post a Comment