In Singapore is een organisatie die zich bezighoudt met goede doelen in Singapore - want vergis je niet; er leven hier erg veel arme mensen! De meeste goede doelen zijn gericht op kinderen; een weeshuis wordt gesponserd, enkele (kansarme) Singaporese tieners krijgen de kans op een studie, er is een huis voor tiener-moeders die financieel geholpen wordt, maar ook het opvanghuis voor mishandelde maids (jaja!!) wordt gesteund, en meer van dit soort instellingen.
Het bestuur bestaat uit een aantal zeer gedreven Nederlandse dames. Behalve dat veel (vaak Nederlandse) gezinnen lid zijn van de vereniging, proberen ze ook door activiteiten geld in te zamelen. De grootste actie is de kerstfair, en leden worden gestimuleerd de handjes flink te laten wapperen (en hun portemonaie ook).
In oktober zitten we om een grote tafel, een hele dag kerstkaarten te vouwen en in plastic zakjes te frummelen. Daarna kun je kiezen wanneer je waar wilt helpen die kerstkaarten aan de man te brengen.
Dit jaar heeft Peter een nieuwe baas gekregen hier in Singapore, en met zijn vrouw Cora kan ik het prima vinden. Wij besloten samen een ochtend bij de supermarkt die kaarten wel eens te gaan verkopen samen. Wij waren op een donderdagochtend aan de beurt, maar voorgaande week was het resultaat niet echt spectaculair geweest. Het kwam mede door de locatie, hadden we al snel door. We werden in een rustig stukje van de mall, ergens boven, ver weg van de intree van de supermarkt, weggefrommeld. Langzaam hebben we ons tafeltje dermate naar voren geplaatst, dat we naast de roltrap kwamen, zodat de paar klanten DIE naar boven kwamen, ons niet meer konden negeren.
Naarmate de ochtend vorderde werden we ook steeds meliger, wat tot uiting kwam dat Cora met enorme witte kerstvleugels om (geleend in de kerststal tegenover ons), een kerstbel luidend, dansend door het stukje mall liep. Ik hield de mensen die ons voorbij probeerde te lopen bij de roltrap tegen door ze de kaarten onder hun neus te duwen en keihard; 'Christmas cards for charity' te brullen.
We hadden besloten dat we toch niemand kenden (en de arme zielen die ons WEL kenden durfden ons niet te negeren).
Je begrijpt het al; we hadden bij het afsluiten van onze dienst de record omzet van de week!
Daarna kwam de kerstfair, die gehouden mag worden in de zalen van de Hollandse club, in zicht.
DE grote troef van de kerstfair is het verkopen van Nederlandse (Sinterklaas)producten, die kostenloos door de KLM worden ingevlogen (en met vette winst worden verkocht!)
Liesbeth, Femmie en Gwenn achter de pepernoten; lange rijen om 10 uur!!
Andere acties die dag zijn een loterij, speelgoed verkopen dat geschonken wordt aan het weeshuis maar onbruikbaar is (bv te dure batterijen verbruik, te teer e.d), een bric en brac standje, kerstkransen (die eerst in elkaar geknutseld worden in 2 ochtenden), een tafel voor de knutselgroep die hele jaar aan het breien/haken/borduren etc is, en meer van dat soort creatieve stalletjes. Er mogen een aantal vaste 'fair verkopers' een tafel huren en een deel van de opbrengst afstaan. Een tafel die ook veel winst maakt is de koek/taart/brood tafel. Iedereen maakt de dag van tevoren zijn favoriete hartige of zoete taart, doneert die vervolgens en de dames achter deze tafel verkopen de producten.
Ik had het plan bedacht om dit jaar met een 2e hands boekenstand te gaan staan. De bibliotheek van de Hollandse club krijgt zoveel boekdonaties, dat we die niet allemaal kwijt kunnen/willen. Deze boeken worden 1 keer per jaar op de Mei fair verkocht, maar het zijn er zoveel, dat we er wel 2 fairs plezier van kunnen hebben. Dus de dag voor de fair alle donaties uitgezocht en geselecteerd; wat een klus! Cora is die dag achter de Nederlandse producten gaan zitten om de bestellijsten af te werken, ook al zo'n dagtaak, en op de dag van de fair zijn Cora en ik zijn achter de 2e hands boeken tafel gaan zitten, waarvan de opbrengst gedeeld werd door de NCA en de bibliotheek.
Met Cora achter de boeken.
Aan het eind van de week hadden Cora en ik ook nog (een klein beetje) fut om kerstkaarten en memory spellen te gaan verkopen op de fair van de Duitse school. We dachten; als er ergens kerstomzet gedraaid wordt, is het daar wel. Het memory spel is gemaakt van foto's over Singapore; een ideaal (kerst) kado. Tot onze grote verbazing hebben we nauwelijks kerstkaarten gesleten aan die Duitsers, maar wel 30 memory spellen a $ 25,- dus hadden we ook hier niets te klagen!
En nu... nu kunnen we even geen fair meer zien!!
No comments:
Post a Comment